การตื่นขึ้นของปีศาจ

 บทที่4

การตื่นขึ้นของปีศาจ

 จากบทที่แล้วซึรุกิได้จัดการปีศาจลงและได้เดินทางกันต่อ

 (k)นี่นายเป็นอะไรของนายเนี่ยซึรุกิ (t)ป่าวนี่ฉันไม่ได้เป็นอะไร (k)เวทสายฟ้า กิเลนสายฟ้า (t)บรีชไฟท์สะท้อนกลับ (k)เห้นนี่บ้าไปแล้วรึไง สายตานั่นมัน (t)แกอยากตายมากนักรึไงอิชิคามิถึงแล้ว (k)ขอโทษซึรุกิ (t)....

 (ตป.ญ)\=ตัวประกอบผู้หญิง (ตป.ช)\=ตัวประกอบผู้ชาย

 (ตป.ญ)พ่อหนุ่มทั้งสองมาจากไหนหรอ (k)พวกผมเป็นคนที่ออกตามล่าวิญญาณร้ายตามเมืองต่างๆน่ะครับได้รับหน้าที่มาปกป้องเมืองนี้น่ะครับ (ตป.ช)งั้นก็เชิญตามสบายเลยนะขาดเหลืออะไรบอกพวกเราได้ (k)ขอบคุณครับ ซึ..อ่าวหายไปไหนล่ะเนี่ย (t)ชิบ้าที่สุดทำไมเราต้องมานึกอะไรแบบนี้ด้วยทั้งที่มันควรจะลืมแท้ๆอยู่ในความทรงจำทุกอย่างจำได้ทุกอย่างแต่ทำไมกันนะ ฮึก (k)ซึรุกิอยู่ไหนน่ะ (t)ไอ้เจ้าหมอนี่ (k)นี่ใกล้มืดแล้วไปกินอะไรหน่อยมั้ย (t)ไม่ล่ะฉันขอนั่งอยู่ตรงนี้นี่แหละ (k)ก็ตามใจ

กลางดึก

... (t)นั่นมันอะไร แย่ล่ะสิปีศาจ เจ้าอิชิคามิไปไหนแล้วเนี่ย ชิช่วยไม่ได้สร้างพื้นที่ การเวลาหมุนกลับราชาปีศาจฟื้นคืน (k)แรงกดดันนี้มันเจ้าซึรุกิสร้างพื้นที่ปีศาจงั้นหรอ อะไรกันปีศาจตัวใหญ่ขนาดนั้นเจ้าหมอนั่นจะสู้ได้ยังไงสร้างพื้นที่พื้นที่ไร้ม่าน (t)โจมตีไปตั้งหลายทีขนาดนี้ไม่เข้าเลยรึยังไง จงตื่นขึ้นความโกรธเกรี้ยวของปีศาจ เวทความมืด ดาบผ่ามิติ (D)ฮ่าฮ่ามีแรงเท่านี้เองเรอะเจ้าหนู (t)แย่ล่ะ อ้า (k)ซึรุกิ!!!! (t)อะไรกันเจ้าอิชิคามิสร้างพื้นที่อยู่งั้นหรอไม่เห็นจะรู้เลยอะไรกันภาพรอบข้างมืดไปหมดให้ตายสิอะไรกันฮ่าฮ่าทั้งที่กำลังจะตายใบหน้าของ...ยังเข้ามาในหัวได้น่าขำ (k)เวทดอกไม้สวนกุหลาบแห่งการรักษา (t)คิดว่าจะต้องตายซะแล้วมาช้าจังเลยนะ (k)....ความริษยาของเทพ (t)ดวงแห่งดารายมโลกแห่งสวรรค์ไม่มีสิ่งใดที่ข้าทำลายไม่ได้ดาราที่3การลบล้าง (k)สายฟ้าทมิฬสายฟ้าลงทัณฑ์ ทั้งสองได้ทุ่มการโจมตีไปที่ปีศาจยักและหลังจากที่ควันจากการโจมตีได้หายไป (t)อิชิระวัง...... ตู้มปีศาจได้โจมตีสวนกลับมาทำให้ทั้งคู่ร่วงลงจากฟ้า (k)เวรเอ้ยเผลอประมาทไปแย่ล่ะสิพื้นที่กับการปลดปล่อยพลังถูกขัดขวางจนปิดใช้งานเองถ้าสร้างใหม่มีหวังตายแน่ (t)หึบ้าเอ้ยชีวิตฉันจบลงที่เลข15เรอะ ทันไดนั้นได้มีเสียงในหัวของซึรุกิ...

