ตอนที่18

🥺สุนัขตำรวจซอมบี้เเละการถูกล้อมที่น่าเป็นห่วง🥺

หันไปมองจุดที่ตกลงมารอบๆตัว พอเห็นเท่านั้นหล่ะ

"ซวยเเล้ว"อาร์มพูดออกมา

"หมาตำรวจ"พลพูดออกมา

"เเยกกันเร็ว"เตว่า

ทุกคนเเตกฮือไปเป็นคู่ๆทันที ฝูงหมาที่ตกลงมา หน้าตาน่าเกลียดน่ากลัว มันวิ่งกระโจนตามทุกคู่ไปอย่างไม่ลดละ

คู่ชานบิ๊ก

"ประสาทรับกลิ่นมันไว"ชานพูดออกมาขณะวิ่ง

"ตามมากี่ตัวนะพี่"

"2ตัว"

วิ่งมาไม่ทันไรก็ปะทะกับพวกซอมบี้

"อื้อเลยตอนนี้ซวยเเล้ว"ชานเอ่ย

......ปังๆๆๆๆ......

.....ปังๆๆๆๆ.......

ทั้งคู่รัวใส่พวกซอมบี้ไปตลอดทางที่วิ่ง มีหมาตำรวจซอมบี้วิ่งไล่ มันฉลาด เเละไวมากสาดกระสุนใส่หลายนัดยังไม่เป็นอะไรเเถมหลบได้เก่งอีกด้วย

ด้านเตกับมาเก๊า

วิ่งออกมาอีกฝั่ง คู่นี้หนักเพราะปะทะกับพวกหนูซอมบี้เกือบร้อย

"ให้ตายเถอะ"เตสบถ

"โคตรเกลียดหนู"มาเก๊าบอกใช้ทั้งปืนที่ได้มาจากอาร์มจัดการ ส่วนเตก็ใช้ทั้งมีดทั้งเท้าเหยียบไม่ยั้ง มีปืนก็ยิงจนหมดเเม็คเเต่อยู่ๆเตก็ถูกจู่โจมด้วยหมา

"พี่เต"ต่างคนต่างติดพันสู้ เตล้มลงไปมะลุมมะตุ้กับหมา มาเก๊าก็ต้องยิงสกัดหนูที่เข้าใกล้เตเเละตัวเอง จะยิงหมาก็กลัวถูกเต เพราะมัน ชุลมุนมากๆ

ตกอยู่ในสถานการณ์ย่ำเเย่

ด้านพอร์ชกับคินน์

เจอทั้งพวกซอมบี้ทั้งหมาตำรวจ เเถมอาการพอร์ชเองก็ไม่ค่อยจะดี ทุกตัวพุ่งไปเล่นงานทางคินน์มันไม่สนใจพอร์ชสักนิด

"มึงทิ้งกูไปซะ รักษาชีวิตไว้ มึงยังช่วยคนอื่นได้"คินน์พูดออกมาทั้งเเบบนั้น

"หนวกหูน่า กูไม่ทิ้งมึงเด็ดขาดอย่ามาไล่กูนะ"พอร์ชยกปืนขึ้นเล็งใส่กดความเจ็บปวดในตัว

.....ปังๆๆๆๆๆๆ......

.....ปังๆๆๆๆๆๆ......

ยิงออกไปโดนทุกนัดขนาดร่างกายไม่พร้อม พอร์ชก็ฝืนมันสุดฤทธิ์ คินน์เองก็ยิงไปด้วยเพราะตอนนี้เขาถูกล้อมคนเดียว เเต่ก็ไม่ยอมง่ายๆ ทั้งปืน มีดพกถูกนำมาใช้อย่างคล่อง จัดการพวกซอมบี้ไม่ยากเท่าหมาำรวจ2ตัวที่กระโดดเข้าหา

ด้านคิมกับปอร์เช่

ทั้งคู่ถูกหมา2ตัวมุ่งเข้ามาเล่นงาน

"เช่หาที่ซ่อน"

"เเต่ว่าพี่คิม"

"ไป"

จำเป็นต้องทำตาม มองคิมอยู่เป็นระยะ ชายหนุ่มกราดปืนไปรอบๆตั้งรอรับ สักพักก็ถูกหมาตัวนึงเข้าโดดใส่

......ปัง......นักเดียวจอดจัดการไปได้1ตัว

ส่วนอีกตัว มันก็ไว เข้าหาคิมจนเขาล้ม จับมันไว้ ปืนหลุดมือ

"พี่คิม"

"เช่ไปซะ"ยื้อยุดกับหมาตัวนั้นไม่ให้มันได้กัดเขาได้ ปอร์เช่ออกจากที่ซ่อน คว้าปืนคิมมาถือไว้ ตั้งสติ ให้นิ่ง พร้อมเหนี่ยวไก คิมต้องจับมันให้นิ่งหันหน้าไปอีกทาง

......ปัง......

