ตอนที่9ประธานเจ้าเล่ห์กับเด็กสาวที่ติดหนี้

ก๊อกๆๆๆ**ขออนุญาตนะคะ

คุณ:คุณคะ มีคนมาขอพบค่ะ

แฟร้งค์: ใครคะ?

คุณ:ไม่ทราบค่ะ รู้แค่ว่าเธอชื่อแคทค่ะ

แฟร้งค์ทำหน้าตกใจเล็กน้อย

ก่อนลุกขึ้นจากเก้าอี้ทำงาน

และเดินเข้ามาจับมือคุณ

ออกไปพบกับแคทที่นั่งรออยู่

ข้างนอก

แคทที่เห็นแฟร้งค์และคุณเดินจับมือ

กันออกมา สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนสี

ทันที ราวกับเป็นคนละคน

จู่ๆแคทก็วิ่งเข้ามาสวมกอด

แฟร้งค์ต่อหน้าของคุณ

คุณทำอะไรไม่ถูกจึงสะบัดมือ

ออกจากแฟร้งค์ และเดินถอยหลังลงมา

แฟร้งดึงตัวของแคทออกจากตัวเขา

แคท:พี่แฟร้งค์ ไม่เจอกันนานเลยนะคะ

เป็นยังไงบ้าง

แฟร้งค์: พี่สบายดีค่ะ

แล้วเขาก็เดินมากอดที่เอวคอดของคุณ

ก่อนแนะนำคุณให้แคทรู้จัก

แฟร้งค์: แคทคะ นี่ข้าวหอมค่ะแฟนพี่

แคทยิ้มเจื่อนๆก่อนเดินเข้ามา

ยื่นมือมาเพื่อแสดงความรู้จักกับคุณ

แต่เมื่อคุณจับมือกับเธอ

เธอกับบีบมือของคุณไว้แน่น

ราวกับกับโกรธแค้นคุณมาจากไหน

คุณรีบปล่อยมือออกจากแคท

แคท:งั้นแคทกลับบ้านก่อนแล้วกันนะคะ

เมื่อพูดจบแคทเดินเชิดหน้า

ใส่คุณและแฟร้งค์ออกไปทันที

เมื่อคุณกับเขาเดินกลับ

เข้ามาในห้องทำงานพร้อมกัน

คุณก็ทำหน้ามุ่ยใส่เขาทันที แล้วพูดว่า

คุณ:ถ้าไม่มีอะไรแล้วหนูขอตัว

กลับไปทำงานก่อนนะคะ

แฟร้งค์ที่เห็นอาการของคุณ

ก็รู้ได้ทันทีเลยว่าคุณกำลังงอลเขาอยู่

และในจังหวะที่คุณกำลังเดินหันหลัง

จะออกไปทำงานต่อนั้น

แฟร้งค์ได้คว้ามือของคุณไว้

ก่อนจะใช้แรงของเขาดึงคุณ

เข้ามาสวมกอดไว้ในอ้อมแขน

ก่อนเลื่อนใบหน้าอันหล่อเหลา

ของเขา ลงมาจูบคุณอย่างอ่อนโยน

คุณ:นี่!!คุณทำอะไรคะ ที่นี่

