ตอนที่15ประธานเจ้าเล่ห์กับเด็กสาวที่ติดหนี้

เจ:เรียบร้อยครับคุณแฟร้งค์

แฟร้งค์หันไปตบไหล่เจและกล่าวขอบคุณ

ต่อเจและพนักอีกสองคนนั้น

แฟร้งค์:พวกนายออกไปทำงานกันได้แล้ว

เจ:ครับผม

เจตอบและพยักหน้ารับและเขาได้เดิน

ออกจากห้องทำงานของพวกคุณไป

แฟร้งค์พาคุณเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงาน

แฟร้งค์:ต่อไปนี้เราก็ไม่ต้องห่างกันแล้วนะคะคนดี

ไปตั้งใจทำงานกันดีกว่านะคะ

คุณพยักหน้ารับก่อนอ้าแขนขอกอดแฟร้งค์

แฟร้งค์เดินเข้ามากอดคุณและจุ้บหน้าผากคุณ

เอาเป็นว่าตั้งแต่ดีกันนี่สวีทกันสุดๆ

ถัดมาด้านนอก แคทที่กำลังเดินเข้ามา

เพื่อที่เธอต้องการจะมาหาแฟร้งค์

พนักงาน:เอ่อ....สวัสดีค่ะคุณแคท

ไม่ทราบมาหาท่านประธานหรอคะ

แคท:ใช่พี่แฟร้งค์อยู่หรือเปล่า

พนักงาน2คนหันหน้ามองกัน

อ้ำๆอึ้งๆไม่ยอมพูด แคทเลยตวาดเธอทั้งสอง

แคท:นี่!!!ฉันถามว่าพี่แฟร้งค์อยู่ไหม

ฉันถามเนี่ยหูหนวกรึไงห้ะะ

พนักงาน:ท่านประธานอยู่ใน....

พนักงานยังไม่ทันพูดจบแคทก็ผลักให้

พนักงานหลบเธอไป

ทันใดที่แคทเปิดประตูเข้าไป

ภาพที่แคทเห็น ทำแคทแทบ

เสียสติ เธอมุ่งตรงเข้าไปหาคุณ

แววตาเต็มไปด้วยความโกรธและ

เกลียด

ในจังหวะที่แคทปรี่เข้ามาจะทำร้ายคุณ

แฟร้งค์ที่เข้ามาขวาง ทำให้มือของแคทฟาดเข้าไปเต็มหน้าของแฟร้งค์

แคทหยุดชะงัก ยืนตะลึง

กับสิ่งที่เธอได้ทำลงไป

แฟร้งค์:พอใจแคทแล้วใช่ไหม

พี่ขอสั่งให้แคทกลับไปซะ

อย่าให้พี่ยื่นคำขาดถึงขั้น

ความเป็นพี่น้องของเราก็ไม่เหลือเยื่อใยเลย

แคท:มันมีดีอะไรนักหนา พี่ถึงได้รักมัน

ถึงได้ห่วงมัน แคทไม่ดีตรงไหน

แฟร้งค์:เพราะอะไรหน่ะหรอ

เพราะ...แคทไม่ใช่ข้าวหอมไงล่ะ

คนที่พี่รักและจะแต่งงานด้วย

มีแค่ข้าวหอมคนเดียวเท่านั้น

พี่ไม่เคยรักใครนอกจากข้าวหอม

แคทกลับไปได้และ ไป๊!!!!

แฟร้งค์ตวาดไล่แคทเสียงดัง

แคทกำหมัดแน่น พร้อมวิ่ง

ออกไปจากห้องด้วยความ

เสียใจและแค้นใจต่อคุณและแฟร้งค์

เป็นอย่างมาก

คุณ:คุณแฟร้งค์คะ ไล่เธอไปแบบนั้นเธอจะ

เสียใจได้นะคะ สงสารเธอนะ

แฟร้งค์:แคทไม่เป็นอะไรหรอก

ผมสงสารคุณมากกว่า

คุณถูกเธอรังแกมากี่ครั้ง

แค่นี้แคทไม่เป็นไรหรอก

กริ๊งงงง~~~~

เสียงโทรศัพท์แฟร้งค์ดังขึ้น

สายเรียกเข้าจากพ่อที่โทรจากทางไกล

แฟร้งค์:ฮัลโหล สวัสดีครับพ่อ

พ่อ:แฟร้งค์ พอดีพ่อมีเรื่องจะวานแกสักหน่อย

อีก2วันพ่อถึงจะบินกลับไปถึงไทย พรุ่งนี้ลูกค้าพ่อเค้าจัดงานสัมมนาพอดี พ่อเลยอยากให้แกไปดูงานแทนพ่อที่ต่างจังหวัดก่อน แล้วพอพ่อถึงพ่อจะตามไป

