ตอนที่ 4 ปลายจวักเป็นเลิศ

ตอนบ่าย

ห้องครัว

"คุณหนูจิน"

"ข้าอยากช่วย"จินเยียนหรานที่อยู่อวิ๋นเมิ่งมีอยู่ไม่กี่ที่ที่นางจะอยู่หนึ่งในนั้นคือครัวที่เห็นจนชินตาแต่รสไม่เคยชา

"เจ้าค่ะ"

"มีรากบัวหรือไม่"

"มีเยอะเลยเจ้าค่ะ"

"เม็ดบัวเล่า"

"มีเจ้าค่ะ"

"ดี"

"ท่านจะทำอะไรเจ้าค่ะ"

"แกงรากบัว เม็ดบัวผัดเผ็ด"

เต้น

"เจ้าค่ะ"

ตอนเย็น

"ท่านน้า"เสียงจินหลิงที่วิ่งกอดเอว

เจียงเฉิงที่นั่งอยู่โต๊ะอาหาร

"จินหลิง อย่าวิ่งเดี๋ยวเจ้าหกล้ม แล้วพี่สาวเจ้าล่ะ"

"ข้ามาแล้วท่านน้า"

"เยียนหราน"

"ทำไมเจ้ามาช้านัก"

"ก็ข้าอยู่ในครัว"

"ท่านทำอาหารเย็นหรือ"จินหลิงตื่น

"ก็ใครเล่าขอข้า"จินหลิงหน้าแดง

"ต่อให้ไม่ขอข้าก็ทำ"

"แล้วเจ้าทำอะไร"

"แกงรากบัวตุ๋นซี่โครง เม็ดบัวผัด

"ท่านน้าท่านเป็นผู้ใหญ่ลองชิมดูท่านห้ามโกหกข้านะ"

"เม็ดบัวเจ้าเผ็ดไปหน่อยนะ"

"หืม?ข้าลองหน่อย"

"อร่อยดี"เผ็ดขนาดนี้เจ้าบอกอร่อยขนาดข้าที่ชอบกินเผ็ดยังสู้เจ้าไม่ได้

"ข้าใส่พริกป่น10ช้อนเองนะ"10ช้อนข้าจะเป็นลม

"งั้นท่านกินรากบัวแทน อาหลิงลองเผ็ด"

"ข้าขอผ่าน"หันหน้าหนี

ตอนค่ำ

"พี่หญิง"

"ข้ามาแล้วเจ้านี่นะถ้าเจ้าไม่ได้ข้าร้องเจ้าก็จะไปอ้อนท่านน้า"

"ก็ท่านกับท่านน้าเสียงเหมือนกัน"

"เอาล่ะนอนลง"หลังจากนั้นนางจึง

ร้องเพลงกล่อมซึ่งทำเอาทุกคนหลับฝันดีไม่เว้นแต่เจียงเฉิงเลย

"อาหลิง อาหลิง"

"หลับง่ายจริง"

ยามอู่(09:00-10:59)

วันนี้คือวันซ้อมกระบี่เพื่อสอบกระบี่

เหลืออีก1สัปดาห์ แต่วันนี้ท่านน้าไม่ได้

มาคุมนางจึงขอมาเอง เพื่อสังเกต ตอนนี้นางอายุ14ปี

นางสังเกตเห็นศิษย์คนนึงเก้ๆกังๆและไม่ค่อยพร้อมเพรียง

หลังจากฝึกเสร็จ

"เจ้า"นางเรียก

"ขอรับ"

"เจ้าเป็นศิษย์ใหม่หรือ"

"ข้าพึ่งถูกรับเข้าสำนักเมื่อเดือนก่อน"

"เจ้าชื่ออะไร"

"อวี้ฉือ"

"เจ้าฝึกกระบี่ไม่คล่องหรือ"

"ท่านเห็นหรือ!"

"ไม่ต้องห่วง ข้าไม่บอกประมุขเจียง

หรอก"

"ใช่ กระบวนท่ามันเร็วแถมต้องแม่นยำ ข้ากลัวสอบไม่ผ่านนี่ก็เหลือแค่1สัปดาห์เอง"

"ข้าสอนให้หรือไม่"

"จริงหรือขอรับ"ศิษย์เอ่ยมาอย่างดีใจ

"อืม"นางยักคิ้ว

"ขอบคุณคุณหนูจิน"

"พรุ่งนี้ยามโหย่ว(17:00-18:59)"

"วันนี้มิได้หรือ"

"เจ้าไม่เหนื่อยหรือ"ศิษย์ส่ายหัว

"อืม"

ยามโหย่ว

"คุณหนูจิน"

"มาแล้วหรือ"

"ขอรับ"

"เจ้าอ่านกระบวนท่าแล้วใช่หรือไม่"

"ขอรับ"

"เจ้าทำให้ดูหน่อย"แม้จะไม่เข้าใจแต่ก็ทำ ระหว่างวาดเพลงกระบี่สกุลเจียง นางต้องจับแขนให้ตรง เตะข้าเบาๆให้ข้ากางแบบนี้

