ผิดหวัง

สวัสดีครับผมอายุสิบหกย่างสิบเจ็ดครับ อาศัยอยู่คนเดียวในเมืองใหญ่ครับ

เด็กหนุ่มผอมบางตัวเล็ก ผู้เป็นผู้เคราะห์ร้ายจากโชคชะตา

ผมหน่ะครับ มักจะโดนรุมทำร้ายเป็นประจำเลยละครับ ฮ่าๆ.. บางทีก็ รู้สึกสมเพชตัวเอง ที่ไม่มีเเม้เเต่เเรงจะไปตอบโต้เลยครับ ฮึก

เด็กหนุ่มร้องไห้สะอึกสะอื้น

วัน จันทร์ ที่ 17 เดือน กันยายน 2563 เวลา : 16:47 นาที สภาพอากาศ : มีฝน

โถ่ เว้ย เป็นห่าเหวไร ทำไมไม่ชอบพกเงิน ไอ้ขยะ ในเมื่อไม่มีเงินให้ก็ให้พวกฉันระบายอารมณ์ละกัน

อะ อย่าเลยนะครับ ผมขอร้องช่วยเว้นครั้งนี้ให้ ดะ ด้วยคะ ครับ เดะ เดี่ยว ครั้งหน้าผมจะหามาให..

หุบปาก ไอ้ขยะ

เด็กหนุ่มโดนรุมกระทืบอย่าง น่าสงสาร

เด็กหนุ่มไม่มีเเม้เเต่เเรงจะตอบโต้

สะ สติกำลังจะหาย ไ ป

เด็กหนุ่มสลบลงไปตรงนั้น

ถุ้ยย.. ใช้ชีวิตน่าสมเพชชิบหาย ไปกันเหอะพวกเรา

.

.

คุณค่ะ คุณค่ะ

เด็กหนุ่มลืมตาขึ้นมา พร้อมอาการสลึมสลือ

เป็นอะไรไหมค่ะ ฉันเห็นคุณนอนสลบอยู่

เด็กสาววัยรุ่น มองเด็กหนุ่มด้วยสายตาที่อบอุ่น พร้อมกับกางร่มเพื่อไม่ให้เด็กหนุ่มโดนฝน

อะ เอ่อ มะ ไม่เป็นไรครับ เเล้วนี้ กี่โมงเเล้วคะ ครับ

18:02 นาทีค่ะ

ห้ะะ!! ขอบคุณที่เป็นห่วงนะครับ โชคดีครับ

เด็กหนุ่มลุกขึ้นวิ่ง จ้อนไปอย่างรวดเร็ว

จะเวลาเข้างานพาร์ตไทม์เเล้วละสิ ไม่ทันเเล้วต้องรีบสับเกียร์หมาา!

ณ ร้าน สะดวกซื้อ

สวัสดีครับผู้จัดการ

เออๆสวัสดี ตั้งใจทำงานละ เดี่ยวฉันจะกลับบ้านไปนอนละ ปวด หลังมากเลยละ

กลับดีๆครับ

เหห พูดถึงถ้าปวดเราก็ปวดเหมือนกัน ปวดเเขนจังเลย เเฮะ ก็นะโดนกระทืบขนาดนั้นไม่ปวดก็ยอดมนุษย์ละ

เเต่เมื่อไหร่เราจะได้อยู่เป็นอิสระสักทีนะ โดนพวกนั้นทำเหมือนกับ ทาสอยู่ตลอด ฮึก ฮือ.. เด็กหนุ่มเช็ดน้ำตา

เอาเถอะถ้าพระเจ้ามาจริงข้าอยากเกิดใหม่ไปต่างโลก ฮั่นเเหน่ะว่าไปนั้น พระจงพระเจ้าอะไรไม่มีจริงหรอก ฮ่าๆๆ

เวลา : 00:30 นาที

เห้อ กว่าจะเสร็จงาน ฝนก็ตกหนักจัง เเถมมีฟ้าคะนองอีก ร่มก็ไม่ได้พามาอีก ชีวิตเห้อ

เด็กหนุ่มวิ่งฝ่าฝนไป ด้วยระยะห่างจากบ้านกับที่ทำงาน เเค่ 1.5 กิโลเมตร

เห้อ เห้อ วิ่ง ตอน กล าง คืน นี้ ก็ เหนื่อยไม่ต่างกับกลางวัน เลย เเถมเปียกเเฉะไปหมด

เด็กหนุ่มยืนจ้องอะไรสักอย่างตรงทางม้าลาย

เอ๋ นั้น อะไรหน่ะ เงาคนหรอ? ตะ เเต่ทำไมร่างสูงใหญ่จั

เปรี๊ยงง..

เด็กหนุ่มช็อคไปเเว๊บนึง พระเสียงฟ้าที่ผ่าลงมาตรงหน้าเด็กหนุ่ม หลังจากได้สติก็รีบวิ่งจ้อน

เเต่ทว่า เด็กหนุ่มวิ่งไปได้ไม่ไกล ตรงที่โล่งเเจ้งฟ้าก็ได้ผ่าลงที่เด็กหนุ่มอย่างรุนเเรง

เปรี๊ยงงง

ภาพตัด

อะ อือ เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น ทำไมภาพมันตัด

ห้ะะ เเล้วที่นี้.. ที่ไหน?

สวัสดีเด็กมนุษย์ ข้าคือผู้ดูเเลสิ่งมีชีวิตตั้งเเต่เกิดเเละตายทุกตัวที่ชนิด

ข้ารู้เรื่องเจ้าหมดทุกอย่าง ถ้าพูดกันตามตรงข้าค่อนข้างสงสารเรื่องที่เจ้าประสบพบเจอทั้งหมดในชีวิต

อ่า.. ครับ

ข้าเลยจะให้สิทธิเจ้าพิเศษ

จะให้เจ้าเลือก 2 ข้อนี้ข้อใดก็ได้ 1 ข้อ

เลือก?

1.ข้าจะให้เจ้าเกิดใหม่เเต่ข้าไม่สามารถบอกได้ว่าเกิดใหม่อีกครั้งเเล้วชีวิตเจ้าจะสุขหรือทุกข์

2.ให้ข้าทำลายวิญญานทิ้งซะ เป็นการตัดขาดทุกสิ่งของเจ้า เจ้าได้อยู่กับความสงบสุขเเละหายไปตลอดกาล

มนุษย์ปกติคงเลือกทำลายวิญญานซะละนะเพราะ ที่ๆเจ้าอยู่ตรงนี้มีไม่กี่คนที่จะมาถึง

ถ้าผมไปเกิดใหม่.. ผมจะเป็นผู้กล้าหรอครับ

ไม่ๆ ข้าไม่รู้หรอกนะว่าเจ้าจะได้เป็นอะไร ชาวบ้านธรรมดา หรือนักรบเเต่ ผู้กล้าไม่มีทางเป็นไปได้เพราะว่า ผู้กล้าต้องมาจากการอันเชิญเท่านั้น

อ่ออ

เเล้วเลือกได้รึยัง?

งะ งั้น ผมขอเกิดใหม่ครับ ผมอยากจะลองดูอีกสักตั้งจะผิดหวังเเค่ไหน ก็ไม่เป็นไรหลังจากนี้ ผม จะพยายามสู้

ดีมาก งั้นตามนั้น โชคดีนะหนุ่มน้อย..

/รอติดตามตอนต่อไป 😁

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***