ตอนที่16

❌รับมือกับทุกสิ่งที่จะเกิด❌

"กูจะสู้เพื่อมึง เพื่อปอร์เช่"

"เฮีย"

"อย่าร้องไห้นะ เฮียขอโทษ ที่เฮียไม่ได้ปกป้องเช่เท่าที่ควร"

"เฮีย"โผเข้ากอด

"อย่า..."ห้ามไม่ทัน ยิ่งได้กลิ่นยิ่งมีอาการต้องผลักน้องออก

ปอร์เช่ถึงกับน้ำตาไหลออกมา

"คิม ขออะไรอย่างนึง ดูเเลเช่ให้ดี กูไว้ใจมึงที่สุดนะ"

"มึงวางใจได้"

"ไอ้คินน์ถ้ากูกลายร่าง มึงยิงกูนะ"

"มึงต้องหาย พอร์ชมาเถอะกูประคอง"

"ไม่ต้อง กลิ่นมึง กลิ่นทุกคนทำกูคลั่ง อยู่เหนือลมไว้ ไม่ดีกว่ากูนำหน้า"

"ขนาดมึงยืนยังไม่ไหวเลยนะ"พีทพูดออกมา

"เชื่อกู ขอร้อง"พอร์ชพูด ปากซีด หน้าซีด มีเหงื่อไหลออกมาตามตัวเเละใบหน้าโทรมกาย

"กูจะเดินเป็นคนที่2"คินน์พูดออกมา

"ผมกับอาร์มจะอยู่ตรงกลาง"พลพูดออกมาหลังจากหายช๊อคที่ตัวเองพึ่ง ฆ่าเเมวไป

"ผม บิ๊กจะระวังข้างๆให้"ชานเอ่ยพูดออกมาสายตายังคงจับจ้องรอบๆ

"ผมกับพีทขนาบ พี่รองกับพอร์ชเอง"เวกัสอาสา

"นอกนั้นระวังหลัง"เตเอ่ยออกมาปิดท้าย

"พี่คุณ อยู่ให้ใกล้ผมที่สุด"เต็มหันมาพูดกับเเทนคุณ

"กูเป็นภาระให้มึงอีกเเล้ว"

"ไม่หรอกเนอะพี่เขย"คิมพูดเเทรกออกมา

"พี่เขยบ้านมึงดิ"

"หึเขินดิ"คิมเเซวไม่หยุด

ทุกคนยิ้มออกมา เต็มยิ้มกว้างมองคนเขิน ตะวันมองรอบๆ ปืนกระชับอยู่ในมือเขาดูกังวล

"ตะวัน"ไทม์พูดออกมา เงียบไม่มีเสียงตอบ

"ตะวัน"ต้องเรียกซ้ำ

"เงียบก่อนนะ"

"คาวเลือด กูได้กลิ่น"พอร์ช ได้กลิ่นดีกว่าใครๆ ทุกต้องหาที่กำบังอย่างไว

ฝูงซอมบี้เดินมาทางพวกเขาเกือบร้อย

"ชิบหายเเล้ว"พลพูดออกมามองไปทางตึกถึงกับสะดุ้งกับตาสีเเดงๆเเล้วมันก็ร่อนลงมาจากตึก จะยิงก็ไม่ได้ไม่งั้นทุกคนก็คงเป็นอาหารให้พวกซอมบี้ที่ผ่านมาเเน่ๆ พลไม่รู้จะทำยังงัยถึงกับหลับตา

.....ปึก.....

ลืมตามองตกตะลึง อาร์มใช้ฝาถังขยะ ตีมันสุดเเรงจนกระเด็น

"ตัวบ้าอะไรวะเนี่ย"มาเก๊าพูดออกมา

ดูเหมือนพอมันถูกขัดจังหวะจะยิ่งกระตุ้นให้โกรธ ถลาลงมาอีกอาร์มยกฝาถังขยะรอไว้เเล้วตีมันเเต่มันก็หลบได้เเล้วทิ้งตัวลงมาหมายจะทำร้าย พาให้ทั้งคู่หลับตาเเน่นคิดว่าไม่รอดเเล้ว

.....กึก....กึก ......พอร์ชคว้าคอมันไว้เเล้วบีบสุดเเรงเเหลกคามือโดยที่ไม่ปล่อย ดวงตาเปลี่ยนสีเป็นสีเเดง1ข้าง

"พอร์ช มันตายเเล้ว"คินน์พูดออกมาจับไปที่เเขน พอร์ชหันมา จ้องเขา ทุกคนเห็นตาพอร์ชก็ผงะไปเเล้วพอร์ชก็กระโจนใส่คินน์ โดยที่ไม่มีใครคาดคิด

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ตอนที่15

บทต่อไป

ตอนที่17

