ณ ห้องอาหาร
แม่บ้านเก่าแก่พูดขึ้นมา" ยินดีต้อนรับค่ะคุณแพม " แม่บ้านยิ้ม แพมกล่าวขอบคุณและเดินมานั่งที่เก้าอี้พร้อมเชิญนินท์มานั่งทานข้าวข้างๆ แพมอธิบายออกมาแบบที่นินท์ไม่ได้ตั้งตัวและถาม แพมพูดขึ้นว่า" อันที่จริงชั้นรู้อยู่แล้วแหละค่ะว่าคุณสงสัยเรื่องที่แม่บ้านเตรียมอาหาร ทุกเดือนใน2อาทิตย์ชั้นจะมาที่นี่บ่อยๆค่ะ และอันที่จริงชั้นไม่ค่อยอยากจะมาซักเท่าไหร่..... " นินท์สงสัยเลยเผลอพูดไปว่า " งั้นที่คุณมาเพราะเกลียดใครเหรอครับ? " แพมเมื่อได้ยินคำพูดประโยคนั้นก็ทำให้เธอนึกย้อนไปหาใครสักคนนั่นก็คือ... กวินท์ สามีของแพม แพมพูดรำพึงขึ้นพร้อมความน้อยใจว่า " ชั้นไม่ค่อยอยากจะมาที่นี่น่ะ....เพราะเวลาชั้นมาทีไร...กวินท์ก็ไม่เคยที่จะพูดกับชั้นเลยเขากำลังมีอะไรปกปิดอยู่ชั้นก็ไม่รู้....ยามที่ชั้นไปหาเขาก็เมินเฉย ดีนะคะที่แม่บ้านยังรู้ว่าชั้นจะมาเลยเตรียมอาหารไว้ให้... " นินท์ได้รับรู้ถึงความทุกข์ของแพมเขาถามออกไปว่า " งั้นเขาทานอาหารกับคุณมั้ยครับ? " แพมทำหน้าเศร้าและน้อยใจเลยพูดออกมาว่า " ตอนเช้าที่มาก็ไม่เคยเจอหน้าค่ะ ตอนเที่ยงก็ไม่เห็นหน้าเลย ตอนอาหารค่ำเขาทำกับว่านี่เป็นแค่การกินอาหารไม่เห็นต้องตกเป็น บางครั้งชั้นไปตามเขาเขากลับบอกว่า แค่อาหารจะกินร่วมหน้ากันไปทำไม....ชั้นไม่คิดเลยว่าเขาจะทำให้ฉันเสียน้ำตา.... " แพมเริ่มที่จะร้องไห้ เธอรู้สึกผิดในใจอะไรบางอย่าง เธอได้แต่เก็บมันไว้ในใจ ทำอย่างกับว่ามันเป็นการระลึกการเจอกันครั้งสุดท้าย.... นินท์ได้ลุกเดินออกไป แพมเธอรู้ทันทีว่าเขาจะไปห้องไหน เพราะ นินท์ขึ้นบันได ไปทางทิศตะวันออก แพมเธอรีบวิ่งแซงนินท์ไปพร้อมบังประตูหน้าห้องอะไรบางอย่างที่ไม่มีชื่อ แพมพูดขึ้นเสียงดังว่า" อย่าเข้าไปนะคะ! " นินท์สงสัยแล้วเดินกลับห้องนอนที่แม่บ้านเตรียมไว้
ในช่วงกลางคืนดึกดื่น..... เวลา 02:14 นาที
นินท์เดินออกมาพร้อมถือไฟฉาย ฉายแสงที่ทางเดินอันมือมืด เขาเดินไปหน้าห้องที่ไม่มีชื่อตรงที่แพมตะคอกใส่อย่างแรง เขาเปิดประตูเข้าไป และ ตกตะลึงในสิ่งที่เห็นมากๆ......
โปรดติดตามตอนต่อไป ......
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments