009 โชคไม่ดี

หมาสี่ตัวเป็นเพศเมีย 4 ทั้งแม่และลูกกลายเป็นสมาชิกในครอบครัวน้อยไปโดยปริยาย ไม่คิดไม่ฝันว่าจะเจอเรื่องแบบนี้ขึ้นกับเธอ

ยอมรับเลยตอนนี้น้อยไม่มีรายได้มาเดือนหนึ่งแล้ว ไม่คิดว่าค่าใช้จ่ายลูกจะเยอะขนาดนี้ ยิ่งบิ๊กอายุเยอะยิ่งใช้จ่ายเยอะตามไปด้วยอย่างเห็นได้ชัด

บิ๊กอายุได้ 8 ขวบแล้ว เขาก็เหมือนเด็กเหมือนกับอลันที่ชอบเล่น และกิน หาความสนุกในทุก ๆ วัน

อลันกับบิ๊กชอบเล่นหมาด้วยกัน น้อยเคยขอร้องให้แม่อลันช่วยเลี้ยงหน่อย เธอตอบปฏิเสธ เพราะไม่ชอบหมาและแมว

นั่นควรจะเป็นชีวิตของเด็กธรรมดา ๆ สองคน หากวันหนึ่งพวกเขาไม่พบเข้ากับซากสัตว์ที่หมา ๆ นำมาที่บ้านของบิ๊กใต้ต้นมะม่วง

“อะไรน่ะ เหม็น” อลันปัดอากาศออกจากจมูก แต่กลิ่นก็ยังแรงอยู่

“ไปเอาอะไรมาดำ” บิ๊กพูดกับหมาตัวดำเพียงตัวเดียวที่เขาชื่นชอบที่สุดในบรรดาหมาที่เลี้ยงไว้

ดำไม่สนใจคำพูดของบิ๊ก มันแทะกัดเหมือนหมาทั่วไปที่ชอบของเน่า ๆ ของของที่จะกิน

“คายะ นี่คืออะไร” อลันที่โตขึ้นมาหน่อยอยากทราบเลยถามผู้ที่น่าจะรู้

“แค่ซากสัตว์ที่ตายน่ะ ไม่ต้องไปสนใจหรอก”

หลังจากวันนั้นครอบครัวของบิ๊กก็เจอแต่เรื่องแปลกประหลาด คนที่ไม่รู้จักมาที่บ้านทักทายเหมือนกับว่าเคยรู้จักกันว่าเด็กที่บ้านนี้มีของ ชาวบ้านคนอื่น ๆ เริ่มบอกปากต่อปากว่าเป็นลางร้ายของหมู่บ้าน…ที่มาจาก ‘บิ๊ก’ เป็นตัวการ

“บังเอิญนั่นแหละน้อย อาจจะเป็นโชคไม่ดีของเราก็ได้” แม่ของน้อยปลอบลูกตนเองที่โกรธชาวบ้านที่มาว่าลูกเธอ

“มาว่าบิ๊กได้ไง บิ๊กเป็นแค่เด็กนะ”

ถึงจะคิดแบบนั้น แต่นิสาก็รู้ดีแก่ใจว่าบิ๊กอาจจะไม่ใช่ลูกของเธอ

บิ๊กเล่นกับอลันที่หน้าบ้าน ทั้งสองถ้าไม่มีอะไรเล่นก็จะเล่นกับหมา

เหตุการณ์ที่ชาวบ้านเห็นว่าบิ๊กอาจเป็นสิ่งชั่วร้ายกับหมู่บ้าน ก็อย่างเช่น

เหตุการณ์แรก แม่ของเด็กที่เรียนอยู่ในชั้นเดียวกันเห็นบิ๊กคุยกับอากาศเธอคิดว่าบิ๊กคุยกับผี อีกอย่างลูกของเธอและเด็กคนอื่น ๆ จะชอบเล่นรอบ ๆ ตัวของบิ๊ก

เหมือนกับกำลังปกป้องบิ๊กอยู่ เธอคิดว่าบิ๊กบงการเด็กคนอื่น ๆ ให้ทำตาม เธอกลัวเด็กคนนี้

แถมมีเหตุการณ์ที่บิ๊กทำให้สัตว์ต่าง ๆ กลัวเมื่อสบตาด้วย ไม่เพื่อปกป้องเขาหรือไม่ก็กลัวเขาจะทำร้าย

เหตุการณ์ที่ 2 พระหลายองค์เมื่อเห็นบิ๊กมาทำบุญต่างบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า ข้าง ๆ ตัวบิ๊กเหมือนมีใครบางคนยืนอยู่ด้วย

เหตุการณ์ที่ 3 มีการก่ออาชญากรรมทั่วตำบลแบบที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ทุกคนที่โดยจับให้คำตอบว่ามีเสียงบอกให้พวกเขาทำเป็นเด็กที่มีผีสาวอยู่ด้วย

เหตุการณ์ที่ 4 บางคนก็เห็นบิ๊กจ้องมองคนอื่นแบบตาไม่กระพริบ จ้องอยู่อย่างนั้นเหมือนคนโกรธกันมาตั้งแต่ชาติปางก่อน เด็กจะจ้องมองนาน ๆ แบบนั้นได้ไง บิ๊กต้องเป็นเด็กมีปัญหาแน่นอน

เหตุการณ์ที่ 5 บ่ายวันหนึ่งที่บิ๊กกำลังจะกลับบ้านกับแม่ เด็กที่อยู่ใกล้ ๆ บิ๊ก จู่ ๆ ก็ฟุบตัวนอนหลับลงที่พื้นในทันที เรื่องแปลก ๆ ค่อย ๆ ทวีความถี่ขึ้นเมื่อบิ๊กโตขึ้น

และที่น้อยเจอกับตัว มีวันหนึ่งนกอีกาจำนวนหลายร้อยตัวบินมาที่บ้านของเธอ น้อยและแม่พยายามจะไล่อีกาออกไป บิ๊กดูสนุกที่มีการ้องอยู่ที่บ้าน หมาที่บ้านก็เห่าไม่หยุด วันนั้นน้อยทรมานมาก กว่าที่อีกาฝูงนั้นจะบินจากไปก็ปาเข้าไปบ่าย ตั้งแต่ 3 โมงเช้า

เช้าวันหนึ่งน้อยก็พบกับกระดาษที่เขียนด้วยลายมือ ถูกติดตามบ้านของเธอ ทุกข้อความสื่อไปในทางเดียวกันคือ ให้เธอกับลูกออกไปจากหมู่บ้านแห่งนี้ เธอเป็นคนไม่ค่อยสุงสิงกับใคร แต่ครั้งนี้ยิ่งทำให้เธอไม่ชอบคนอื่นมากขึ้นกว่าเดิม

“แม่แจ้งตำรวจกันเถอะ” น้อยทนไม่ไหวแล้วกับชาวบ้านที่มาระรานเธอกับลูก

“แม่ไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่โต แต่ถ้าลูกคิดว่าควรทำ แม่ก็จะไม่ห้าม”

“แม่อยู่กับบิ๊กนะ เดี๋ยวหนูจะไปสถานีตำรวจก่อน”

“อืม ได้ ไปดีมาดีนะ”

แม่ของน้อยพูดจบ น้อยก็ไปอาบน้ำแต่งตัวและเดินทางไปที่สถานีตำรวจ

“รับบัตรคิวก่อนค่ะ” คนที่มาทำธุระกับสถานีตำรวจบอกน้อยที่เดินทางเข้ามา

น้อยตอนนี้สวมแว่นตาดำและหมวกอย่างมิดชิด เพราะกลัวว่าชาวบ้านที่รู้จักเธอจะตามเอาคืนหากรู้ว่าเธอมาแจ้งความ

เมื่อถึงคิวของเธอ

“มาแจ้งความค่ะ”

“ครับ ต้องการแจ้งความเรื่องอะไรครับ”

“มีคนมาติดกระดาษไล่หนูที่บ้านค่ะ”

“ที่หมู่บ้านอะไร เลขที่อะไรครับ”

นิสาบอกคุณตำรวจอย่างละเอียด รวมถึงซอยที่เข้าบ้านของเธอด้วย

“อ๋อ บิ๊ก ใช่ไหม” นิสาแปลกใจที่คุณตำรวจรู้จักลูกของเธอ “มีหลายคนมาแจ้งความเรื่องของบิ๊กหลายคดีเลยครับ แต่เราไม่รับแจ้งเพราะบิ๊กยังไม่ได้ทำร้ายใคร”

“ลูกฉันเป็นคนดีนะคะ เขาอาจจะเอาแต่ใจบ้าง แต่ก็ไม่เคยทำมิดีมิร้ายกับใคร”

“ตามที่ใคร ๆ บอกก็เป็นแบบนั้น”

“คุณตำรวจจะรับแจ้งความของฉันรึเปล่าคะ”

“รับครับ โดนมาแล้วกี่ครั้งครับ”

“2 ครั้งใน 2 เดือน”

ทุกอย่างหลังจากวันนั้นก็เหมือนกับดี จนเมื่อนิสาหลับและฝัน

ใครสักคนนั่งร้องไห้และพูด “ฉันทำผิดอะไรเธอถึงทำกับฉันขนาดนี้”

คนหน้าตาเหมือนพ่อเดินไปเดินมา “เธอใช่ไหมที่ไปทำของใส่ฉัน ฉันนึกอยู่แล้วว่าเธอทำไมถึงของเส้นผมจากฉันไป”

“เรามีลูกกันแล้วนะ ในท้องนี่ไง”

“ฉันมีลูกตั้งเยอะ ทำไมต้องมาเห็นใจคนอย่างเธอด้วยล่ะ”

ฝันของนิสาเหมือนจะเป็นอดีตของพ่อกับแม่ แต่ที่เธอยังเล็กอยู่พ่อก็ไม่ได้ทะเลาะแรง ๆ กับแม่เลยสักครั้งเลยนะ มันเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขาในอดีต

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***