แฟร้งค์:อ๋อ....ได้ครับพ่อ เดี๋ยวผมเป็นธุระให้ครับ

พ่อไม่ต้องห่วงครับ

พ่อ:ขอบใจมากไอ้ลูกชาย ฝากความคิดถึง

ถึงหนูข้าวหอมด้วยหล่ะ แค่นี้นะแล้วเจอกันลูก

แฟร้งค์:ครับพ่อ สวัสดีครับ

^^หลังจากแฟร้งค์วางสาย^^

คุณ: คุณพ่อว่าไงบ้างคะ?

ท่านเป็นอย่างไรบ้าง

แฟร้งค์:พ่อบอกว่าอีก2วัน

จะบินมาคุยงานที่ไทยครับ

แล้วบอกให้ผมไปงานสัมมนา

ที่ต่างจังหวัดพรุ่งนี้ครับ

พอท่านมาถึงก็จะตามไปทันที

คงมีลูกค้าสำคัญครับ

เลยโทรมาเร่งด่วนแบบนี้

ยังไงพรุ่งนี้ผมคงไม่อยู่นะครับ

คงสองวันกว่าจะกลับมา

คุณอยู่ได้ไหม หรืออยากไปด้วยกันหรือเปล่าครับ

คุณ:หนูอยู่ได้ค่ะ คุณไปทำงานเถอะนะคะ

อีกอย่างหนูไปจะทำให้คุณพะวงเปล่าๆค่ะ

หนูแลตัวเองได้ไม่ต้องห่วงนะคะ

คุณพูดจบก็ยื่นมือไปลูบหน้าของแฟร้งค์

แฟร้งค์จับมือของคุณพร้อมดึงมือของคุณ

มาประทับจุ้บไป1ที

แฟร้งค์:ครับ! แต่ผมก็อดห่วงคุณไม่ได้อยู่ดี

เอางี้ดีกว่าครับ

~แฟร้งค์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา~พร้อมกดโทรหาเจ

แฟร้งค์:เจ^เข้ามาหาฉันที

ไม่ถึง10นาทีเจก็เปิดประตูเข้ามาในห้อง

ทำงานของพวกคุณ

เจ:ครับ คุณแฟร้งค์มีอะไรหรอครับ?

แฟร้งค์:เดี๋ยวนายกลับไปบ้านไปจัดของเตรียมเสื้อผ้าให้ฉันทีนะ พรุ่งนี้ฉันจะไม่อยู่ พอดีฉันจะไป

ดูงานแทนพ่อที่ต่างจังหวัด

ส่วนนายไม่ต้องไป เดี๋ยวฉันให้คนอื่นไปแทน

ฉันอยากให้นายอยู่คอยเป็นเพื่อนข้าวหอม

คอยดูแลปกป้องเธอแทนฉันที นายเข้าใจแล้วใช่มั้ย

เจ: รับทราบครับคุณแฟร้งค์ งั้นผมขอตัวกลับไปบ้านก่อนนะครับ แล้วหลังพวกคุณเลิกงานผมจะมารับ

แฟร้งค์พยักและกล่าวคุณต่อเจทันที

คุณ:ขอบคุณนะคะ คุณเนี่ยน่ารักจริงๆ

แฟร้งค์:เรื่องน่ารักเนี่ย ผมรู้ตัวครับ!!