มันที่ทำงานนะ ใครเห็นเข้า

จะดูไม่ดีได้นะคะ

แฟร้งค์:เห็นแล้วยังไง ก็แฟนผมสวยอ่ะ

ผมหลงแฟนนิ่จะกอดหอม

หยอกกับแฟนไม่ได้หรือไง

แฟร้งค์สาดคำหวานใส่คุณไม่หยุด

จนคุณเขิลทำตัวไม่ถูก จึงได้ผลักเขาออก

และเดินกลับไปทำงานแบบเขิลๆ

ตกตอนเย็นคุณทั้งคู่ก็ไป

ทานมื้อค่ำด้วยกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง

หลังจากทานมื้อค่ำเสร็จ

คุณและแฟร้งค์ก็ได้กลับบ้านพร้อมกัน

เมื่อมาถึงบ้านแฟร้งค์เดินตามคุณ

ขึ้นไปบนห้อง ก่อนจะอุ้มคุณเข้าไปใน

ห้องนอนของเขา

คุณ :ว๊าย!!นิ่คุณแฟร้งค์

แกล้งตอนหนูเผลออีกแล้วนะคะ

แฟร้งค์:คืนนี้นอนห้องผมมั้ย

เขากระซิบที่ข้างหูคุณ

เสียงของเขาทำเอาคุณ

ใจละลายไปเลย

คุณ: ไม่เอาค่ะ คืนนี้หนูอยากนอนคนเดียว

เมื่อพูดจบคุณก็จุ๊บไปที่แก้มของแฟร้งค์

แล้วรีบวิ่งหนีออกมาเพื่อกลับเข้าห้องตัวเอง

แฟร้งค์:ข้าวหอม คุณหนีผมไม่ได้นานหรอกนะ

แฟร้งค์พูดตามหลังคุณออกมา

ก่อนจะยืนยิ้มอย่างมีความสุข

ที่เห็นคุณทำตัวเจ้าเล่ห์ใส่เขา

เช้าต่อมาคุณก็ตื่นแล้วลุกจากเตียง

อาบน้ำและแต่งตัวไปทำงาน

คุณเปิดประตูออกมาพบแฟร้งค์

ยืนอยู่ที่หน้าประตูห้องของคุณ

เมื่อเขาเห็นคุณเปิดประตูออกมา

ก็เข้ามาสวมกอดคุณและหอมแก้มคุณ

ราวกับเขาและคุณไม่ได้เจอกันมานาน

คุณ: คุณแฟร้งค์คะ เป็นอะไรหรือเปล่า

แฟร้งค์:ป่าวครับ ผมคิดถึงคุณ

รักคุณมาก รู้สึกว่าแค่ห่างคุณคืนเดียว

ใจก็จะขาดแล้ว คืนนี้นอนด้วยกันนะครับ

เขาพูดจาอ้อนคุณ พร้อมทำหน้าทำตาเหมือนเด็ก

ใส่คุณ

คุณ:ไปทำงานกันได้แล้วนะคะ คืนนี้ค่อยว่ากันค่ะ

เขายกมือขึ้นมาทำท่าดีใจ ก่อนเดินเข้ามาใช้มือของเขาจับไปที่เอวคอดของคุณเพื่อลงไปด้านล่าง

พร้อมกัน

เมื่อเดินลงมาก็พบกับพ่อของแฟร้งค์

ท่านมารอพวกคุณแต่เช้าแล้ว

เพื่อจะบอกว่าวันนี้มีนัดสำคัญ

คุณและแฟร้งค์ยกมือไหว้ท่าน

อย่างมีมารยาท

คุณ:สวัสดีค่ะคุณพ่อ

พ่อยิ้มรับอย่างใจดีพร้อมยกมือรับไหว้พวกคุณ

แฟร้งค์:พ่อครับมาทำอะไรแต่เช้าเลย

ผมกับข้าวหอมกำลังจะไปทำงานกันพอดี

พ่อ: วันนี้พ่อกับอาเมฆนัดกัน ว่าจะทานอาหารเย็น

พร้อมกัน เลยมาบอกให้แกกับหนูข้าวหอมเตรียมตัวกันด้วยล่ะ

^อาเมฆพ่อของแคท^

แฟร้งค์:พวกผมต้องไปด้วยหรอครับ

พ่อ:ต้องไปสิ จะได้แนะนำข้าวหอมให้อาเมฆรู้จักด้วย

แฟร้งค์พยักหน้าและตอบตกลงพ่อของเขา

และคุณกับแฟร้งค์ก็ขึ้นรถไปทำงานพร้อมกัน

ตกตอนเย็นคุณทั้งคู่ก็รีบกลับมาที่บ้าน

เพื่ออาบน้ำแต่งตัวไปตามนัดสำคัญเย็นวันนี้

เมื่อคุณและเเฟร้งค์มาถึง

ตัวคุณก็เกิดอาการประหม่าขึ้นมา

แฟร้งค์ที่เห็นคุณดูกังวล

ก็เข้ามาปลอบคุณและยื่นมือของเขา

มาจับมือของคุณไว้แน่น

คุณยิ้มให้เขา และความมั่นใจ

คุณก็กลับมาอีกครั้ง

เมื่อเข้ามาภายในร้านอาหาร

และเดินไปที่โต๊ะคุณก็พบกับ

ผู้ชายคนหนึ่งที่ดูอายุเยอะมากๆ

แต่ก็ยังคงดูดีมากเหมือนกับ

พ่อของแฟร้งค์ และเจอกับแคท

ที่นั่งจ้องคุณกับแฟร้งค์ไม่ละสายตา

พ่อ:อ้าว มากันแล้วลูกชายลูกสาวของพ่อ

แฟร้งค์:สวัสดีครับคุณอา

พ่อเข้ามาดึงตัวคุณและแนะนำให้กับ

อาเมฆรู้จัก

พ่อ:นี่หนูข้าวหอม ลูกสะใภ้ของฉันเอง

หนูข้าวหอมนี่อาเมฆเพื่อนของพ่อลูก

คุณ:สวัสดีค่ะคุณอา และคุณก็ยกมือไหว้อาเมฆ

ด้วยสุภาพและอ่อนโยน

อาเมฆยกมือรับไหว้และยิ้มให้คุณอย่างเป็นมิตร

อาเมฆ:หนูข้าวหอมนี่ น่ารักจริงๆ

เมื่อกี้ได้ฟังแต่ไอ้นี่มันเล่าให้ฟัง

มิน่าเห่อลูกสะใภ้ขนาดนี้

^^อ่อ หนูข้าวหอมจ๊ะ นี่แคทลูกสาวอาจ้ะ^^

แคท:เคยเจอกันแล้วค่ะพ่อ

ไม่ต้องแนะนำหรอกค่ะ

แคทพูดพร้อมเบือนหน้าหนีพวกคุณ

และหันไปหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาจิบ

พ่อ:อ่ะๆมาๆทานอาหารกันเถอะ

พวกคุณนั่งทานอาหารกันอยู่สักพัก

อยู่ๆก็มีเสียงของชายคนหนึ่งดังขึ้น

เมื่อคุณได้ยินเสียงเขา

แม้คุณจะนั่งหันหลังอยู่ก็ตาม

คุณจำเสียงนี้ได้ไม่มีวันลืม

กิต:สวัสดีครับอาเมฆ ผมมาถึงแล้ว

นั่นคือเสียงของกิต ทันทีที่กิตเดินเข้ามา

คุณก็ตัวสั่น ความโกรธที่อยู่ภายในใจ

ของคุณปะทุขึ้นมา แฟร้งค์ที่เห็นดังนั้น

เขาจึงได้เอื้อมมือของเขามาจับมือของคุณ

และเอื้อมมืออีกข้างขึ้นมาลูบหัวคุณเพื่อ

ปลอบคุณ และคุณก็ได้อารมณ์เย็นลง

แต่เมื่อคุณหันมาทำตัวปกติ ก็ได้หันไปเห็น

แววตาและท่าทางของแคท ที่ดูจะเกลียดคุณ

เอามากๆ เธอจับจ้องมาที่คุณแบบไม่ละสายตา

อาเมฆ: อ้าวมาถึงซะทีไอ้หลานชาย

มาๆทานอาหารด้วยกัน

^^ใช่แล้วคุณฟังไม่ผิดกิตเป็น

หลานชายแท้ๆของอาเมฆ^^

กิตเข้ามานั่งที่โต๊ะอาหาร

ก่อนจะหันมากล่าว

ทักทาย คุณพ่อ แฟร้งค์และก็คุณ

กิต: สวัสดีครับอาสยมภูมิ

สวัสดีคุณแฟร้งค์และก็คุณคนสวย

ไม่เจอกันนานเลยนะครับ

ก่อนจะยิ้มเยาะคุณกับแฟร้งค์

ที่มุมปากของเขาเบาๆ

แฟร้งค์ไม่พอใจในคำพูดของกิต

แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเกรงใจอาเมฆ

เพราะเหตุการณ์ในวันนั้น อาเมฆไม่ได้รับรู้เลย

แฟร้งค์ทำได้เพียงอดทนให้มื้ออาหารนี้

ผ่านไปโดยเร็วที่สุด

คุณที่รู้สึกแย่เอามากๆในตอนนี้ ไม่สามารถ

นั่งอยู่ร่วมโต๊ะอาหารนี้ได้แล้ว

คุณ: คุณอา คุณพ่อคะ พอดีข้าวหอมอิ่มแล้ว

จะขออนุญาตออกไปเดินสูดอากาศข้างนอก

สักหน่อยนะคะคุณหันไปหาพ่อของแฟร้งค์

พ่อที่รู้ดีว่าคุณนั้นเป็นอะไร จึงได้พยักหน้า

อนุญาตให้คุณไปได้

แฟร้งค์:ให้ผมไปเป็นเพื่อนหรือเปล่า

คุณ:ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหนูก็กลับมานะคะ

คุณยกมือไหว้อาเมฆและพ่อของเเฟร้งค์

ก่อนเดินออกจากโต๊ะอาหารไป

ไม่นานนักแคทก็ได้ขอตัวออกมาข้างนอก

เช่นกัน แน่นอนว่าเธอออกมาเพื่อตามไปหาเรื่อง

คุณแน่ๆ แคทเดินมาจนเจอคุณกำลังนั่งรับลม

อยู่ทางด้านข้างของร้านอาหาร

แคท: ข้าวหอม !ฉันมีเรื่องอยากคุยกับเธอ

คุณ:มีอะไรหรอคะ?

แคท:ฉันอยากให้เธอเลิกกับพี่แฟร้งค์

เธอต้องการเงินเท่าไหร่ ฉันจะให้เธอเอง

และก็ไปจากชีวิตของเขาสะ

คุณ:นี่คุณแคทหมายถึงอะไรคะ ถ้าคุณจะพูดเรื่องนี้ ฉันเองต้องขอโทษด้วยนะคะ เพราะคนที่จะไล่ฉันได้ มีแค่คุณแฟร้งค์เท่านั้นค่ะ ถ้าคุณไม่มีอะไรแล้วงั้นฉันก็คงต้องขอตัวก่อนค่ะ

แคทกระชากแขนคุณเอาไว้และบีบแขนคุณอย่างแรง ไม่ยอมให้คุณเดินหนี

คุณสะบัดแขนออกจากแคทและกำลังจะก้าวขาเดินหนีเธอ แต่เธอดันเอาขาของเธอยื่นออกมาชนขาของคุณ ทำให้คุณเสียจังหวะล้มลง ข้อศอกของคุณกระแทกพื้นอย่างแรงทำให้ได้รับบาดเจ็บ

คุณพยายามประคองตัวลุกขึ้นจากพื้น

แคท: หึ !คนที่ขัดใจฉันก็ต้องโดนแบบนี้.

แคทง้างมือจะตบคุณ ในเวลานั้นแฟร้งค์ได้เดินเข้ามาคว้ามือของแคทไว้ได้ พร้อมเหวี่ยงมือของแคทอย่างแรง

ท่าทางแฟร้งค์ดูโมโหเอามากๆ ทำให้แคทรู้สึกหวั่น

ๆที่เห็นแฟร้งค์เป็นแบบนั้น

แฟร้งค์: พี่ขอเตือนนะแคท อย่ามายุ่งกับแฟนของพี่อีก เพราะถ้าข้าวหอมเป็นอะไรไป แคทอย่าว่าพี่ใจร้ายก็แล้วกัน และแฟร้งค์ก็ได้อุ้มคุณในท่าเจ้าสาว และเดินออกไปทันที

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***