ตอนที่ 15 แผนการใหม่

เขาเอามือจับกลุ้มที่หัวใจ เผยรอยยิ้มหวามมีความสุขออกมา พร้อมมืออีกข้างจับมือของเธอเอาไว้

การต่อสู้ได้นำเนินไปเรื่อยๆ ฉันเองก็ได้เดินออกมาจากเฮ่อเซียน มาได้พักใหญ่มองไปรอบตัวมีเก้าอี้ขาวราวกับหยกสีอ่อนใต้ต้นไม้ใหญ่ลมพัดใบปลิวไหว ฉันลวมตัวลงนั่ง หลับตาพักผ่อน

แค๊ก แคร๊ก !!

! 😳

'ท่าน....ถวายบังคมองค์ชายรองเพคะ' ฉันรีบลุกขึ้นยืนทำเคารพอย่างนอบน้อม เอามือประสานกันพร้อมก้มหน้าลง (มาได้งั้ยกัน)

"เจ้ารู้จักข้า" (เจ้าทำแผนข้าพังไม่เป็นท่าเลยนะ💢) พร้อมกับเดินไปนั่งบนเก้าอี้ตรงนั้นแทน

'มีผู้ใดกันเหร้าที่ไม่ รู้จักพระองค์ทั้งยังรูปงาม สง่ามิมีผู้ใดเพียบได้' (ไอ้บ้าเอ้ย!💢 คนยิ่งปวดเอวอยู่ให้ก้มอยู่นั้นแหละจะแกล้งข้าหรือไง)

"เอาล่ะเจ้าเงยหน้าขึ้นเถอะ " เจาเผยรอยยิ้ม เยาะแยะ แลน่าภูมิใจ (เจ้าจะกลับสู้กับข้าเหรอไม่มีทาง บังอาจมาขัดขวางแผนการข้า)

'ขอบพระทัยองค์ชาย หากไม่มีอะไรแล้วหม่อมฉันท์ขอตัวเพคะ' (ขืนอยู่นานคงปรี๊ดแตกแน่ ไอ้คนนิสัยไม่ดี) พร้อมกำลังเดินออกไป

"เดี๋ยวก่อนข้ายังไม่ได้บอกให้เจ้าไปเลยนะ เจ้าจะไปได้ยังไง หรือเจ้าต้องการดูหมิ่นข้า" (หึ เจ้าต้องเชื่อฟังข้าทุกอย่างแน่) ยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัย

'เพค่ะ มีอันไดจะกล่าวอีกเพคะ เชิญพูดออกมาเถอะ หากข้าทำให้ได้ข้าจะทำหากข้าทำไม่ได้ข้าคงขอปฎิเสธ' (ลีลาแท้หล่า )

"หึ นับว่าเจ้าเขาใจสถานะการณ์ของเจ้าดี ข้าชอบน้องสาวเจ้า จี้หลิง เจ้าต้องพานางมาให้ข้าคืนนี้" ยิ้มกว้าง หน้าบาน

'?...เพคะ หม่อฉันจะทำตามแต่คืนนี้คงไม่ได้ ไว้หลังการแข่งขันคัดศิษย์เสร็จก่อนนะเพค่ะ กระหม่อนจะทำให้พระองค์ทั้นที' (โห้...นึกว่าอะไรที่แท้แบบนี้นี้เองค่อยดูเถอะจะจัดให้อย่างงามเลย ฮิฮิฮิ😁😁)

"ดีเจ้าไปได้แล้วข้าจะรอ" (ง่ายขนาดนั้นเลยหรอสมแล้วที่ข้าไว้ใจ ฮ่าฮ่า)

สองคนต่างแยกย้ายกันไป

ห้องพักจี้

"คุณหนู.. คุณหนู ...ไว้ชีวิตข้าน้อยด้วยเจ้าค่ะ คุณหนู ..อภัยให้ข้าน้อยสักครั้งเถอะเจ้าค่ะ"

ตุบ!! ตึก! ตึก!

นั่งคุกเข่าก้มหัวโขกกับพื้น

"ครั้งหน้าข้าน้อยจะไม่ทำอีกแล้วเจ้าค่ะ"

'ก่อนหน้านี้จะวางยาข้าทำร้ายข้า ข้ายังไม่คิดบัญชีกับเจ้าเลยนะ' (หึ กล้ามาแสเสร้งต่อหน้าข้างั้นหรอ ใจกล้ามากนิ)

"คุณหนู คุณหนู "

ฮือฮือฮือ (-̩̩̩-̩̩̩-̩̩̩-̩̩̩-̩̩̩___-̩̩̩-̩̩̩-̩̩̩-̩̩̩-̩̩̩)

กระโดดกอดขา

"ให้อภัยข้าน้อยด้วยข้าจะไม่ทำผิดอีกแล้ว ที่ข้าทำไปเพราะข้าถูกบังคับนะเจ้าคะ"