ตอนที่10

เหตุจราจล สิ่งทดลองหลุดไปเเละการมาช่วยของไทม์กับตะวัน

ด้านนอกวุ่นวาย มีการลุกขึ้นมาทำร้ายร่างกาย กัดกินกันเอง อย่างบ้าคลั่ง เลือด ชิ้นส่วนต่างๆกระจายสาดตามท้องถนน

บ้านไทม์

"คุณไทม์ คุณตะวัน หนีไปครับ"ลูกน้องคนสุดท้ายที่ยังรอดชีวิต ก่อนจะใช้ตัวเองเป็นโล่กันเจ้านายให้ไปที่รถ จนเป็นผลสำเร็จ

"ไปครับ ขับไปคุณไทม์"ชายคนนี้ถูกกัดเเละกำลังจะกลายร่างสีของดวงตาเป็นสีเเดงราวเลือดคลั่งอยู่

ไทม์กับตะวันถึงกับน้ำตาไหลออกมา ไทม์จึงจำใจต้องเหยียบรถทะยานขับออกไปตลอดทางที่ขับไป มีคน หรือชิ้นส่วนมากมายกระจายกองเต็มไปหมด ภาพเหล่านี้ชวนอ้วก รอบๆเหมือนสนามรบ มีทั้งทหารตำรวจคอยสะกัดกั้นผู้ติดเชื้อ

"เราจะไปไหนต่อไทม์"

"บ้านคินน์"ไทม์บอกเเละต่อสายหาคินน์

พวกคินน์เองก็กำลังจะเข้าไปในห้องเก็บอาวุธอีกนิดเดียวจะถึง

มือถือก็ดังขึ้นเท่านั้นหล่ะทั้งหมดมองหน้ากันพอๆกับฝูงซอมบี้บอดี้การ์ดก็วิ่งเข้ามาทางที่ทุกคนยืนอยู่

"วิ่ง"คินน์บอก

อาร์มเเตะมือเข้ากับเครื่อง ทำให้ประตูเปิด ทุกคนพากันเข้าไปโดยพลเข้ามาคนสุดท้ายเเต่เขาถูกซอมบี้ตนนึงดึงเสื้อไว้

"ไอ้พล ถอดสูท ถอดสูท"อาร์มบอก พลรีบถอดเสื้อเเต่ถูกซอมบี้คว้าเเขนเขาไว้ ปอร์เช่ ที่ถือเครื่องช๊อตไฟฟ้าติดมาด้วย กดเเล้วจี้ไปที่เเขน จนมันยอมปล่อยพล เเละเขาเองก็ถอดเสื้อออกได้ มันคว้าไปได้เเค่เสื้อ เเละประตูก็ปิดอัตโนมัติ

"ไอ้ไทม์ มึงกับตะวันอยู่ไหน"กดรับสายคุยกับไทม์

"บนรถ กำลังไปหามึง"

"ตอนนี้ พวกมันเต็มไปหมดเลย เเถมยังมีหนูผีอีก"

"ห๊ะ"

"ไทม์ กูยังออกไปไม่ได้ กูอยากให้มึงไปดูมาเก๊ากับเวกัส ทั้งคู่ไม่ได้ติดต่อมาเลย"

"งั้นเหรอ ก็ได้"ไทม์ดูตกใจ สายตากังวลดูเป็นห่วงเตขึ้นมา เหยียบคันเร่งเพิ่มความเร็วไปอีก

"ไทม์ ใจเย็น นี่ไทม์"ตะวันดึงสติไทม์

"ขอโทษ"ยอมเบาความเร็วลง

"รีบไปช่วยเตเหรอ"

"คินน์ให้ไป คือก็ช่วยทุกคน"

"ตะวันคิดว่าไม่"

"ถ้าไม่ไปผมก็จะไม่ว่า ผมจะส่งตะวันในที่ปลอดภัย"

"ไปสิ ถ้าจะเป็นอะไรขึ้นมา จะได้ไปอย่างสงบ"

"ตะวัน อย่าพูดเเบบนี้"

