ท่าเรือสัตตบงกช
"จินหลิง"
"ขอรับ พี่หญิง"
"พวกเขาจะมาเมื่อไหร่"คนที่หมายถึงคือหลานอีกฝั่งของเจียงเฉิง
"อีกสองอาทิตย์ขอรับ"
"ข้าอยากรู้ว่าพี่ใหญ่(เจียงจื่อหยาง)จะยัง...รักหนังสือเหมือนเก่าหรือเปล่า"จินหลิงล้อที่เจียงจื่อหยางชอบอ่านหนังสือ
"แต่ข้าว่าเจ้าคงไม่มีเวลาสนใจเขาหรอก เจ้าน่ะ ชอบเถียงกับเจียงหว่านอิน"
"ก็นางชอบขัดคอข้าตลอดเลย"
"อย่างกับว่าเจ้าไม่เคยนะ"
"พี่หญิง"จินหลิงอ้อน
"แต่ท่านกับพี่หญิงเจียง(เจียงจื่อเหลียน)เข้ากันดีจะตาย"
"เช่นนั้นเจ้ากับเจี๋ยอวี่มั้ยเล่า"น้องหญิงสี่เห็นจะอ้อนจินหลิงยิ่งกว่าพี่คนอื่นเสียอีก แถมชอบให้ห้ายนางเวลาทำผิด
"พอได้"เก๊กจริงๆน้องข้า
"ปากแข็งเสียจริง"
"พี่หญิง นี่ก็ยามเว่ย (13:00-14:59)แล้ว"จินหลิงอ้อน
"เจ้าจะขอให้ข้าทำของว่างให้ใช่หรือไม่"ใช้มุกนี้ประจำ
"นะพี่หญิงนะ"
"ก็ได้ๆๆ เดี๋ยวข้าทำขนมกุ้ยฮวากับชาดอกมะลิไปให้ แล้วข้าจะทำเยอะๆ"
"ทำไมต้องทำเยอะๆด้วย"
"อาหลิง นี่เจ้าหวงของกินหรือ"
"ก็ได้ ว่าแต่ท่านจะให้ใคร"
"ท่านน้า กับเหล่าศิษย์สกุลเจียง"
"พวกเขายังฝึกอยู่ ส่วนท่านน้ายังคงหมกตัวอยู่ในห้อง
ทำงานประมุข"
"อืม"นางยิ้มรับแล้วเดินออกไป
2เค่อ(30นาที)
"อาหลิง"เสียงพี่สาวมาพร้อมจานขนมกุ้ยฮวาและชามะลิ
"เสร็จแล้วหรือ"
"เสร็จแล้ว"
"อาหลิง"
"ข้าว่าข้าจะสอนเจ้าเข้าครัว"เพราะรู้ว่าน้องชายอยากทำอาหารให้อร่อยเหมือนท่านน้าแต่ตนได้รับสืบทอดแทน
"จริงนะ"
"ใช่ อีกสามวันข้าจะมาสอนเจ้า"
"ทำไม"
"เพราะว่าข้าต้องเขียนบันทึกอาหารไว้ให้เจ้าฝึกเวลาข้าไปจินหลินไถ"
"ก็ได้"
"งั้นข้าเอาของพวกนี้ไปให้พวกเขาก่อนนะ"
"ขอรับ"
ลานฝึก
ซางหลิว นามรอง อู๋หลาง
ศิษย์เอกสกุลเจียงยืนคุมศิษย์น้องฝึกกระบี่แทนประมุข
"ศิษย์พี่ใหญ่"นางเอ่ยเรียกซางหลิว
"คุณหนูจิน"
"เอ่อ ศิษย์น้องหญิงจิน"ลืมไปว่าให้เรียกว่าอะไร
"อืม"
"พวกเจ้าพักก่อนเถิด ข้าทำของว่างเยอะเลยเอามาแปง"นางบอกเหล่าศิษย์พี่ที่ซ้อมกระบี่
"ขอบคุณ คุณ.ศิษย์น้องหญิงจิน"เกือบแล้ว
"ศิษย์พี่หก"
"หืม"เทียนอี้ ศิษย์พี่หก ตระกูลเจียงแห่งอวิ๋นเมิ่ง
"ข้าทำชาดอกบัวให้ท่านแทนชามะลิ"เพราะนางรู้ว่าศิษย์พี่หกแพ้ดอกมะลิ
9 ปีก่อน
"ศิษย์พี่หก"เสียงเด็กสาววัย7ขวบเอยเรียกชายหนุ่มอายุ 13 ปี
"มีอะไรหรือ"
"ข้าลองทำชาดอกมะลิท่านชิมหน่อยว่าอร่อยหรือ ไม่ ห้ามโกหกข้านะ"
"ได้"จิบเดียว ถึงกับผื่นแดงขึ้นจนคัน เกามากๆจนเลือดออก และสลบไป เหล่าศิษย์คนอื่นเห็นต่างรีบเข้าไปประคองเทียนอื้
"อะไรกัน"นางไม่เชื่อสายตาลองจิบชาที่ตัวเองทำ
"ก็หวานดีนี่"
"มีอะไรกัน"เจียงเฉิงที่ออกมาเพราะเสียงดั่งมืออีกช้างอุ้มจินหลิงวัย5ขวบ
"ท่านประมุข"
"ท่านน้ำ"
"เยียนหราน"
"ข้าแค่ทำชาดอกมะลิให้เขาลองชิมว่าอร่อยมั้ย พอเขาดื่มนิดเดียวก็ผื่นขึ้นแล้วสลบไปเลย ช้าลองชิมก็หวานดี"
"เขาแพ้ดอกมะลิ"เจียงเฉิงบอกหลานสาวที่ก้มหน้าสำนึกผิด
"ข้าขอโทษ"
"ไม่ใช่ความผิดของคุณหนูจินนะขอรับ"ศิษย์พี่สี่เอ่ยช่วย
ปัจจุบัน
ท่าเรือสัตตบงกช
"จินหลิง"
"ขอรับ พี่หญิง"
"พวกเขาจะมาเมื่อไหร่"คนที่หมายถึงคือหลานอีกฝั่งของเจียงเฉิง
"อีกสองอาทิตย์ขอรับ"
"ข้าอยากรู้ว่าพี่ใหญ่(เจียงจื่อหยาง)จะยัง...รักหนังสือเหมือนเก่าหรือเปล่า"จินหลิงล้อที่เจียงจื่อหยางชอบอ่านหนังสือ
"แต่ข้าว่าเจ้าคงไม่มีเวลาสนใจเขาหรอก เจ้าน่ะ ชอบเถียงกับเจียงหว่านอิน"
"ก็นางชอบขัดคอข้าตลอดเลย"
"อย่างกับว่าเจ้าไม่เคยนะ"
"พี่หญิง"จินหลิงอ้อน
"แต่ท่านกับพี่หญิงเจียง(เจียงจื่อเหลียน)เข้ากันดีจะตาย"
"เช่นนั้นเจ้ากับเจี๋ยอวี่มั้ยเล่า"น้องหญิงสี่เห็นจะอ้อนจินหลิงยิ่งกว่าพี่คนอื่นเสียอีก แถมชอบให้ห้ายนางเวลาทำผิด
"พอได้"เก๊กจริงๆน้องข้า
"ปากแข็งเสียจริง"
"พี่หญิง นี่ก็ยามเว่ย (13:00-14:59)แล้ว"จินหลิงอ้อน
"เจ้าจะขอให้ข้าทำของว่างให้ใช่หรือไม่"ใช้มุกนี้ประจำ
"นะพี่หญิงนะ"
"ก็ได้ๆๆ เดี๋ยวข้าทำขนมกุ้ยฮวากับชาดอกมะลิไปให้ แล้วข้าจะทำเยอะๆ"
"ทำไมต้องทำเยอะๆด้วย"
"อาหลิง นี่เจ้าหวงของกินหรือ"
"ก็ได้ ว่าแต่ท่านจะให้ใคร"
"ท่านน้า กับเหล่าศิษย์สกุลเจียง"
"พวกเขายังฝึกอยู่ ส่วนท่านน้ายังคงหมกตัวอยู่ในห้อง
ทำงานประมุข"
"อืม"นางยิ้มรับแล้วเดินออกไป
2เค่อ(30นาที)
"อาหลิง"เสียงพี่สาวมาพร้อมจานขนมกุ้ยฮวาและชามะลิ
"เสร็จแล้วหรือ"
"เสร็จแล้ว"
"อาหลิง"
"ข้าว่าข้าจะสอนเจ้าเข้าครัว"เพราะรู้ว่าน้องชายอยากทำอาหารให้อร่อยเหมือนท่านน้าแต่ตนได้รับสืบทอดแทน
"จริงนะ"
"ใช่ อีกสามวันข้าจะมาสอนเจ้า"
"ทำไม"
"เพราะว่าข้าต้องเขียนบันทึกอาหารไว้ให้เจ้าฝึกเวลาข้าไปจินหลินไถ"
"ก็ได้"
"งั้นข้าเอาของพวกนี้ไปให้พวกเขาก่อนนะ"
"ขอรับ"
ลานฝึก
ซางหลิว นามรอง อู๋หลาง
ศิษย์เอกสกุลเจียงยืนคุมศิษย์น้องฝึกกระบี่แทนประมุข
"ศิษย์พี่ใหญ่"นางเอ่ยเรียกซางหลิว
"คุณหนูจิน"
"เอ่อ ศิษย์น้องหญิงจิน"ลืมไปว่าให้เรียกว่าอะไร
"อืม"
"พวกเจ้าพักก่อนเถิด ข้าทำของว่างเยอะเลยเอามาแปง"นางบอกเหล่าศิษย์พี่ที่ซ้อมกระบี่
"ขอบคุณ คุณ.ศิษย์น้องหญิงจิน"เกือบแล้ว
"ศิษย์พี่หก"
"หืม"เทียนอี้ ศิษย์พี่หก ตระกูลเจียงแห่งอวิ๋นเมิ่ง
"ข้าทำชาดอกบัวให้ท่านแทนชามะลิ"เพราะนางรู้ว่าศิษย์พี่หกแพ้ดอกมะลิ
9 ปีก่อน
"ศิษย์พี่หก"เสียงเด็กสาววัย7ขวบเอยเรียกชายหนุ่มอายุ 13 ปี
"มีอะไรหรือ"
"ข้าลองทำชาดอกมะลิท่านชิมหน่อยว่าอร่อยหรือ ไม่ ห้ามโกหกข้านะ"
"ได้"จิบเดียว ถึงกับผื่นแดงขึ้นจนคัน เกามากๆจนเลือดออก และสลบไป เหล่าศิษย์คนอื่นเห็นต่างรีบเข้าไปประคองเทียนอื้
"อะไรกัน"นางไม่เชื่อสายตาลองจิบชาที่ตัวเองทำ
"ก็หวานดีนี่"
"มีอะไรกัน"เจียงเฉิงที่ออกมาเพราะเสียงดั่งมืออีกช้างอุ้มจินหลิงวัย5ขวบ
"ท่านประมุข"
"ท่านน้ำ"
"เยียนหราน"
"ข้าแค่ทำชาดอกมะลิให้เขาลองชิมว่าอร่อยมั้ย พอเขาดื่มนิดเดียวก็ผื่นขึ้นแล้วสลบไปเลย ช้าลองชิมก็หวานดี"
"เขาแพ้ดอกมะลิ"เจียงเฉิงบอกหลานสาวที่ก้มหน้าสำนึกผิด
"ข้าขอโทษ"
"ไม่ใช่ความผิดของคุณหนูจินนะขอรับ"ศิษย์พี่สี่เอ่ยช่วย
ปัจจุบัน
ห้องทำงานประมุข
"ท่านน้ำ"
"เยียนหราน มีอะไรหรือ"
"ข้าแค่ทำของว่างมาให้ท่าน"
"ขอบใจ"แล้วก้มหน้าทำงานต่อ
"ท่ากินเลยสิ เดี๋ยวเย็นก็ไม่อร่อยกันพอดี"
"ท่านชอบโหมงานหนักแบบนี้ประจำ เดี๋ยวจะไม่สบายเอานะท่านน้า"นิสัยขี้บนของเจียงเยี่ยนหลีมาแล้วเสียขนาดนี้
"ข้าไม่เป็นไร"
"ท่านลองสอนงานปนะมีขให้ข้าได้หรือไม่"
"อาหราน งานตระกูลแต่ละตระกูลไม่เหมือนก้น และเจ้าไม่ได้ขึ้นเป็นประมุข"
"สกุลจินคือขุดทองก็ค้าขายเหมือนกัน และต่อให้ข้าไม่ใช่ประมุขแต่ข้าอยากช่วยท่านอาเล็ก และจินหลิงในภายภาคหน้า"เห็นเงียบๆเจ้าเถียงเก่งยิ่งนัก
"เดี๋ยวข้าจะสอนให้เจ้า"
"เจ้าค่ะ"
"ข้า...มีเรื่องอยากถามท่านหน่อย"เรื่องใดกันที่ต้องยิ้ม
"เรื่องใด"
"ข้าอยากรู้ว่าทำไมอีกคนถึงไปชอบอีกคนได้"
"หืม"
"ข้าหมายถึงว่า ทำไมอีกคนจึงรักอีกคนได้"นี่นางปรึกษาช้าเรื่องความรักหรือ
"เจ้ามีบุรุษที่ถูกใจแล้วหรือ"เจียงเฉิงยิ้ม
"ไม่ใช่ๆๆๆ ไม่ใช่แบบนั้นนะท่านน้"
"แล้วแบบไหน"เจียงเฉิงเริ่มอยากรู้แล้วว่าผู้ใดกันที่ทำให้หลานสาวข้าอาการออกถึงขนาดนี้
"แบบที่....ไม่อยากมีความลับต่อกันมีอะไรเล่าให้ฟังเสมอไม่อยากให้เขาเป็นห่วง อยากให้เขาอยู่ด้วย"เจียงเฉิงแน่ใจแล้วว่านางมีความรัก
"อาหราน"
"หืม"
"อาการนี้มันอาการคนที่มีความรัก"
"ท่านน้า ท่านอย่าล้อข้าเล่นเลย"
"ข้าไม่ได้ล้อเล่น ว่าแต่คนผู้นั้นสกุลใดกัน"ไม่ใช่เพราะห่งหน้าตาสกุลแต่สกุลบางสกุลไม่ดีตนเคยเห็นมาหมดถ้านางคบใครอยากให้นางรักคนดี
"สกุลหลาน"
"สกุลหลาน?"
