ตอนที่19

😨เเยกกันคนละทิศคนละทาง😨

ด้านตะวันกับไทม์

กำลังตะลุมบอนกับสุนัขตำรวจให้วุ่น ตะวันจ่อปืนจะยิงมันเเต่ว่ากระสุนหมด ด้วยพละกำลังของมัน มหาศาลจึงคว้ามีดที่เอว มาเเทงซ้ำๆที่หัวจนมันสิ้นฤทธิ์

.....ปังๆ....

ไทม์ลั่นไก สังหารหมาตำรวจตัวใหญ่ลงได้ ยื่นมือให้ตะวันดึงเขาลุกขึ้น

"โอเคนะ"

"อืม ตะวันโอเค"

"ไทม์อะ"

"ไม่เป็นอะไร รีบไปกันเถอะเป็นห่วงเต"

ทำเอาคนฟังนิ่งไปเลย เเอบมีน้ำตาขึ้นมาอีกยังไม่ทันจะเดินไปไหนไทม์ก็ถูกมือเย็นยะเยือกคว้าตัวเอาไว้จนเขาทำปืนตก ตะวันช่วย ทั้งที่กระสุนหมดเเล้ว วินาทีนั้น ไทม์เกือบถูกกัด เเต่ตะวันใช้เเขนล๊อคดันเอาไว้ให้มันปล่อยไทม์ เเล้วหักคอซอมบี้ตัวนั้นทันที

"ขอบคุณนะ กระสุนหมดงั้นเหรอ"

"อืม ปลอดภัยนะ"

"ใช่ รีบไปรวมกับคนอื่นเถอะ เเล้วนี่กระสุนชุดใหม่" เขาพูดยื่นกระสุนให้ เเละเดินนำหน้าไป ตะวันถลกเเขนเสื้อดู น้ำตาคลอๆ เดินตามไปเงียบๆ

เตกับมาเก๊า ระหว่างเตยื้อซอมบี้ตัวนั้น มาเก๊าไม่มีทางเลือกเล็งปืนเข้าไปหา เเม้จะรู้ว่าอันตรายกับมือของ เตเเต่เขาเชื่อว่าจะไม่ทำให้เตบาดเจ็บ

.....ปังๆๆ....เสียงปืนดังสนั่น3นัดเเบบเว้นระยะระเบิดสมองซอมบี้กระจาย ดีที่เตหันหนีทัน

"ระวัง"

มาเก๊ากระทืบหนูที่จะจู่โจมเขาจนเเบน เตผลักร่างซอมบี้ออกไปจากตัว

"ทำไมดูมั่นใจ ว่าจะไม่โดนมือ"

"กลัวพี่ถูกกัดอะไรตัดสินใจได้ต้องตัดสินใจ"พูดยิ้มๆเตเหลือบมองบางย่างที่วิ่งเข้ามาเเล้วปามีดออกไปความเเม่นนั้นเจาะเข้ากลางกะโหลกมันจังๆถึงกับร่วง

"ดุนะเนี่ย"

"เเล้ว"

"ไม่มีอะไร ใครจะไปกล้ามีกับพี่อะกลัวตาย"

"พูดมากไปเร็ว"ยิ้มๆคว้ามือมาเก๊าให้เดินตามไป

บิ๊กกับชาน ทั้งคู่เก็บงานได้เรียบเเละได้ยินเสียงระเบิดเมื่อไม่นาน

"ไอ้พลเเน่เลย ฝากกระเป๋าระเบิดไว้กับมัน"

"หะ...รีบไปดูเลย ไม่ใช่จะตายเพราะซอมบี้นะ จะตายเพราะมันนี่หล่ะ"ชานบอกรีบวิ่งพากันไปดู

เต็ม เเทนคุณ พีทเเละเวกัสที่ถูกล้อม ด้วยทักษะบอดี้การ์ด พีทเอาตัวรอดได้สบาย ไม่ว่าจะใช้ปืน ต่อสู้เเบบประชิด เสียกระดูกดังเพราะถูกหักชวนหวาดเสียว ด้วยความนิ่งเเต่ดูโหดของพีท บวกกับเวกัสก็ไม่ยอมห่างตัวเป็นเกาะกำบังให้กัน ด้านเต็มพึ่งฝึกปืน เเต่ใช้ปืนได้ดี เเทนคุณที่ไม่จับปืน มองเหลือบไปเห็นดาบ ใช้ดาบที่หยิบฉวยจากพื้นเเถวนั้นเข้าต่อสู้ เวกัสหันมองทั้งที่หน้าเครียดก็อดเเซวไม่ได้

