ตอนที่ 14 รวมตัวที่สำนัก

พูดพร้อม กับรอยยิ้มสดใสราวกับดอกใบบานในฤดูใบไม้ผลิ ใบหน้าหล่อเหล่าอมชมพูอ่อนระเรื่อน่าหยิกน่ากินยิ่งนัก

'เพคะ '

ฉันเดินไปนั่งบนเก้าอี้ตรงข้ามเขาพร้อมกับชงชาแก้วใหม่ให้เขา หลังจากที่นำชาชุดเดิมไปตรวจสอบแล้ว

"พวกเจ้าออกไปก่อนข้ามีเรื่องจะคุยกับจี้เออร์ของข้า"

พร้อม กวักมือไล่พวกเขาออกไป

"พะยะคะ/เพค่ะ"

'มีอะไรก็พูดมาเถอะ ไม่ต้องทำตัวมีลับลมคมในเลยเพคะ' (เขาจะจำเรื่องที่เราขโมยยาได้หรือป่าวนะ (ꏿ﹏ꏿ;) )

ทำหน้าตาเลิ่กลั่ก กังวลใจ เหงื่อไหลออกตามตัว เปียกชุ่ม

"ก็มีไม่มากหรอกแค่เจ้าไปฝึกกับข้าทุกวันขึ้น 15 ค่ำ ถือเป็นการลงโทษที่เจ้าขโมยยาหลิงตั้นของข้าไป"

เขาโน้มตัวลงมากระซิบที่ข้างหู ลมหายใจเขาลดที่ต้นคอ ฉันถึงกับสะดุ้งโหยง ตัวสั่น ~≤😖

'ทะ...ท่า..ท่านพูดถึงเรื่องอะไรข้าไม่เป็นเข้าใจเลย'

ฉันรีบปฏิเสธอย่างเร็ว ร้อนตัว ล่นลาน

"งั้นเหรอ.. ได้... ข้าจะจักการกับคนสาวใช้ของเจ้าล่ะกัน" (หึ ดูสิจะทนได้สักกี่น้ำ ที่จริงเราเองก็แปลกใจทำมั้ยร่างกายถึงได้ฟื้นตัวดีแบบนี้ต้องลองดูอีกสักรอบเพื่อดูว่ามันเกิดจากอะไรกันแน่ท่านหมอเองก็ยังไม่รู้ แต่พิษในร่างกายข้ากับถูกขับออกจนเกือบหมด)

ยิ้มเยาะ ราวกำลังมั่นใจในบางอย่าง

"อ้อ ที่ข้ามาไม่ใช้แค่เรื่องนั้นหรอก ข้าจะมาชวนเจ้าไปดูการแข่งขันของศิษย์น้องทั้งหลายเพื่อเลื่อนระดับ คัดศิษย์ชั้นในนะ"

'ก็ได้เพคะข้าก็ว่างพอดี' (ยังไงก็ยังว่างอยู่อ่ะนะ รอแค่ได้ตัวมาเท่านั้น หึ) 🌝

สนามการประลอง

.

.

"เย้ๆๆ ข้าผ่านแล้ว"

ว้าววว กรี๊ดดดด

องค์ชายหก ว้ายกรี๊ดดดด

💬💬💬เขาหล่อมาก

💬 สามีข้าหล่อจริงๆ

💬กรี๊ดเขามองมาทางนี้ด้วย ว้ายยยเป็นลม

'นี้ท่านดังเหมือนกันนะเนี่ย สาวๆต่างก็กรี๊ดท่าน' พูดพร้อมแหล่ตามอง

"หึม? เจ้าหึงข้าแล้วเหรอ ฮ่าฮาฮา"

หัวเราะชอบใจ

'นี่เจ้าหลงตัวเองจริงๆ' (เอ๋!! นั้นนางมาได้ไงล่ะเนี่ย จี้หลิง จี้ผิงมาได้ไง)

ฉันรู้สึกตกใจอย่างมากเมื่อเห็นจี้หลิงกำลังขึ้นบนเวทีเพือการต่อสู้ แถมยังมีน้องชายของเขาอีกด้วย

"นี่เจ้ามองอะไรอยู่เหรอ หน้าตาน่าตกใจเซียว

เอ๋? นั้นน้องสาวเจ้า ส่วนอีกคนน้องชายเจ้านี้ นั้นที่ยืนซ้ายมือเจ้า คือจางเทียนเทียน

ศิษย์พี่เขาเฟิงหมิง นางเป็น ชายาพี่ข้า เมือก่อนเคยเป็นคนรักข้า ส่วนคนขวามือเจ้า นางชื่อจางอี้หนิง ศิษย์น้องบนเขาทักษิณของเจ้า อดีตว่าที่พระชายานะ ส่วนนั้นเจ้าอย่าไปยุ่งเกี่ยวเด็ดขาดเลยนะคนที่ใส่เสื้อสีเขียวที่นั่งอยู่หน้าเวทีนั้นคือ หลิงเฟยเหยา องค์ชายรอง เสด็จพี่ของข้าแต่ข้าไม่ชอบเขา"

พร้อมกับชี้นิ้วไปมาตามเสียงของเขารวบกับกำลังแนะนำแต่ละคนให้ฉันรู้จัก

'งั้นหรอ😤 บอกข้าทำไม แล้วจางเทียนเทียนถึงได้เป็นพระชายาชององค์รัชทายาท ล่ะเจ้าไม่เสียใจหรืองัย' (😱😱😱 มาอยู่ร่วมกันได้ไงเนี่ยอยากจะเป็นลม สงบใจ สงบใจ หายใจเข้าพุทธ หายใจออกโธ )

"เรื่องนั้นข้าก็ไม่แน่ใจ" (ทำไมข้าไม่เจ็บปวด เมื่อพูดถึงนางแล้วล่ะ หรือว่าเป็นเพราะจี้เออร์ของข้ากันแน่😊)

เขาเอามือจับกลุ้มที่หัวใจ เผยรอยยิ้มหวาม

มีความสุขออกมา พร้อมมืออีกข้างจับมือของฉันเอาไว้

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***