... แกน่ะน่าสมเพชชะมัดเลยว่ะสลับเปลี่ยน ฮิฮิ (k)ซึรุกิร่างกายของนายเป็นอะไรไป (t)ห๋าซึรุกิหรอนี่ไม่ใช่ซึรุกิอีกแล้วโว้ยไอ้เจ้าหมอนั่นอยู่ข้างในต่างหากพวกเด็กน้อยแค่ปีศาจแค่นี้ก็ไม่มีปัญญาจัดการเวทความมืดผสมเวทไม้ คิริชิมะอิชชิน เพียงการโจมตีเดียวปีศาจตนนั้นได้สูญสลายไปทันที (t)อ่อนแอ อ่อนแอ อ่อนแอๆๆทั้งแกทั้งมันทั้งเจ้านี่อ่ามันน่าเบื่อชะมัดเลย เห้ยเจ้าหนูแกชื่ออะไร (k)ฉันจะชื่ออะไรมันก็ไม่เกี่ยวกับนายเอาซึรุกิคืนมาซะไม่งั้นฉันอัดแกเละแน่ (t)ฮ่าฮ่าน่าขำเป็นบ้า (k)แก เอ๋สลับเปลี่ยน (t)อะไรกันแรงกดดันนี้ (k)อ่าไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะมาเจอแกอีกซึรุกิ (t)อิชิคามิเมื่อหมื่นปีก่อนงั้นหรอฮ่าฮ่าๆ เห้ยๆแกรู้รึเปล่าไอ้หมอนี่น่ะฉันไม่อยากจะนับว่ามันคือตัวฉันด้วยซ้ำอ่อนแอไร้ค่าในหัวสมองก็มีแต่หน้าใครบางคนให้เดาคนรักล่ะมั้ง555 ไอ้เศษสวะไร้ค่าไร้ราคาเอ้ย (k)น่ารำคาญ เวทแสง (t)เห้ยๆคุยกันก่อนสิ เวทฟื้นคืนแย่จังนะแต่ว่าหมู่บ้านนี้คงต้องทำลายทิ้งเวทความมืด...อะ..อะไรกันไอ้เจ้าหมอนั่น (k)ชิคุมสติได้งั้นหรอ (t)อิชิคามินั่นนายหรอ (k)ซึรุกินั่นนายใช่มั้ย (t)เมื่อกี้มันอะไรกัน (k)นี่นายเป็นอะไรนายบอกมาเถอะฉันเป็นห่วงนะ (t)ไม่ไม่ต้องมาเป็นห่วงฉันหรอกฉันป่าวเป็นอะไร (k)เข้าใจแล้ว...

... (D)ท่านคิริงามิขอรับข้าน้อยได้เจออะไรบางอย่าง (DK)ห๋าอะไร (D)ดูเหมือนว่าทั้งคู่จะกลับชาติมาเกิด (DK)เจ้าไปค้นหาเดี๋ยวนี้ว่าเด็กสองคนนั้นมาจากไหน (D)ขอรับ.....(D)ได้ความว่าลูกชายของท่านซึรุกิเป็นลูกของท่านจริงๆเมื่อหมื่นปีก่อนเขาคือซึรุกิปีศาจคลั่งของนรกเราไม่มีใครสามารถสู้กับเขาได้จนถูกคุมขังอยู่ในคุกชั้นที่ลึกที่สุดของนรกแต่วันนึงก็ได้ถูกปล่อยออกมาทำสงครามพันปีกับเทพไม่มีใครสู้เขาได้นอกซะจากอิชิคามิทูตสวรรค์ในตำนานทั้งคู่เป็นคนเดียวกันกับซึรุกิกับอิชิคามิในปัจจุบัน (DK)งั้นสินะปีศาจคลั่งกับทูตสวรรค์ มีอะไรอีกมั้ย (D)ซึรุกินั้นเมื่อหมื่นปีก่อนเขาได้ตายลงและเมื่อเกิดใหม่ก็ได้มีคนรักชื่อ.... ซึรุกิถูกสาปให้สูญเสียคนที่รักไปไมาเหลือแม้แต่คนเดียวแล้วจุดจบของเขาทุกชาติก็คือความตายเมื่ออายุ20และจะไม่มีใครจดจำเขาได้ (DK)น่าสนใจติดตามลูกข้าต่อไปซะ(D)ขอรับ...

...(t)ฮึกฮ่าฮ่าน่าขำชะมัดเรานี่มันน่าสมเพชชะมัดคนรักก็รักษาไว้ไม่ได้อ่อนแอจังข้ามันน่าสมเพชที่สุด ใช่แล้วล่ะฮ่าๆ แกแกเป็นใคร แหม่ๆพูดซะห่างเหินข้าก็คือตัวเจ้ายังไงล่ะนี่เจ้าเชื่อข้ามั้ยว่าเจ้าน่ะมันอ่อนแอและน่าสมเพชขนาดไหนฮ่าฮ่าๆ หยุดหยุดไม่จริง เจ้าเด็กน้อยจงดื่มด่ำกับความเจ็บปวดการที่รักษาสิ่งสำคัญไม่ได้การที่ต้องเห็นสิ่งที่ทำให้ตัวเองแตกสลายฟังแล้วมันสุดยอดไปเลยเนอะว่ามั้ยเจ้ามันน่าสมเพช ไม่!!!ฮือ ทำไมกันนะทำไมข้าถึงอ่อนแอทำไมข้าถึงรักษาคนที่รักไว้ไม่ได้ไม่จริงใช่มั้ยข้ายังมีเจ้าอยู่ข้างๆในฐานะคนรักใช่มั้ย.....ข้าคิดถึงเจ้าเหลือเกินขอให้นี่เป็นแค่ฝันทีเถอะฮือๆ ฮ่าฮ่าๆน่าขำๆจงร้องไห้จนขาดใจซะเถอะแล้วเมื่อถึงตอนนั้นเจ้าก็จะกลายเป็นแบบข้าแล้วเจ้าจะเข้าสู่ด้านมืดที่แท้จริงไม่ใช่แค่มีพลังปีศาจฮ่าฮ่า...

จบบทที่4

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***