ณ หน้าบ้านของกวินท์ เวลา 19:06นาที
แพมพูดขึ้นมา " ที่นี่แหละค่ะบ้านของกวินท์ ที่นี่จะเห็นได้ว่าร่มรื่นมากๆ ก็จริงนะคะที่นี่สงบดีชั้นยังจำได้เสมอเลยแหละค่ะว่ากวินท์รักสงบมากๆเขาไม่ค่อยจะไปไหนสักเท่าไหร่โอ๊ะใช่เขายังชอบอ่านหนังสือด้วยค่ะ เวลาที่ชั้นอยากจะไปกับเขาด้วยทีไรเขาก็ปฎิเศษชั้นเสมอ ราวกับว่าห้องสมุดห้องนั้นมันสำคัญเท่าชีวิตเขาเลยล่ะค่ะโฮะๆ แต่ยังไงก็ตาม กวี ก็จะได้ครอบครองพื้นที่ดินต่อไปนี้ต่อไปแล้วแหละค่ะ พื้นที่แปลงนี้จะเป็นของกวี ส่วนสมบัติและถานะการเงินใบอะไรต่างๆ จะอยู่กับชั้นหมดเลยค่ะ " เธอพูดขึ้นมาแล้วยิ้มนิดๆ นินท์ผู้ที่สงสัยมากกว่าเดิม ว่าเธอพูดถึงใคร เลยพูดออกไปว่า " กวี นี่ใครอีกแล้วเหรอครับ? คุณแพมนี่เวลาพูดอะไรชอบพูดเกี่ยวกับคนอื่นนะครับ " แพมทำหน้าตกใจและงงพร้อมกัน ราวกับว่า เธอเห็นผมเป็นแฮมเบอร์เกอร์ที่ไม่มีขนมปังแน่ะ ฮ่าๆๆ แพมหลังจากที่ทำหน้างุนงงมาซักพักเธอก็ตอบกลับว่า " กวีน่ะเป็นลูกชายของชั้นกับคุณกวินท์ค่ะกวินท์เอาแต่ทำงานชั้นเลยได้แต่เลี้ยงลูกจนโตแล้วลูกก็ไปทำงานที่ฝรั่งเศส จากนั้นลูกก็ติดต่อกับนายจ้างคนอื่นๆ แต่ชั้นก็ไม่ทราบหรอกนะคะว่าลูกชายชั้นจ้างใครอาชีพอะไรบ้าง รู้แต่ว่าเขาไม่เคยโทรหาหรือติดต่อชั้น กับ คุณกวินท์ เลยแม้แต่น้อย นินท์ได้เบาะแสมาอีกเรื่อง นินท์นักสืบแสนอยากรู้ครุ่นคิดในใจว่า ถ้างั้นลองถามเพิ่มอีกดีมั้ยนะ? ว่ามีใครอีกมั้ยที่เกี่ยวข้องกับคุณแพมและคุณกวินท์ นินท์ได้ถามแพมว่า" แล้ว...มีใครที่เกี่ยวข้องกับคุณแพมหรือคุณกวินท์มั้ยครับ? แพมรีบตอบอย่างทันใดว่า " มีสิคะ! " " นายอชิตพลเป็นเพื่อนเก่าของกวินท์ค่ะ เขาชอบสันโดด ชอบลุย เลยเข้าหากันคุณกวินท์ได้น้อย แต่ก็สนิทกันค่ะ! แล้วก็อีกคนเป็นแฟนเก่าชั้นเองชื่อ กายด์ เป็นคนหึงเก่ง ชอบสืบเรื่องต่างๆ อยากรู้ต้องได้รู้ นิสัยไม่ดี ไม่เป็นมิตร แล้วก็เคยฆ่าคนมา9คนแล้วค่ะ ชั้นขอเลิกคบเพราะเขา โรคจิตเนี่ยแหละค่ะ " นินท์ได้ตกใจกับสิ่งที่แพมพูดเขาจึงนึกย้อนไปสมัยของเขา ที่รวบรวมข้อมูลหลักฐานและพยานจับนายกายด์ นินท์ได้ทำสีหน้าตกใจและแปลกๆ แพมได้ชะเง้อหน้าเข้ามาใกล้นินท์แล้วพูดว่า" กำลังตกอยู่ในพวง(พะวง)อะไรอยู่รึเปล่าคะ?" ยิ้มแปลกไปพร้อมฉีกยิ้ม นินท์สะดุ้งเหยิงทันทีเมื่อได้เห็นรอยยิ้มแล้วตะโกนตกใจว่า " ขอร้องล่ะครับคุณแพมอย่าทำแบบนั้น! " แพมงง " อะไรนะคะชั้นก็ยิ้มปกติหนิคะ? ชั้นไม่เข้าใจผู้คนชอบมองชั้นอย่างรังเกียด แล้วพูดว่า ฉีกยิ้มทำไมน่ากลัว...." นินท์ได้นึกคิดและรู้สึกผิดที่พูดแบบนั้น" ขอโทษนะครับคุณแพม" แพมได้ตอบกลับไปว่า" งั้นเข้าไปในบ้านก่อนเถอะค่ะ นี่ก็มืดแล้ว แม่บ้านน่าจะเตรียมอาหารไว้แล้วค่ะ" นินท์ได้สงสัยขึ้นมาอีกครั้งเพราะที่จริงแม่บ้านเก่าแก่แพมได้เคยบอกว่าเธออยู่คนเดียวหลังจากที่คุณกวินท์หายตัวไป แล้วทำไมแม่บ้านต้องเตรียมอาหาร ทำให้ คุณแพม ตกเป็นผู้สงสัยรายที่4 ของเขา
นี่....? ได้ยินรึเปล่า ชั้นน่ะรอคอยเธอหาข้อมูลอยู่นะ หวังว่าเธอจะได้ยินเสียงของชั้นล่ะ ชั้นกำลังฉีกยิ้มอยู่นะ! อย่าทำให้ชั้นโกรธสิ! เพราะเวลาทำให้ชั้นโกรธ.... เธอจะมีชีวิตอีกไม่นานยังไงล่ะ!//ถือปืนขึ้นมา ชั้นจะยิงเธอให้ไม่เหลือซากเลยคอยดู!
ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments