GOOD BOY MY MOTHER ลูกเทวดาตัวน้อยของแม่

002 สิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครอง

1 ปีผ่านไป บิ๊กเห็นอะไรก็เล่นไปเสียหมด เขามีความสนใจในทุกอย่าง แม้แต่นิสายังทึ่งและหัวเราะในความไร้เดียงสาของลูก

บิ๊กยังทำได้แค่อยู่ในบ้าน ถ้านิสาบอกว่าอย่า บิ๊กจะไม่ทำ เป็นเด็กที่เชื่อฟังเธอสุด ๆ ไปเลย

ตลอดเวลาในขณะที่ท่องอินเทอร์เน็ตหรือคิดอะไรอยู่ นิสาก็มักจะเห็นหรือรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างชี้ทางให้เธอเลือก เหมือนตอนที่คลอดลูก ไม่รู้อะไรดลใจทำให้เธอคิดว่าตัวเองกำลังป่วยเลยไปที่โรงพยาบาล ผลปรากฏว่าเธอเกิดเจ็บท้องจะคลอดลูกในตอนที่ไปถึง เป็นความบังเอิญ หรือมีอะไรศักดิ์สิทธิ์ช่วยเธออยู่

“แม่ ๆ !” บิ๊กตะโกนเรียกนิสาด้วยเสียงเล็ก ๆ ของเขา นิสารู้ว่าบิ๊กอยากกินนม เธอเลยต้องทำตามสิ่งที่เป็นอยู่ขณะนี้

นิสาลุกขึ้นยืนจะไปดูโน้ตบุ๊กเช็กยอดวิวสักหน่อย แต่เธอก็พลาดท่าสะดุดขาเก้าอี้ แต่ในระหว่างที่จะล้มลงกองกับพื้น เหมือนมีอะไรบางอย่างดึงร่างของเธอกลับ จนนิสาถึงกับตกใจ

เธอคิดว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยเธอไม่ให้เธอล้ม นี่คงเป็นเพราะเจ้าที่เจ้าทางแถวนี้แน่ ๆ ที่ช่วยเธอไว้

นิสากล่อมลูกให้นอนและเดินมาหาของกิน ในตู้กับข้าวมีไข่เจียวน่าอร่อย ๆ ตั้งอยู่ นิสาคิดว่าแม่เป็นคนทำ ปกติแม่ของเธอจะทำให้กินเป็นเวลา แต่ตอนนี้บ่าย 2 โมงแล้ว นิสากินข้าวเที่ยงไปแล้วแต่หิวอีกเลยมากินอีก

นิสามาเขียนนิยายต่อเมื่อว่าง เธอเขียนนิยายแนวความรัก ไม่ว่าจะชายหญิง ชายชาย หรือหญิงหญิงเธอก็เขียนหมด ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ยุคกี่สมัยนิยายที่มีความรักเป็นแก่นหลักมันก็ได้รับความนิยมทุกครั้ง

แม่นิสาเดินเข้ามา เธอนำขนมมาให้กับลูก

“นี่ น้อย กินอะไรหน่อยนะ เดี๋ยวไม่มีน้ำนมให้ลูก”

“กินข้าวไปเมื่อกี๊”

“กินกับอะไร”

“ก็กินกับไข่ไงแม่”

แม่นิสาไม่สงสัยอะไร เพราะคิดว่าน้อยหรือนิสาคงจะทอดไข้กินเอง

“เอ่อ บิ๊กนอนเหรอ”

“นอนหลับแล้ว”

“แม่ขอตัวไปพักก่อนนะ ดีนะที่บิ๊กเป็นเด็กไม่ดื้อ”

“อืม” นิสาไม่รู้หรอกว่าลูกคนอื่นมีอะไรที่ยากต่อการเลี้ยงหรือเปล่า

แต่บิ๊กเป็นเด็กที่อยากกินนมมาก อาจเรียกได้ว่าชั่วโมงสองชั่วโมงกินครั้งเลยด้วยซ้ำ แต่ถึงอย่างนั้นนิสาก็เต็มใจและมีความสุขที่บิ๊กดื่มนมเธออย่างอร่อย

ตกค่ำ ประสาเด็กตื่นขึ้นก็เล่น ของเล่นส่วนใหญ่ที่อยู่ในบ้านเป็นของเล่นที่ซื้อมาเพื่อบิ๊กโดยเฉพาะ ไม่ว่าบิ๊กสนใจอะไร นิสาจะพร้อมสนับสนุนทุกอย่าง ลูกของเธอต้องเป็นเด็กที่เก่งและฉลาดกว่าใคร ๆ

ด้วยความเหนื่อยล้า นิสาเลยผล็อยหลับไป

“แม่ ๆ” ชานนร้องเรียกแม่

นิสาตั้งสติและเดินไปอุ้มบิ๊กขึ้นมา

“ดูนั่น” บิ๊กชี้นิ้วเล็ก ๆ ไปด้านหน้า

พวกเขาเข้ามาอยู่ในเหตุการณ์เหตุการณ์หนึ่ง ผู้หญิงที่นั่งด้านหน้าชายที่น่าจะทำคุณไสย นิสารู้สึกว่าเป็นแม่เธอช่วงวัยรุ่น นิสาเคยเห็นภาพถ่ายที่ถ่ายกับพ่ออยู่

บิ๊กดื่มนมจากเต้าของนิสา นิสามองคนที่หน้าคล้ายแม่ตนกำลังคุยกับผู้มีวิชา

“คุณทำมาแล้ว ทั้งหุ้น ทั้งน้ำมัน ยังต้องการอะไรอีก”

“คุณพ่อ มันแทบไม่ได้ผลกับเขาเลยนะคะ เขายังหนีไปจากฉันอยู่ค่ะ”

“ถ้าอย่างนั้น คงต้อง”

หลังจากนั้นนิสาก็สะดุ้งตื่นเพราะเสียงของลูกเธอ

นิสารีบให้นมแก่บุตรตนเอง

แม่ของนิสามาดูและพูด

“นึกว่าจะไม่ตื่น ไอ้บิ๊กมันร้องตั้งนานแล้ว ลูกต้องการพักผ่อนนะ ลองชงน้ำให้ลูกกินดูไหม”

“ไม่ค่ะแม่ นมจากแม่จะช่วยให้ลูกฉลาดกว่านมผง หนูอยากให้ลูกฉลาด”

“แม่อยากแบ่งภาระเลี้ยงดูหลานให้ลูกนะ รู้นะว่ายังมีแม่อยู่”

“ค่ะ ขอบใจค่ะ แต่หนูตั้งมั่นมานานแล้วค่ะว่าจะเลี้ยงลูกแบบนี้”

เช้าในวันหนึ่ง ขณะที่บิ๊กฝึกเดินนิสาก็เห็นเพื่อนบ้านเดินเข้ามาทักทาย