เข้าหัวทันที...เสียงหงึงเเล้วนิ่งไปคิมผลักมันออก ปราดเข้าไปหาปอร์เช่ที่ถือปืนค้างสั่นอยู่

"เช่พี่ขอปืน ส่งปืนให้พี่ เช่"

"พี่คิม"โผเข้ากอด

"โอ๋ๆนะมันตายเเล้วนะ ไม่ร้องไห้นะ

"ห้ามไล่ผมอีกนะ"

"ไม่ไล่เเล้ว รู้มั้ยเช่ช่วยชีวิตพี่เลยนะ"หันมาหอมเเก้มไป1ที ทำเหมือนจะจูบ

"พี่คิมยังไม่ปลอดภัย อย่ามาหื่น"

"เอ้า555รู้ทันนะ"

"เราอยู่ส่วนไหนหล่ะตอนนี้ ต้องกลับไปหาเฮียนะพี่คิม"

"เช่"

"ครับ"

"ขอบคุณที่กล้าขนาดนี้ เมียพี่เก่งมาก"

"พี่คิม"

"ไปเถอะ มา"จับมือเดินไปตามเสียปืนหลายต่อหลายจุด

ด้านพลอาร์ม

พากันวิ่งมาตั้งหลัก ทั้งหนู หมา หมาตำรวจ ซอมบี้ วิ่งกระโจนไล่ล่าทั้งคู่ไม่ยอมลดละ

"บานเลยเอางัย"อาร์มพูดออกมา

"เอานี่ไปกินซะ"ลวงอะไรในกระเป๋าสีดำ

.....ตู้ม.....เเรงระเบิดทำให้ทุกสิ่งกระจัดกระจายเละ

"ระเบิด ทำไมอยู่กับมึง"

"ช่วงชุลมุนอะไอ้บิ๊กฝากกูถือ"

"ชั่งกล้าเเต่ทำดีมากกูรักเลย"

"อย่าพึ่งชมกูนะ หมาตำรวจมันเเยกเขี้ยวมาเเล้ว"

....ปังๆๆๆๆๆ.....อาร์มรัวปืนใส่

"ไวชิบหาย"

.....ปังๆๆๆๆๆ....พลเองก็ยิงเเต่ไม่โดน

จนพลถูกสุนัขจู่โจมอาร์มเล็งปืนเข้าหา

"จับมันนิ่งๆ"

"นิ่งไม่ได้"

"บ้าเอ้ย"

หาจังหวะยิง

ด้าน เต็มกับเเทนคุณ เวกัสพีท ถูกล้อมด้วยหมาตำรวจ6ตัว

....ปังๆๆๆๆๆ.....

....ปังๆๆๆๆๆ.....

ปืน2ชุดถูกยิงออกไปเเต่ก็ไม่สะท้านซ้ำยังเพิ่ความดุร้ายกระหายเลือดมากกว่าเดิม นับว่ากลุ่มนี้น่าห่วงสุดๆเเล้ว

ศูนย์วิจัย

ตอนนี้ด๊อกเตอร์กับผู้ช่วยอยู่ในห้องทดลอง หลังจากลูกน้องเคลียร์พื้นที่จนหมดเเล้ว

"กลุ่มที่ออกไปเเจ้งกลับมาหรือยัง"

"ยังครับ"

"พวกโง่ทำงานช้า"สบถอย่างหัวเสีย

"เราจะได้สิ่งทดลองกลับมาเเน่ๆเหรอครับ"

"ต้องได้สิ สิ่งทดลองนี้ เป็นทั้งไวรัส เเละเเอนตี้ไวรัส"

"จริงเหรอครับ"

"ใช่งานเรากำลังสำเร็จ กำลังจะรวยเเล้ว เเกคิดดูรัฐต้องเข้ามาขอซื้อมันจากฉันเเน่ โดยไม่มีข้อเเม้ใดๆเพื่อประเทศ"เอ่ยบอกเสียงเยือกเย็นเเรงไปด้วยความร้ายกาจเเละเจ้าเล่ห์

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***