ตอนที่18 เรื่องราวใกล้คลี่คลาย

งานประชุมนุมเซียน ณ ตระกูลซูแห่งโม่หลิง

"ตระกูลหลานแห่งกูชู"เมื่อตระกูลหลานขึ้นบันไดมาก็เจอประมุขเจียงและหลานสี่คน

"ประมุขหลาน"หลานทั้งสี่เคารพ

"เจ๋ออู๋จวิน ปกติท่านไม่ค่อยพาคนนอกมางานทำไมวันนี้ถึงมากับเขาได้"

"แขกคนสำคัญ" จินกวงเหยามาพอดีซึ่งจินหลิงแอบอยู่ข้างหลังส่วนจินเยียนหรานเดินด้านข้าง

"ประมุขเจียง,ประมุขหลาน,ท่านน้า"

"จินหลิง เจ้าไปไหนมา"

"ประมุขเจียง อย่าโมโหเขาเลย หลายวันมานี้อาหลิงกินไม่ได้กลัวท่านลงโทษ"

"ใช่ๆๆๆ ท่านอาเล็กเป็นพยานได้"

"ไม่อยากอาหารหรือกินไม่หยุดกันแน่"

'ถือว่าข้าช่วยเจ้าแล้วนะอาหลิง'

"เจียงหว่านอิน เจ้าหะวเราะอะไร"จินหลิงอาย

"ไม่มี ข้าปล่าวนะ"

"คุณหนูจิน"เจ๋ออู๋จวินรียก

"หืม"

"ท่านหาอะไรหรือ"

"หลานจิ่งอี๋มิได้มากับท่านหรือ"เป็นอันรู้กัน พี่น้องตาลุกไฟทันที

"เขาติดธุระกับซือจุย"

เรื่องชุมนุนคุยไปเรื่อยเปื่อยจนตกกลางคืนแผนที่เว่ยอิงกับหลานจ้านวางไว้จับซูเซ่อได้เริ่มแล้วแต่พังไม่เป็นท่าเมื่อ เว่ยอิงชักกระบี่สุยเขี้ยนที่ผนึกตัวเองรอเจ้าของ แต่ชักได้

ณ บันไดหอชุมนุมเซียนตระกูลซู

จินเยียนหรานกับเจียงเฉิงรู้ตั้งนานแล้วแต่จินหลิงไม่รู้

"เจ้าคือเว่ยอิง เว่ยอู๋เซี่ยน"จินหลิงถือซุยฮวาจ่อคอด้วยใบหน้าโกรธแค้น

"จินหลิง เดี๋ยวข้าจะอธิบายให้เจ้าฟังวันหลัง"สิ้นคำปุ๊บ กระบี่แทงปั๊บ หลานวั่งจีจึงผลักจินหลิงรีบพาเว่ยอิงหนีทุกคนแยกย้ายกัน เหลือเพียงน้าหลาน

"อาหลิง"เจียงเฉิงเรียก จินหลิงวิ่งมากอดเจียงเฉิงพร้อมสะอื้น

"ท่านน้า"จินหลิงสะอื้น

"มาหาพี่ ไม่เป็นไร"นางเป็นที่พักฟิงให้น้องชายได้เสมอ กอดและเอามือลูบหัว

พลางหันไปหาน้าและอา

"อาหรานกลับเถอะ"

"ข้าก็คิดแบบท่านอา"

"เซียนตู ตระกูลจินขอลา"

หลานจ้านพาเว่ยอิงมารักษาที่เรือนจิ้งซื่อของท่านแม่ และหลานซีเฉินช่วยกันสืบเรื่องตราพยัคฆ์ทมิฬเพื่อหาแผนรับมือเมื่อหลานจ้าน เว่ยอิง เงินหนิง มาที่ล่วนจั้งกั๋งก็ได้ยินเสียงเด็กทะเลาะกันเด็กต่างถูกจับมัดจินเยียนหรานถูกมัดกับหลานจิ่งอี๋ เจียงหว่านอินถูกมัดกับหลานซือจุย เจียงเจี๋ยอวี่ถูกมัดกับโอวหยางจื่อเจิน เจียงจื่อหยางถูกมัดกับจินหลิงเจียงจื่อเหลียนถูกมัดกับจินฉ่าน

"สุนัขเว่ย ต่ำช้าไร้ความเป็นคน"จินฉ่าน

"หุบปากซะ!"จินหลิง

"เจ้าให้ข้าหุบปากหรอ หมายความว่าไง"

"หุบปากก็คือไม่ให้พูดเจ้าฉลาดหรือว่าโง่ หุบปากคือไม่ให้พูด น่ารำคาญนัก"

"จินหลิงเจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใคร คิดว่าเหลี่ยนฟางจุนเป็นประมุขได้แล้วเจ้าจะเป็นได้หรอ อยากสู้กันสินะ ได้ข้าเอาด้วย"หลั่งจากนั้นก็ใช้ขากีบเตะกัน เว่ยอิงมาเห็นก็เหนื่อยใจ

"เฮ้อ นี่ดูนี่สิ"

"หานกวงจวิน!"สองศิษย์เอกตระกูลหลาน

"พวกเจ้าดีใจอะไร พวกเขาเป็นพวกเดียวกัน"

เว่ยอิงดึงสุยเขี้ยนให้เงินหนิงไปตัดเชือกมัด

"ขนาดความน่ากลัวข้ายังเทียบเงินหนิงไม่ติดเลย"

เมื่อเวินหนิงออกมานอกประตูก็กระเด็นกลับมา

"เวินหนิง เจ้าอยู่นี่"

เมื่ออกไปพบประมุขหลายร้อยตระกูลหนึ่งในนั้นคือเจียงเฉิงและจินกวงเหยา

"มัวยืนรออะไร"มาถึงก็ด่าหลานเชียวนะเจียงเฉิง

ทั้งสองฝั่งกำลังทะเลาะกันแต่หลานฉี่เหรินบอกว่า

"หุ่นเชิดรอบสองมาแล้ว"ทุกคนจึงหันหลังไปเตรียมรับ ตระกูลเจียงมาหน้าสุด

"อาหลิง"จินเยียนหรานจับไหล่น้องชายพร้อมส่ายหัวคือไม่ต้องตามท่านน้าไป

อยู่ดีๆหุ่นเชิดตัวหนึ่งก็มา แต่โดนแส้จื่อเตี้ยนประมุขเจียงซะก่อน

ทุกคนสู้กับหุ่นเชิดแต่พลังลดถอย

เจียงเฉิงฟาดครั้งที่สองแต่หยุดนิ่งเมือรู้สึกไม่ดี จินเยียนหรานที่เห็นหุ่นเชิดมา

จึงฟาดแส้เฟิงหวงใส่เพื่อกันท่านน้าจินหลิงช่วยจินกวงเหยา เจียงเฉิงกระอักเลือด

"ท่านน้า!"

"ติดกับ เข้าแล้ว"

เนี่ยหวายซังให้ทุกคนเข้าไปที่ตำหนักสยบมาร แต่ประมุขหยางไม่ให้เข้าแถมยุยงให้ตายด้วยกัน

(ในซีรี่ย์คือจินกวงเหยาและซูเซ่อ แต่นี่คือซูเซ่อกับหยางชุน)

แต่สุดท้ายก็เข้าไป

"ข้าสาบานได้ว่าไม่ได้ทำเรื่องนี้"ทุกคนถกเถียงจนได้คำตอบและหยางชุนคือคนใส่หน้ากากปีศาจและเวลาเดียวกันหุ่นเชิดก็มา เว่ยอิงอาสาเป็นเหยื่อหลานจ้านฆ่าเด็กๆจึงตามออกไปช่วย

"เดี๋ยว"เจียงเฉิงถอดแส้จื่อเตี้ยนให้

"ท่านน้ำา"

"หากเจ้าทำแส้จื่อเตี้ยนหายล่ะก็ จะได้เห็นดีกัน"คนที่ได้ยินต่างอึ้ง คุณชายจิน

ใช้แส้จื่อเตี้ยนได้หรือ

จินหลิงหยิบแส้แล้วไปฟาดหุ่นเชิดข้างนอกช่วยพี่สาวที่ใช้พัดหงสาสวรรค์ขว้างไปเฉือนคอหุ่นเชิด

เว่ยอิงสั่งให้เงินหนิงพาทุกคนออกไป

"ทุกท่านตามความคิดข้า ควรรีบกลับไปหาที่ปลอดภัยจนพลังจะเกินแปดส่วน

แล้วค่อยแยกย้ายกลับบ้าน"ทุกคนต่างเห็นด้วยกับประมุขเหยา

"ท่าเรือสัตตบงกชใกล้ที่นี่ที่สุด พวกข้าคงต้องรบกวนประมุขเจียงแล้ว"

"แล้วพวกเขาล่ะ"

หลานวั่งจีประคองเว่ยอิงออกมาและกลับไปท่าเรือ และคำว่าอาเยวี่ยน ทำให้เวินหนิงฉุกคิดขึ้น

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***