👀พบกับสิ่งทดลองหมายเลข5ที่กลับมาคืนสติ👀
เเต่ละกลุ่มของด๊อกเตอร์เเยกกระจายกันออกไปตามหาสิ่งที่ต้องการเอากลับห้องทดลอง
ด้านพอร์ช์คินน์รอบๆเต็มไปด้วยซากศพ กองเลือดกระจัดกระจาย
"พอร์ช เป็นงัยบ้าง"คินน์ถามด้วยความเป็นห่วงพอร์ชเองก็ยังนั่งหันหลังอยู่
"มึงปลอดภัยใช่มั้ย"เสียงเเหบพร่าเอ่ยถาม
"กูปลอดภัยมึง"คินน์รีบตอบ
พอร์ชรู้สึกเเย่ความอยาก ความหิวดูเหมือนเขาจะเริ่มกระหาย ตัวเเข็งเกร็ง เส้นเลือดสีดำใหญ่มันลามมาที่คอ
"พอร์ชมึงเป็นยังงัยบ้าง"
กรีดเสื้อที่มือทาไปบนตัวคินน์
"มึงทำอะไร นี่มึง"
"ฟังดูนะคินน์ กลิ่นกูปกป้องมึงจากซอมบี้ตัวอื่น เเล้วก็ปลอดภัยจากกูด้วย"
"เจ็บมั้ย ไม่เห็นมึงต้องทำขนาดนี้"
"กูโอเค ถ้ากูไม่รอด มึงช่วยอยู่เพื่อกู ดูเเลปอร์เช่ให้กูด้วย"
"กูไม่รับฝากมึงต้องดูเเลเช่เอง ไปต่อเถอะมึงเดินไหวมั้ย"
"ไหว"ฝามือของพอร์ช มีเเต่เส้นเลือดสีดำเต็มไปหมดจนน่ากลัว
"พอร์ช"
"เรามีเวลาเท่าไหร่"
"ไม่เเน่ใจ เเต่มึงต้องถึงศูนย์วิจัยให้ไวที่สุด"
"งั้นไป"
คินน์เดินมาประคองพอร์ช คนหน้าซีดยิ้มออ่นๆเเล้วพูดออกมา
"กลิ่นมึงเบาลงเเล้ว" อยู่ดีๆเลือดกำเดาพอร์ชก็ไหล
"เลือดกำเดาไหล ใช้ผ้านี้ซับไว้"
"ขอบคุณ เเต่ว่าทุกคนหล่ะเเตกกันไปจะเอางัย"
"ทุกคนรู้ว่าจะเจอกันที่ไหน"
"ทิ้งสัญลักษณ์เอาไว้"
"เดี๋ยวกูทำเอง"คินน์บอก ทั้งคู่รีบเดินเข้าไป ระหว่างเดินเท้า ทั้งคู่เจอกับ สิ่งทดลองหมายเลข5ที่ตอนนี้กลับมาเป็นคนปกติเเล้ว
"ช่วยด้วย ที่นี่ที่ไหน"
"คุณมาจากไหน"คินน์ถาม
"ฉันก็ไม่เเน่ใจ"
คินน์มองไปที่เสื้อเเละเลือดตามชุด
"ใส่เสื้อของศูนย์วิจัย เธอมาจากที่นั่นสินะ"
"โดนกัดหรือเปล่า"พอร์ชเองก็ถามออกมาเพราะรู้สึกไม่ได้กลิ่นเธอ
"ไม่น่าจะใช่เลือดฉัน ฉันจำไม่ได้จริงๆ"เธอดูสับสนมาก
"เอาหล่ะเราจะไปที่นั่นถ้าเธอเป็นคนที่ศูนย์หล่ะก็คงจะจำได้เอง"
"คินน์ระวังเธอหน่อย กูไม่ได้กลิ่นเธอ"
"โอเค กูจะระวัง เเล้วจากนี้คุณมีที่ที่คุณไปต่อมั้ย"
"ไม่ฉันจำไม่ได้ อาจต้องไปที่ศูนย์อย่างที่คุณบอก"
ทั้งคู่ไม่รู้เลยว่าภัยมืดกำลังคืบคลานเข้าใกล้ทั้งคู่เเล้ว
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 35
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments