ตอนที่ 6 การตัดสินโทษ

20 นาทีต่อมา

.

.

.

ณ.ห้องโถงบ้านตระกลูหลี่

ผู้คนต่างมารวมกันเพื่อเป็นสักขีพยาน

ไม่ว่าจะเป็นผู้อาวุโสทั้ง 3 ของตระกูล ได้แก่

ตาเฒ่าหลี่จี้ซง ยายเฒ่า หลี่จี้จิง และอีกท่านคือปรมาจารย์หลี่เทียนหยาง บรรยากาศภายในห้องดูตึงเครียดมาก

ซุบซิซุบซิบ! เสียงดังไปหมด

'อาเป่ยไปนำตัวนายน้อยมา'

"เจ้าค่ะ"

'ข้าน้อยหลี่จี้หยาง มีเรื่องจะขอท่านผู้อาวุโส 2-3 ข้อก่อนที่เราจะตัดสินใจเรื่องผิงเอ้อร์ได้หรือไม่เจ้าค่ะ'

ซุบซิบ: ท่านว่านังหนูเปลี่ยนไปหรือไม่ ปกตินางคงพูดหยาบคลายใส่พวกเราไปแล้ว ท่านเทียนหยางเจ้าว่าไง

"ข้ามิได้สนใจ"

"แต่น่างก็ชอบท่านมาก และทำตัวติดท่านให้ท่านสอนวิชาให้นางตลอดเลยนิ ท่านไม่สนใจจริงหรือ"

( เทียนหยาง: หยางเอ้อ เจ้าโตขึ้นแล้วสินะ)

"เจ้าลองพูดมาข้าจะพิจารณาให้"

'ขอบคุณเจ้า่ะท่านอาจารย์เทียนหยาง'

??

"เจ้าว่าอะไรนะ?"

'เอออ ท่านอาจารย์เทียนหยาง'

(ตายตายแล้วเขาเรียกกันว่าอะไรเนี่ย )

หนุ่มหล่อคนนี้มาด้วยชุดคลุมสีม่วงอ่อน หน้าตาหล่อเหล่า ปากอมชมพู ใบหน้าขาวเนียน ดวงตาเปล่งประกายระยิบระยับ

'ฉันตกหลุมรัก '

ตึก ตัก

ตึก ตัก

ตึก ตัก

(ใจฉันแต้นแรงจริงๆ หน้าแดงไปหมด ตัวร้อนผ่าว เกิดมาชาตินี้ไม่เสียชาติเกิดจริงๆ)

'ปั่ก? อ๊า ท่านตีข้าทำไม '

"แล้วเจ้าคิดว่าไง"

'นี่ท่าน ข้าป่วยนอนโทรมหลายวัน ทำให้สมองเลอะเลือนไปบ้างท่านอาจารย์โปรดอภัยข้าด้วย'

"เจ้านี่ น๊า อย่ามั่วแต่เล่นสนุกอยู่เลย"

'เจ้าค่ะ ศิษย์พร้อมจะไปที่สำนักเป่ยหมิงแล้ว หลังจบเรื่องนี้เราเดินทางพร้อมกันเลยนะเจ้าค่ะ'

"ได้สิ เช่นนั้นเอาตามที่เจ้าต้องการแล้วกัน อีกอย่างเรียกข้าว่า ศิษย์พี่ ไม่ใช่อาจารย์ จำไว้ให้แม่น บื้อ"

'😳🤨เจ้าค่ะศิษย์พี่ (ฮิฮิ ตรงสเปกเราเลยแบบนี้ก็จีบได้นะสิ 🤭🤭 กำลังกังวลอยู่เลย) งั้นข้าต่อเลยนะเจ้าค่ะ

1 ไม่ว่าข้าจะตัดสินใจยังไงทุกคนต้องทำตาม

พร้อมกับยกมือขึ้นทำท่าทาง

2 ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นหลังจากนี้อย่าหาว่าข้าใจดำ

3 ข้อสุดท้ายหากเขาทำผิดจริงข้าจะให้พวกท่านเป็นคนลงโทษโดยการลงโทษไม่เกี่ยวกับข้าทั้งสิ้นพวกท่านทำได้หรือไม่

"ได้" พูดขึ้นพร้อมกัน

15นาทีผ่านไป

.

.

จี้ผิงและอาเป่ยได้เข้ามาถึงห้องโถงแล้ว

"ผิงเอ้อ เจ้าเคยไปที่บ่อนหรือไม่'

"ขอรับท่านพี่"

'เจ้าได้กระทำการใดที่บ่อน บอกมาให้หมดและเจ้าได้ลวนลามหญิงสาวหรือไม่ หากเจ้าพูดผิดแม้แต่คำเดียวฉันจะให้เขาลงโทษเจ้า ตอนนี้ข้ามีพยานและหลักฐานครบแล้วแต่ฉันไม่อยากให้เกิดเรื่องใหญ่จึงพูดคุยแค่ในตระกูลเท่านั้นเพื่อไม่ให้เกิดการแพร่งพรายออกไป'

"ครับท่านพี่ท่านผู้หญิงวันนั้นข้าได้ไปที่บ่อนจริงแต่ข้ามิได้ลวนลามแม่นางผู้นั้นเลย

แม่นางผู้นั้นวิ่งเข้ามาและลวนลามข้าต่างหาก ข้าเป็นเด็กข้าจึงไม่สามารถทำอะไรได้ จากนั้นนางก็ร้องโวยวายว่าข้าเป็นคนลวนลามนาง ข้าทำตัวไม่ถูกทุกคนยังยืนมองข้าเช่นนั้น ท่านพี่ช่วยข้าด้วยข้าไม่ได้ทำจริงๆท่านพี่ต้องเชื่อข้านะ "

'เอาล่ะจี้ผิงเจ้าไปทำไมที่นั่นมันไม่ใช่ที่เด็กจะเข้าไปได้บอกข้ามาตามตรงเดี๋ยวนี้'

"คือๆๆคือว่าข้าตามท่านพี่ไป"

"โอ๋ (☉｡☉)! เจ้าตามข้าไปเหรอ(น่าสนใจ) แล้วข้าจะไปทำอะไรที่นั่นล่ะ หรือว่าเจ้าคิดว่าข้าหลอกเจ้างั้นหรือ ข้าเป็นถึงคุณหนูใหญ่ของตระกูลหลี่ข้าจะไปที่นั่นทำให้เสียชื่อเสียงตระกูลทำไม' (คงเป็นแผนนางสินะ)

" แต่วันนั้นข้าเห็นท่านจริง จริงข้าจึงตามเข้าไป"

'เช่นนั้นเจ้าหาว่าข้าพาเจ้าไปสินะ เจ้ามีหลักฐานหรือไม่'

"ท่านพี่ข้าไม่ได้หมายความแบบนั้นเลย

(༎ຶ ෴ ༎ຶ) ฮือ ฮือ "

"ท่านพี่ถ้าท่านไม่ได้ไปเจ้ามีหลักฐานหรือไม่เหล่า" (หึ จะใส่ร้านน้องข้าหรอไม่มีทาง)

"จริง จริง " ทุกคนต่างให้ความคิดเห็นต่าง ต่าง นา นา

ซุบซิบ 〰️💬💬💬

'เป็นเช่นนี้นี้เอง เจ้าจะกล่าวหาว่าข้าไม่มีพยานสินะ จี้หลิง อาเป่ยเป็นคนมาเชิญนางเข้ามา'

จากนั้นอาเป่ยก็ได้พาแม่นางผู้หนึ่งเดินเข้ามาในห้องโถง นางคือแม่บ้านหลิวเป็นคนใช้เก่าแก่ของที่นี้ ซึ่งนางเองก็ยังทำงานให้กับแม่ของจี้หยางแบบลับๆ จึงไม่มีใครรู้

"ข้าน้อยหลิวเจ๋อ เจ้าค่ะ เป็นแม่บ้านผู้ช่วยห้องครัวเจ้าค่ะ วันนั้นคุณหนูใหญ่อยู่กับข้าน้อยเจ้าค่ะ คุณหนูใหญ่มาสั่งให้ข้าน้อยทำอาหารให้กับท่านชายหมิงหยู เจ้าค่ะ "

'นี้ก็พอพิสูจน์ได้แล้วกระมังน้องหญิง'

(จะเล่นงานฉันหรอไม่มีทาง)

'ถ้าเช่นนั้นก็สรุปเลยนะเจ้าค่ะ ในเมื่อน้องชายได้กระทำผิดจริงอันนี้ก็ให้พวกท่านลงโทษตามขั้นตอนของตระกูลเถอะเจ้าค่ะ ข้าบอกไปแล้วจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับการลงโทษนี้'

(จี้หลิง:เป็นไปไม่ได้นางไม่ใช้คนที่จะปล่อยไปง่ายๆแบบนี้แน่นางต้องมีแผนอื่นอยู่อีกแน่)

"นางต้องการใส่ร้ายน้องชายข้าฝากไว้ก่อนเถอะฉันจะต้องสืบหาความจริงให้ได้ จี้หยาง"

ซุบซิบ💬 สองคนยืน ซุบซิบกัน

"จริงค่ะคุณหนูรอง บ่าวก็คิดเช่นกัน"

"อย่าได้พูดมันอีกเลยเขาเป็นเพียงเด็กที่ไม่รู้ความ ส่วนการลงโทษที่ใส่ร้ายเจ้าพวกข้าจะลงโทษเองวันนี้ถือว่าจบเพียงแค่นี้เถอะอย่าได้ถามถึงมันอีกเลย ส่วนผู้เสียหายให้เจ้าจัดการแล้วกันแยกย้ายได้แล้วมันไม่มีอะไรแล้ว ส่วนเจ้าผิงเอ้อร์ ข้าจะให้เจ้าคัดอักษรสำนึกผิดให้พี่เจ้า 3000 คำ กักบริเวณ หนึ่งเดือน พวกเจ้าจัดการได้เลย"

'ครับ/ค่ะท่านผู้อาวุโส'

(จี้หลิง:จี้หยางฉันไม่ปล่อยเจ้าไว้แน่ค่อยดู ข้าต้องรู้ให้ได้ว่าเจ้ามีแผนล่อจับเสือหรือไม่)

ตลาดมืดเมืองหลิงตี้

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***