คุณ:อื้มมม....ถ้างั้นเราทำงานดีกว่าค่ะ

คุณได้เดินไปนั่งที่โต๊ะทำงานและตั้งใจทำงานต่ออย่างขมักเขม้น

เวลาผ่านล่วงเลยไปถึงบ่ายแก่ๆ

คุณเองที่นั่งทำงานอยู่ ก็รู้สึกเวียนหัวขึ้นมา

และรู้สึกว่าร่างกายร้อนๆหนาวๆแปลกๆ

เหมือนจะเป็นลม แฟร้งค์ที่เห็นอาการคุณ

จึงได้เดินเข้าไปหาคุณเพื่อสอบถามว่าคุณเป็นอะไร จังหวะที่แฟร้งค์เดินเข้ามาแตะไหล่ของคุณ

อยู่ดีๆคุณก็หันไปทำหน้าหยี๋ใส่เขา พร้อมยกมือขึ้นมาปิดจมูกปิดปาก คล้ายคนจะอาเจียนก่อนคุณจะรีบลุกขึ้นและรีบไปเข้าห้องน้ำ

แฟร้งค์ที่ห่วงคุณจึงได้เดินตามคุณมา

แต่เค้าไม่สามารถจะเข้าไปในห้องน้ำหญิงได้

จึงทำได้แค่ยืนรอคุณอยู่หน้าห้องน้ำด้วยความเป็นห่วง ไม่นานคุณก็เดินออกมาจากห้อง

ร่างกายดูไม่โอเคเลย ทั้งๆที่เมื่อเช้าคุณก็ยังปกติอยู่แท้ๆ แฟร้งค์รีบเข้าไปพยุงคุณเดินกลับเข้าห้องทำงานเพื่อพาคุณเข้าไปพัก

แฟร้งค์:นี่เด็กดี คุณป่วยหรือเปล่าครับ

หน้าซีเชียว โอเครึเปล่าครับ ไปหาหมอไหมครับ

คุณ:หนูรู้สึก เวียนหัวค่ะ เหมือนจะไม่สบายเลย

แต่ไม่ต้องถึงขั้นหาหมอหรอกค่ะ หนูยังไหวค่ะ

พักสักหน่อยก็ดีขึ้นค่ะ

แฟร้งค์คอยดูแลคุณอยู่ไม่ห่าง

คอยเอายาดมให้คุณ คอยหยิบน้ำ

ให้คุณ เทคแคร์คุณอย่างดี

จนคุณผุดคิดอีกแล้วว่าหากวันนึง

ไม่มีเขาแล้วคุณจะทำอย่างไรดี

ได้เวลาเลิกงานแล้ว

แฟร้งค์ได้ชวนคุณ

ไปทานข้าว

แฟร้งค์:ข้าวหอมครับ

วันนี้อยากทานอะไรครับ

เดี๋ยวผมพาไป

คุณ:อืม...ข้าวหอมอยากทานก๋วยเตี๋ยว

อะค่ะ ไม่ได้ทานนานแล้วปกติคุณพาหนู

ไปทานแต่ร้านหรู วันนี้เปลี่ยนฟิลบ้างค่ะ

อารมณ์แบบร้านข้างทาง อิอิอิ

เมื่อทานก๋วยเตี๋ยวเสร็จ

คุณทั้งคู่ก็พากันกลับบ้าน

และต่างแยกย้ายกันเพื่อเข้านอน

เพราะพรุ่งนี้แฟร้งค์ต้องเดินทางไป

สัมมนาที่ต่างจังหวัดแต่เช้า

ก่อนคุณเปิดประตูเข้าห้อง

แฟร้งค์ได้ดึงคุณเข้ามากอด

ในอ้อมแขนอย่างอ่อนโยน

ก่อนเอียงหน้าลงมากระซิบที่ข้างหู

แฟร้งค์:คืนนี้นอนด้วยกันดีมั้ยครับ

เขาพูดพร้อมกับเอามือ

ขยำไปที่บั้นท้ายอวบอิ่มของคุณ

จนคุณต้องหยุดการกระทำของเขา

คุณ:นี่คุณแฟร้งค์คะ ทะลึ่งใหญ่แล้วนะคะ

รีบไปอาบน้ำพักผ่อนเลยค่ะ พรุ่งนี้เดินทาง

แต่เช้านะคะ ไปๆได้แล้วค่ะ คุณพูดจบ

ก็ได้ผลักให้แฟร้งค์เข้าไปในห้อง

คุณ:ราตรีสวัสดิ์นะคะ จุ๊บๆ

แล้วปิดประตูห้องหนีแฟร้งค์

กลับเข้าห้องนอนตัวเองทันที

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***