"งั้นไทม์ขับไปเถอะ"ตะวันพูดนิ่งๆรู้สึกน้อยใจไม่ใช่น้อย

ที่ศูนย์วิจัย

ตอนนี้ ด้านนี้ก็วุ่นวาย สิ่งทดลองหมายเลข5หลุดออกไป กัดเเละฆ่าทุกคนที่เข้ามาขวาง

ด๊อกเตอร์กับผู้ช่วยขังตัวเองในห้องทำงาน เเละเงียบไว

"ปล่อยให้หลุดมาได้งัย วาดวายหมดเเล้ว"

"คือผม"ผู้ช่วยเองก็พูดอะไรไม่ออกเช่นกัน

ที่บ้านตระกูลรอง

ในห้องครัว

เสียงหน้าประตู สงบไปเเล้ว

"เราต้องออกไปจากตรงนี้"พีทพูดออกมา

"นี่มันชั้น2นะโดดไปรอดจากซอมบี้ เเต่คงไม่รอดจากพื้นเเน่"เตให้ความเห็น

จู่ๆมือถือเตก็ดังขึ้น เขาต้องรีบกดรับ ถ้าปล่อยให้เสียงดัง ซอมบี้ด้านนอกต้องพยายามเข้ามาอีกเเน่ๆ

"มีสัญญาณเเล้วพี่เต"

"ใครโทรมาเหรอ พี่รองหรือเปล่า"เวกัสเอ่ยถาม

"ไม่ใช่ไทม์"เตรียกดรับก่อนที่สัญญาณจะตัด

"เต เป็นยังงัยบ้าง"

"กูกับทุกคน ติดอยู่ในห้องครัว ชั้น2นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นเหรอไทม์"

"ไม่รู้ เเต่ตามท้องถนนเละเลยรอก่อนนะ ไอ้คินน์มันให้มาช่วยกูกำลังรีบไป"

"โอเค" เเล้วสายก็ถูกตัดไปอีกครั้ง

"ว่างัยมึง"เวกัสเริ่มถาม

"ไทม์กำลังมาช่วยเรา เราต้องออกจากตรงนี้ เพื่อไปรวมกับพวกคินน์"

"เดี๋ยวนะครับผมขอใช้ความคิด"พีทพูดออกมา

"พีท พีทกำลังคิดอะไรอยู่"

"คุณเวกัสครับ มันกลัวไฟ"

"จริงด้วยพี่พีท ในนี้มีคบไฟ กับน้ำมันก๊าซ"

"เเกรู้ได้งัยว่ามี"

"เฮีย ผมเป็นคนเอามาไว้เองทำไมจะไม่รู้ เเต่ว่ามันมีเเค่2อัน"

"ก็ยังดีกว่าไม่มีนะครับคุณมาเก๊า"พีทพูดออกมายิ้มๆ

หลังจากได้คบไฟราดน้ำมันก๊าซจนชุ่ม

"พี่เต ถือไว้"

"เเต่ว่า มัน..."

"พี่ปลอดภัยผมก็อุ่นใจ เอามีดที่พี่ถือมาให้ผม "

"เเต่ว่า"

"นะครับ"สายตามาเก๊า เเฝงไปด้วยความห่วงใย

จนเตต้องยอมรับ คบเพลิงจากมือยื่นมีดให้

"พีท ถือคบเพลิงไว้ ในเสื้อกูยังมี กระสุนอีกชุดนึง"

พีทใช้ความคิด

"ถูกกัด ติดเชื้อ ผมเคยดูหนังซอมบี้ เล่นงานที่หัว"

"จัดไปครับ" มาเก๊าหยิบมีดเพิ่มจุดไฟที่คบไฟให้เต

พีทรับคบไฟจากมือเวกัสที่ เขาจุดไฟ

"พร้อมมั้ย"เวกัสถามกับทุกคน

......พร้อม......ทุกคนพูดออกมาพร้อมกัน เเล้วตะลุยฝ่าออกมาจากครัว ทีเเรกตอนเปิดประตูออกมาก็ไม่มีซอมบี้ เเต่พอก้าวมาพ้นห้อง เกือบถึงบันไดอยู่เเล้ว ซอมบี้ดันโผล่มาจากไหนก็ไม่รู้ตะคลุบตัวมาเก๊าเอาไว้พอเต พีท เวกัสจะเข้าช่วย ก็ประเชิญหน้ากับซอมบี้อีก3ตัวเข้าจู่โจม ทั้ง4อยู่ในสถานะการที่ยากลำบากอีกครั้งกับการเอาตัวรอด

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***