"นี่ยามซวี่(19:00-20:59)แล้ว"

"จุดบกพร่องเจ้าคือ เจ้าไม่มั่นใจพอไม่มั่นใจเจ้าก็เกร็งตัวจนไม่พลิ้วไหวและมองแต่ตัวเองง่าท่านี้ถูกมั้ยโดยไม่รู้ว่าคนอื่นเริ่มท่าอื่น"

"ขอบคุณคุณหนูจินที่ชี้แนะ"

นางติวให้ศิษย์ผู้นี้เวลาล่วงเลยจนถึงวันที่6

"เจ้าต้องรับการโจมตีจากข้า ข้าอยากเห็นฝีมือเจ้าว่าก้าวไกลหรือไม่"

"ขอรับ"ทั้งคู่เริ่มประลองโดยอถือตั้งรับนางได้ทุกกระบวนท่า

'ไม่เลว ใช้เวลานิดเดียวกลับเก่งขึ้น'

"ดีมาก พรุ่งนี้เตรียมตัวให้พร้อม"

"ขอรับ"

วันสอบ

เจียงเฉิงอยู่ตรงกลางคือประมุข จินเยียนหรานยืนข้างขวา จินหลิงยืนข้าง

ซ้าย

10กว่าคนออกไปวาดเพลง

กระบี่และก็มาถึง

"อวี้ฉือ"เจียงเฉิงเรียกผู้ทดสอบคนต่อไป

อวี้ถือมองหน้าอาจารย์ที่อายุน้อยกว่าตนหนึ่งปี จินเยียนหรานเพีงพยัก

หน้าคือให้กำลังใจ

"เริ่ม"และใช่ว่าเจียงเฉิงจะไม่รู้ จินเยียนหรานมักหายตัวไปตอนเย็นๆจึงตามไป เลยเอจว่านางแอบฝึกศิษย์

'ข้าอยากดูผลงานเจ้านัก'

หลังจากนั้นอถือก็เริ่มวาดเพลง

กระบี่ เจียงเฉิงภูมิใจ ส่วนศิษย์เก่าศิษย์

ต่างรู้ว่าทำไมอยู่ๆถึงเก่ง เพราะอาจารย์ส่วนตัว

ตอนเซ้ายามเฉิน(07:00-08:59)

"ข้าไปก่อนนะอาหลิง"

"อาหรานเดี๋ยว"

"เจ้าค่ะ ท่านน้า"

"เอานี่ด้วย"

"อะไร"

"เม็ดบัว กับ รากบัว"

"วันนี้เจ้าแปดไปไหน"เจียงเฉิงซึ่งรู้เลยแกล้งถาม

"กักบริเวณ7วันตามที่ข้าบอก"

"อืม ข้าดูเขาเองเจ้าไปเถอะ"

ยามเว่ย(13:00-14:59)

จินหลินไถ

"ประมุขขอรับ"

"มีอะไร"จินกวงเหยาขึ้นเป็นประมุขต่อจากจินกวงซ่านที่ตายคาอกนางโลม

"คุณหนูจินมาแล้วขอรับ"

"นางอยู่ไหน"

"อยู่กับศิษย์อนุชนขอรับ"

"ให้นางอยู่กับพวกเขาก่อนางเป็นศิษย์พี่หญิงใหญ่ที่ทุกคนรัก"

"ขอรับ"

ด้านจินเยียนหราน

"ทุกคน"

"เจ้าตะโกนทำไม"

"ศิษย์พี่หญิงใหญ่กลับมาแล้ว"หลังได้ยินก็เฮกันใหญ่นางเดินมาหาพอดี

"ว่าไง เสียงดังเชียว"จินเยียยนหรา

นที่เดินมาพอทุกคนเห็นรีบวิ่งไปกอดนางทุกคนตามประสาเด็ก

"พอแล้วๆข้าหายใจไม่ออก"

"นี่ข้าบอกแล้วเวลาเจอคนอายุเยอะกว่าทำอย่างไร"

"ศิษย์พี่หญิงใหญ่"ทุกคนคารวะอ่อนน้อม

"ศิษย์พี่ ต่อให้เลยเวลาเที่ยงแล้วท่านได้กินอะไรหรือไม่"

"ยังเลย"

"งั้นท่านอยากกินอะไรข้าจะทำให้"จินฉ่าน ตระกูลจินแห่งหลันหลิง

"ไม่เป็นไร เดี๋ยวข้าทำเอง"

"ดียิ่ง พวกข้าคิดถึงรสมือท่านนัก"

"พวกข้า? แสดงว่าทุกคน"

"ใช่"แหม ประสานเสียงเชียว

"ได้ แต่ข้าขอไปอาบน้ำก่อน"

"ข้าอยากได้อาสาสมัครช่วยข้าสี่คน"

ทุกคนเถียงกัน

"เอาล่ะๆพวกเจ้าเอารากบัวและเม็ดบัวไปแช่น้ำเกลือให้ข้า"

"ได้ขอรับ"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***