พี่เสือกรู้มันเอง
สวัดดีครับผมคิดนะผมเป็นเเค่คนธรรมดาคนหนึ่งที่ทำงานอยู่ร้านดอกไม้ผมก็ทำงานของผมตามปกติเเต่เเล้วลูกค้าคนนั้นก็เข้ามา
ดี๊ดิง (เสียงประตูร้านที่ถูกเปิด)
"อ๊ะ สวัดดีครับคุณลูกค้าไม่ทราบว่าต้องการดอกไม้เเบบไหนครับ" คิดได้เอ่ยถามลูกค้าตรงหน้า
"อืมมม มีดอกไหนเเนะนำมั้ยครับ?" เสียงใครบางคนที่เอ่ยถามเพราะความสงสัย
"เเล้วคุณลูกค้าชอบดอกไม้เเนวไหนหรอครับ?"คิดได้เอ่ยถามอีกครั้ง
"ผมชอบเเนวหอมอ่อนๆเเบบไม่ฉุนน่ะครับ"ใครบางคนที่เอ่ยตอบ
"อ๋อครับรอสักครู่นะครับคุณลูกค้า"คิดได้เอ่ยบอก
"ครับ"ใครบางคนที่ได้ตอบกลับคิด
(ผ่านไป10นาที)
"นี่ครับคุณลูกค้าไม่ทราบว่าจะทำเป็นช่อหรือจะห่อ
เเยกดีครับ?"คิดได้ถามลูกค้าตรงหน้า
"เเยกก็ได้ครับ"ใครบางคนที่เอ่ยขึ้นมา
"ทั้งหมด340ครับไม่ทราบว่าสดหรือโอนครับ"คิดได้ถาม
"สดครับ"ใครบางคนที่ตอบ
"เรียบร้อยเเล้วครับ"
"ครับ"
"ไว้โอกาศหน้าเชิญใหม่นะครับ"คิดได้เอ่ยบอกลูกค้าที่กำลังเดินจากไป
"หึ เราได้เจอกันบ่อยเเน่ครับ"ใครบางคนที่ได้พูดด้วยน้ำเสียงที่ชวนขนลุก
"ครับ?ไม่ทราบว่าเมื่อกี้พูดอะไรรึป่าวครับ"คิดได้เอ่ยถามเพราะความสงสัย
"อ๋อป่าวครับคุณอาจจะหูเเว่วไปเองรึป่าวครับ"ใครบางคนที่เอ่ยตอบคิด
"สงสัยจะเป็นเเบบนั้นครับต้องขอโทษคุณลูกค้าที่ทำให้เสียเวลาด้วยนะครับ"
"ไม่เป็นไรครับ"
จากนั้นลูกค้าคนนั้นก็ได้เดินออกไป
"ทำไมคุยกับลูกค้าคนนั้นเเล้วรู้สึกขนลุกเเปลกๆกันนะ?หรือเราจะคิดไปเองคงไม่มีอะไรหรอกมั้ง"
คิดได้บ่นพึมพัมกับตัวเองทั้งที่ไม่รู้เลยว่าต่อไปทุกอย่างจะไม่เหมือนเดิม
"เห้ออเหนื่อยชะมัด"คิดได้บ่นไปทั้งที่กำลังจะปิดร้าน
"เเฮ่กๆๆช่วยด้วยครับ!"
"อ๊ะ!นี่คุณที่มาซื้อดอกไม้ผมเมื่อกี้นิ"คิดได้เอ่ยขึ้นมา
"ใช่ครับผมเองคือคุณช่วยผมหน่อยได้มั้ยครับ"ใครบางคนที่พูดด้วยน้ำเสียงที่หวาดกลัว
"จะให้ผมช่วยอะไรหรอครับ"คิดได้ถาม
"คือมันมีคนเดินตามผมมาครับผมขออยู่กับคุณสักพักได้มั้ยครับ"ใครบางคนที่ขอร้องคิด
"เอ่อ.....ก็ได้ครับเดี๋ยวผมนำน้ำมาให้ดื่มนะครับ"คิดได้เอ่ยขึ้น
"ไม่ต้องรีบก็ได้ครับผมรอได้"ใครบางคนที่เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เเตกต่างจากตอนเเรก
"เอ๊ะ!ทำไมน้ำเสียงเขาขนลุกชะมัดหรือเราคิดไปเองคงไม่มีอะไรหรอก"คิดได้บ่นกับตัวเอง
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments