ผ่าปริศนาระเบิดแค้น1.1

ณ ที่แห่งหนึ่งท่ามกลางความมืดมิดอันเงียบสงบ ตัวของผมเริ่มหนาวเย็น แต่ไม่นานรอบๆเต็มไปด้วยเสียงปืน ผมได้หลับตาลงท่ามกลางการยิงกันสนั่นครั้งนี้ นี่ผมจะตายงั้นหรอ....

ย้อนไป 5 วันก่อนเหตุการณ์

ณ สำนักงานนักสืบชิยะ

ผมเซย์กิทำงานในสำนักงานนักสืบชิยะมา 3 ปี ทำตั้งแต่เรียน ม.ปลายปี 2 จนตอนนี้เรียนจบก็ยังทำอยู่เพราะได้ทั้ง ที่พักฟรี กินฟรี และเงินที่ได้ก็เยอะ ผมทำงานเกี่ยวกับผู้ช่วยนักสืบคู่กับคุณเกนตะ ผู้มีประสบการณ์มานาน 6 ปี จนได้ฉายานักสืบตาทิพย์ เพราะเขามองเห็นได้ชัดกว่าทุกคน เห็นแม้กระทั้งสิ่งที่จะเกิดหรือที่เกิดเหตุต่อไปที่คนร้ายจะลงมือ แต่ข้อเสียของเขาคือเขาชอบแยกไปคนเดียว มีอยู่ครั้งหนึ่งผมไปหาข่าวเกี่ยวกับคดีแค่ไม่กี่นาที คุณเกนตะก็หายไปแล้วรู้ตัวอีกทีก็จบคดีแล้วและวันนี้ที่สำนักงานนักสืบชิยะมีประชุมด่วนซึ่งผมก็ต้องไปประชุมด้วย

เมื่อมาถึงห้องประชุมเปิดประตูมาสิ่งที่เห็นคือเหล่านักสืบที่มากฝีมือของสำนักงานชิยะแห่งนี้ ทุกคนล้วนมีออร่าที่เห็นแล้วว่าชำนาญในสายงานนี้มาก ผมทำได้แค่ยืนดูจากประตูที่เปิดนี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้เข้าประชุมนักสืบ ผมยืนมองพวกเขาด้วยความตื่นเต้นที่เห็นคนมีฝีมือมารวมกัน ก่อนที่เกนตะจะพูดกับผมว่า "ไอ้หนูปิดประตูและมานั่งได้แล้วมั้งจะอยู่ตรงนั้นทั้งประชุมเลยหรอ" ผมปิดประตูและเดินไปพร้อมกับมองนักสืบที่ผมเดินผ่านเหมือนว่าพวกเขาบางคนจะพูดเกี่ยวกับผม บางกลุ่มก็พูดถึงคดีที่ประชุม ผมเดินมาเรื่อยๆจนเห็นที่นั่งว่าง ผมจึงเลือกนั่งที่ตรงนั้น ก่อนที่คนข้างๆผมจะทักทายผมและพูดคุยกับผม เขาชื่อเทย์ นักสืบที่ทำคดีเกี่ยวกับค้าของเถื่อนผิดกฎหมายที่มีผลงานมากที่สุดในเกี่ยวกับคดีนี้ เขาพูดกับผมเกี่ยวกับงานนักสืบและเล่าประสบการณ์ว่าเขาเคยดวลปืนและบาดเจ็บต้องเข้าโรงพยาบาลไปนาน ก่อนที่เขาจะพูดแสดงความยินดีเกี่ยวกับผมที่ผมได้เลื่อนเป็นนักสืบเต็มตัว เราสองคนได้คุยกันอยู่นานจนเรียนรู้และสิ่งต่างๆจากเขา...

ก่อนที่เสียงเปิดประตูจะดังขึ้นและมีคนเดินเข้ามา เขาคือชิยะ ผู้ก่อตั้งสำนักงานนักสืบแห่งนี้ เขาทำงานสองอย่างควบกัน คือ ทำงานนักสืบกับเป็นหมอนานๆทีถึงจะเห็นเขาเข้ามาเรียกประชุมเท่าที่นักสืบเทย์บอกการที่ชิยะเรียกประชุมนั้นต้องเป็นคดีใหญ่ซับซ้อน ชิยะได้พูดเกี่ยวกับคดีจริงด้วยนั้นคือคดีคนร้ายระเบิดห้องพักแห่งหนึ่งคล้ายกับคดีฝนอดีตและยังพูดอีกว่าคดีนี้อาจมีคนอยู่เบื้องหลังของเหตุการณ์นี้ ไม่งั้นคงทำไม่ได้ เมื่อพูดเรื่องคดีจบก็ได้ขอให้นักสืบทุกคนไปหาเงื่อนงำคดีนี้มาและมีการเรียกผมให้ตามท่านชิยะไปยังห้องทำงานของเขาเพื่อคุย เมื่อประชุมเสร็จสีหน้าของนักสืบหลายคนเปลี่ยนไปโดยเฉพาะนักสืบเทย์ ทุกคนลุกออกไปจากห้อง ผมก็ได้เรียกนักสืบเทย์ก่อนที่เขาจะตกใจเหมือนกำลังเหม่อลอย เขาก็ได้ลุกและขอตัว ผมก็ไม่ได้พูดอะไร ผมก็เดินไปยังห้องทำงานของท่านชิยะ เมื่อเปิดประตูไปข้างกำแพงห้องของชิยะเต็มไปด้วยหนังสือพิมพ์ที่ถูกแปะไว้ ก่อนที่ชิยะจะเดินเข้าห้องเขามาพร้อมกับใครสักคน ชิยะก็เดินเข้ามาและแนะนำผมให้รู้จักโซชิ เขาจะมาเป็นผู้ช่วยนักสืบของผม ตั้งแต่นี้ผมเป็นนักสืมเต็มตัวแล้ว ชิยะก็พูดไปก่อนที่จะให้โซชิออกไปก่อน ชิยะก็เล่าให้ฟังเกี่ยวกับหนังสือพิมพ์ที่แปะไว้ว่านั้นคือคดีที่สำนักงานเราทำพลาดมาและแนะนำแนวทางให้ผมก่อนที่จะให้ผมไปช่วยเรื่องคดีที่ประชุมกันเมื่อตอนบ่าย ชิยะพูดอยู่นานเกี่ยวกับคดีก่อนที่จะมีคนโทรมาและเขาก็ได้ขอตัวเพราะมีงานด่วนเข้า ผมก็ได้ออกจากห้องทำงานชิยะและเดินมาเจอโซชินั่งรอผม โซชิก็เขามาทำความรู้จักผม โซชิพึ่งเข้ามาทำงานนี้ได้เมื่ออาทิตย์ที่แล้วและเขายังเรียนอยู่ม.ปลายปี 3 เท่ากับว่าผมเป็นรุ่นพี่ เราก็ได้คุยกันจนมืดก่อนที่จะแยกย้าย ผมก็ได้เดินทางกลับที่พักของสำนักงานนักสืบชิยะ และก็หมดไปอีกวันหนึ่งสินะ.....

^^^W.G.K.^^^

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***