"ใช่"
"ท่านน้า ข้าไปเก็บดอกบัวก่อนนะ"
"อืม"
หลังจากจินเยียนหรานออกไป
"สกุลหลาน ผู้ใดกัน หรือว่า.....จุย-...ข้าขอให้เป็นคนอื่นเถอะ"หลานจิ่งอี๋กับหลานซือแต่ไม่ว่าใคร เจียงเฉิงที่เคยหวงพี่สาว ตอนนี้ยังคงหวงหลานสาว
"จินหลิงจะเป็นยังไงนะ ถ้ารู้ว่าพี่สาวจะมีความรัก"เจียงเฉิงนึกแล้วก็ยิ้ม
ช่วงตัวละลร
ชื่อ:เจียงจื่อหยาง
อาวุธ:กระบี่เฉินอวี้
(เฉินอวี้ ความหมาย ดวงดาวที่สว่างไสวรุ่งโรจน์)
บิดา:เจียงเฟิงเหลียน
(เจียงเฟิงเหลียนน้องชายคนรองของเจียงเฟิงเหมียน)
มารดา:ลู่เชียนฉี
(คุณหนูใหญ่ตระกูลลู่)
ลักษณะนิสัย:รักสงบ ชอบอ่านหนังสือ หัวไว ชอบตีหน้านิ่ง
พูดน้อย มีสัมมาคารวะ กาลเทศะ ด่าแบบสอน
อายุ:22 ปี
ส่วนสูง: 186 เซนติเมตร
ชื่อ:เจียงจื่อเหลียน
อาวุธ:กระบี่สูเสียน
(ลู่เสียน ความหมาย หยกบริสุทธิ์)
บิดา:เจียงเฟิงเหลียน
(เจียงเฟิงเหลียนเป็นน้องชายคนรองของเจียงเฟิงเหมียน)
มารดา:ลู่เชียนฉี
(คุณหนูใหญ่ตระกูลลู่)
ลักษณะนิสัย:นิ่ง ฉลาด เข้มแข็ง ปากแข็ง รักพี่น้อง ใจเย็น
ด่าเจ็บ ฝีมือยุทธอาจหาญของตระกูลเจียงและตระกูลลู่(ตระกูล
ลู่ เป็นตระกูลของแม่เจียงจื่อเหลียนและเจียงจื่อหยาง)
อายุ:20 ปี
ส่วนสูง:172 เซนติเมตร
ชื่อ:เจียงหว่านอิน
อาวุธ:กระบี่ฮุ่ยหมิง
(ฮุ่ยหมิง ความหมาย แสงสว่างแห่งความการุณย์)
บิดา:เจียงเฟิงเหยียน
(เจียงเฟิงเฟิงเหยียนคือน้องสามของเจียงเฟิงเหมียน)
มารดา:เฟิ่งอวิ้นซี
(คุณหนูสามตระกูลเฟ่ง)
ลักษณะนิสัย:ใจร้อน มุทะลุ ชอบเถียง สดใส หวงพี่ๆ พูด
ตรง ด่าเจ็บ ฝืมือการต่อสู้มีสองตระกูลคือ ตระกูลเจียงและตระ
กูลเฟ่ง(ตระกูลเฟิงเป็นตระกูลของแม่เจียงหว่านอินและเจียงเจี๋
ยอวี่) กัดกับจินหลิงเป็นชีวิตจิตใจ
อายุ:15 ปี
ส่วนสูง:170 เซนติเมตร
ชื่อ:เจียงเจี๋ยอวี่
อาวุธ:กระบี่หนิงเฟิ่ง
(หนิงเฟิง ความหมาย นกฟีนิกซ์ที่สงบเสงี่ยม)
บิดา:เจียงเฟิงเหยียน
(เจียงเฟิงเหยียนคือน้องสามของเจียงเฟิงเหมียน)
มารดา:เฟิ่งอวิ๋นซี
(คุณหนูสามตระกูลเฟิ่ง)
ลักษณะนิสัย:สดใส ร่าเริง ชอบยิ้ม ขี้อ้อนพี่ชายพี่สาว หวง
พี่ ปากไม่ตรงกับใจ ชอบต่อสู้ รู้กาลเทศะ คอแข็ง ความกล้า รัก
จริงเกลียดจริง
อายุ:14 ปี
ส่วนสูง:167 เซนติเมตร
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 21
Comments