พี่คะหนูรักพี่
เมื่อพ่อฉันแต่งงาน ให่มเพราะมีสมาชิกเพิ่มขึ้นมาอีก 2 คนแต่ห้องนอนที่บ้านฉันน่ะมี แค่ 2 ห้องฉันจึงได้นอนกับพี่ชายตา่งแม่ของฉันพี่ชายฉันชื่อคาราน ปกติแล้วฉันจะมีโลกส่วนตัวสูงมาก ฉันไม่ให้ใครมายุ่งย่ามเครื่องของใช้ของฉัน ก็แน่แหละใครจะมายุ่งของฉันน่ะเนาะ ฉันก็ยังระแวงพี่ชายต่างแม่ของฉันอยู่แต่มีวันหนึ่งโบว์ติดผมของฉันมันหาย ฉันหาดูทั่วห้องแล้วก็ยังไม่เห็นฉันเลยลองถามเขาดู ก็ได้คำตอบที่ว่าฉันก็ไม่รู้เขาตอบฉันด้วยสีหน้าท่าทางเย็นชาแล้วเดินออกจากห้องไป ฉันก็นั่งอยู่ในห้องนอนสักพัก ฉันคิดว่าฉันคงลืมโบว์ไว้ที่ห้องน้ำแน่ๆ ก็นั่นแหละฉันเห็นโบว์ติดผมของฉันลืมอยู่ที่อ่างล้างมือฉันก็ไม่ได้คิดอะไรจับโบว์ มาแล้วก็เอาไปไว้ที่ห้องเหมือนเดิม พอถึงตอนเย็นฉันก็ลงมาทานข้าวเย็น ฉันก็ลงมาตามปกติก็ไม่ได้คิดอะไรพอฉันนั่งโต๊ะชั้นก็สัมผัสได้ว่าคนที่บ้านฉัน เป็นอะไรก็ไม่รู้ฉันก็มองหน้าพ่อไปสักพักแล้วพ่อก็พูดว่า เธอทำโบว์หายอีกแล้วหรอ ฉันตอบพ่อฉันว่าเห็นแล้วมันอยู่ที่ห้องน้ำหนูลืมไว้ที่อ่างล้างมือน่ะ หลังจากนั้นพวกเราก็ทานข้าวกัน หลังจากนั้นฉันก็ขึ้นห้องนอนไป แต่ที่แปลกอย่างหนึ่ง? พี่ชายต่างแม่ของฉันเดินขึ้นมา ที่เตียง เพราะปกติแล้วเขาจะนอนที่โซฟาด้านขวาของห้องนอนฉันก็รู้สึกแปลกๆ ฉันเลยถามเขาไปว่า พี่เป็นอะไรหรือเปล่าขึ้นมาบนเตียงฉันทำไม เขาค่อยๆเอาหน้าเข้ามาใกล้ๆฉัน แล้วกระซิบข้างหูฉันว่า พี่มีเรื่องจะบอกเธอด้วยแหละ ฉันอึ้งไปสักพักเพราะพฤติกรรมนี้มันแปลกๆฉันก็เลยถาม กลับไปว่าเรื่องอะไรหรอคะ พี่ฉันค่อย ๆขยับเข้ามาใกล้ๆแล้วพูดกับฉันว่า วันนี้พี่ขอนอนด้วยสิ ?. ฉันก็ตอบตกลงเขาไป แต่ด้วยบรรยากาศที่เหน็บหนาวในช่วงหิมะตกนั้นฉันกับพี่ กอกอดกันไว้ .ไม่ได้คิดอะไรมากฉันคิดว่าพี่ก็หนาวเหมือนกันแหละ แล้วพวกเราก็นอนด้อยกัน จนถึงตอนเช้า พอฉันลืมตาขึ้นมาก็ไม่เห็นพี่แล้ว พี่ฉันคงลงไปทำอาหารเช้านั่นแหละ ไม่ต้องแปลกใจเลย เขาเป็นคนทำอาหารเช้าทุกเช้าเป็นประจำ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments