คดีลับของโยนาระ

กลับบ้าน

สวัสดีค่ะฉัน ชื่อ มาริน กาเอเดะ ฉันยังจำได้อยู่เลยเรื่องของเพื่อนฉันเมื่อ 10 ปีก่อน ฉันจะไม่มีวันลืมอย่างแน่นอน ถ้าอยากรู้ว่าเรื่องราวเป็นยังไงอ่านสิ นี้ได้เวลากลับบ้านแล้วโยนาระกลับบ้านกัน (โยนาราพูดขึ้นมาว่า) เดี๋ยววันนี้ฉันกลับบ้านเองน้ะ เธอไปก่อนเลยโยนาระพูดอย่างนั้น ฉันจึงตอบไปว่าโอเคหลังจากที่ฉันเดินกลับบ้านไปโยนาระก็เดินออกจากโรงเรียนเฮ้อเมื่อไหร่พ่อกับแม่จะมารับน้ะ 1 ชั่วโมงผ่านไปพ่อกับแม่ของโยนาระก็ยังไม่มารับสักที เธอจึงตัดสินใจที่จะเดินออกไปเองระหว่างที่เธอกำลังจะเดินออกไป เธอก็ได้ยินเสียงคนเดินตามหลังเธอมา เธอหันไปมองแต่ก็ไม่พบใคร เธอชักเริ่มสงสัยเพราะว่าเดี๋ยวนี้ก็มีข่าวเรื่องเกี่ยวกับคดีหายตัวไปของเด็กสาวมัธยมปลายหลายๆแห่ง ส่วนใหญ่จะเป็นที่โรงเรียน เธอนึกถึงเรื่องนั้นก็พลันกลัวขึ้นมา จึงรีบวิ่งกลับบ้านเธอนั้นดีใจมากที่เห็นบ้านอยู่ตรงหน้า เธอกำลังจะก้าวเท้าเข้าไป อยู่ดีๆก็มีคนกระชากเธอออกมา เธอจึงกรีดร้อง แต่ก็ไม่มีเสียงเพราะเขาคนนั้นเอามือปิดปากเธอเอาไว้ เธอไม่รู้จะทำยังไง จึงได้พยายามที่จะผลักตัวออกจากเขา แต่เขาก็มีแรงมากเกินไป เธอผลักตัวออกไปไม่ได้ เช้าวันต่อมาฉันที่กำลังเดินมาโรงเรียน ก็ได้เห็นเด็กที่เดินมาด้วยกันพูดว่า เมื่อคืนฉันโทรไปหามาซึเมะก็ไม่รับเลยเป็นอะไรหรือเปล่านะฉันจึงคิดได้ว่า เมื่อวานโยนาระกลับบ้านเองนี่หน่าเธอจะเป็นอะไรหรือเปล่า ฉันคิดอย่างนั้นแต่ก็ไม่ได้เอะใจอะไรมาก เพราะเธออาจจะไม่ว่าง พอฉันมาถึงที่โรงเรียน ฉันก็หันไปถามเพื่อนข้างๆ นี่นาน่ะเธอเห็นโยนาระบ้างไหม นาน่ะก็หันมาตอบว่าไม่เห็นเลยน่ะ ฉันเริ่มเป็นกังวลเข้าไปใหญ่แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากเหมือนเดิม ตอนเข้าแถวฉันก็ไม่เห็นโยนาระ ตอนที่กำลังจะเรียน ฉันก็ไม่เห็นโยนาระครูจึงเช็คให้เธอไม่มาโรงเรียน ฉันคิดแน่ใจว่า หรือว่าจะเป็นคดีนั้นหรือเปล่าแต่ว่ามันไม่น่า เกิดขึ้นแล้วหนิมันนานมากแล้วไม่ใช่หรอ ฆาตกรคนนั้น จะวนกลับมาอีกแล้วหรอ คนๆนั้น นิสัยแบบนั้น คนที่เลวแบบนั้น จะกลับมา ฉันคิดมากจนคุณครูถามว่าเป็นอะไรหรือเปล่า ฉันเลยตอบคุณครูไปว่าไม่เป็นไรค่ะ คุณครูพยักหน้าแล้วก็สอนต่อ พอตอนเที่ยงฉันก็เดินไปถามเพื่อนในห้องว่า เห็นโยนาระบ้างไหม เพื่อนในห้องก็บอกว่าไม่เห็นเลย แต่อยู่ดีๆก็มีเพื่อนคนนึงเดินมาบอกว่าเหมือนฉันจะเห็นเขาในตอนเย็นนะ เขากลับบ้านแล้วไม่ใช่หรอเขาอาจจะไม่สบายก็ได้อย่าคิดมากเลย เดี๋ยวตอนเย็นเราไปบ้านโยนาระเลยไหมล่ะจะได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ฉันจึงบอกตกลงไป พอตอนเย็น ฉันจึงรวมตัวกับเพื่อนและไปบ้านโยนาระฉันเคาะประตูและถามคนในบ้านว่ามีใครอยู่ไหมคะหลังจากนั้นแม่ของโยนาระก็เดินมาเปิดประตูแล้วถามว่า เด็กๆมีอะไรเหรอจ๊ะมาส่งโยนาระหรอ ฉันมองตาคุณแม่ของโยนาระ แล้วสงสัยว่ามาส่งอย่างนั้นหรออะไรกันฉันไม่เข้าใจเลยคุณแม่ของโยนะระจึงบอกมาว่า เขาไม่ได้ไปบ้านพวกหนูหรอกหรอแล้วเห็นพวกเขาหรือเปล่าโยนาระน่ะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





novel PDF download