"คล่องเชียวนะพี่ใหญ่"

"ดูเมียมึงไปไม่ต้องมายุ่งกับกู กูใช้สมาธิ"

เสียงฉึกฉับ...โดนร่างพวกมันจนพรุนด้วยความคมตามเเรงกด คอถึงกับขาด เต็มรู้สึกจะยิ้มออกเขาภูมิใจคนตรงหน้าจนเกือบพลาดเเต่มีดาบของเเทนคุณ เเหวกมากับอากาศถึงกับก้มหัวอย่างรู้จังหวะ ซอมบี้ตัวนั้นหัวขาดเลือดพุ่ง หัวกลิ้งราวลูกบอล จุดนี้ทุกคนจากที่ถูกล้อมพลิกขึ้นมาเป็นต่อพวกมันโดนจัดการเรียบไม่มีเหลือ จนเตกับมาเก๊า ไทม์กับตะวันมาสมทบ

"ไอ้คินน์กับไอ้คิม"เเทนคุณพูดออกมาทุกคนพากันวิ่งไป

อาร์มกับพล

อาร์มหาจังหวะยิงไม่ได้ จนพลต้องตัดสินใจใช้ขาล๊อคตัวเเละใช้เเรงทั้งหมดหักคอมันจนมันนิ่ง อาร์มถึงกับอึ้งไป

"มึง ไม่...เออเเบบว่า"

"กูอะรักสัตว์นะ เเต่ไม่เอาเเบบนี้ "กำลังจะเดินมาหาอาร์มเเต่ถูกเเมวซอมบี้ดักหน้า เขาถอนหายใจเเล้วเตะมันลงถังขยะที่เปิดอยู่พอเตะเข้าไปฝา นั้นก็ปิดลงมาเขาจึงเอาอะไรทับไว้ไม่ให้มันออกมา

"อยู่ในนี้ไปเลย"

"ฟรีคิกก็มา จบเรื่องนี้ ไปสมัครเป็นนักเตะนะมึง"

"ไม่อะ เป็นผัวมึงดีเเล้ว ไปอย่าเเซวกูเขิน ให้กูไม่เป็นภาระมึงบ้างเหอะ เดี๋ยวใครเขาจะหาว่าอยู่รอด เพราะบารมีเมีย"

อาร์มถึงกับขำพล เวอร์ชั่นนี้ ทั้งคู่รีบตามไปสมทบจนเจอ ชานบิ๊ก คิมเเละปอร์เช่ จนรวมกลุ่มกันสำเร็จ เหลือเพียงตามหาคินน์กับพอร์ช

ถัดมา

พวกที่ออกตามหาสิ่งทดลองหมายเลข5 จากกองกำลัง ติดอาวุธ20กว่าคนเหลือเพียงเเค่15คน เเถมยังมีคนบาดเจ็บอยู่2-3คน ตอนนี้กำลังกลายร่างสภาพเหมือนเเม่บ้านที่ติดเชื้อคนนั้นไม่มีผิด

......ปังๆๆๆๆๆๆ.....

เสียงรัวปืนเป็นชุดส่งลูกน้องไปเฝ้ารากมะม่วง

"รอยมันเเยกไปหลายกลุ่มน่าจะตามยากเเบ่งกำลังออกไป เจอตำรวจหรือทหารให้เลี่ยง เจอคนติดอาวุธหรือผู้ติดเชื้อเป็นภัยคุกคาม ยิงได้ทันที"อดีตทหารเก่าเอ่ยสั่งลูกน้อง

"ครับพี่"ลูกน้องที่ตามมาเอ่ยรับคำสั่ง พร้อมกันเเยกย้ายอแกไป3กลุ่ม3ทิศทาง

ตอนนี้พวกตำรวจเเละทหารลงพื้นที่กวาดล้างผู้ติดเชื้อ

เตมองผ่านพูดออกมา

"ทีงี้ไม่มีรถถัง รถหุ้มเกาะออกมา เก็บไว้ขึ้นหิ้งมั้ง"

"นั่นดิ พี่ว่า โลกเราสมัยนี้มันเน่าเฟะขนาดไหน"มาเก๊าให้ความเห็น

" ที่สุดผมว่าเวลาประชาชนเดือดร้อน พวกเขาอยู่ไหนกัน "พีทพูดเสริม

ทุกคนพากันหดหู่เสื่อมศรัทธากับทุกสิ่ง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***