ตอนที่7ประธานเจ้าเล่ห์กับเด็กสาวที่ติดหนี้

แฟร้งค์ถอนหายใจ

และได้ให้คุณออกไป

ทำงานของคุณที่โต๊ะต่อ

เมื่อคุณออกมาจากห้อง

เพื่อนร่วมงานต่างกรูกัน

เข้ามาถามคุณ เกี่ยวกับเรื่อง

ระหว่างคุณกับท่านประธาน

คุณไม่ได้ตอบอะไร

แต่พวกเขาก็ยัง

ไม่ละความพยายาม

ก็เซ้าซี้คุณเพื่อให้คุณตอบ

ในขณะเดียวกันแฟร้ง

เดินออกมาพอดี

ทุกคนที่ยืนอยู่ตรงนั้น

อย่างกับผึ้งแตกรัง

รีบวิ่งกลับไปนั่งที่โต๊ะ

ก้มหน้า ก้มตา

ทำงานกันยกใหญ่

แฟร้งค์เดินเข้าไปหา

เพื่อนร่วมของคุณ

แฟร้งค์:อย่าให้ผมเห็นว่าพวกคุณ

มากวนเลขาของผมอีก

ไม่งั้นอย่าหาว่าผมใจร้าย

เขาพูดเสียงดังและดูดุมากๆ

จากนั้นพวกนั้นก็หงอยไปเลย

และไม่มีใครกล้ามาเซ้าซี้ถาม

อะไรคุณอีก

ถึงเวลานัดสำคัญตอนเย็น

คุณและแฟร้งค์ก็รีบกลับจากบริษัท

เพื่ออาบน้ำแต่งตัว ไปทานอาหารเย็น

ร่วมกับพ่อ

แฟร้งค์ตกตะลึงในความสวย

โดดเด่นของคุณเป็นอย่างมาก

แฟร้งค์:วันนี้คุณสวยจังครับ

คุณยิ้มเขินๆ

คุณ:ขอบคุณค่ะ คุณก็ดูดีมากๆเลยค่ะ

เมื่อมาถึงที่ร้าน พบว่าที่นี่เป็นไนท์คลับ

แต่ภายใน แฟร้งค์ได้จองห้องVIPเอาไว้

สำหรับทานอาหารและเลี้ยงต้อนรับ

พ่อของเขา

แฟร้งค์:สวัสดีครับพ่อ

คุณ:สวัสดีค่ะคุณลุง.

สยมภูมิ: เขารับไหว้คุณทั้งสอง

พร้อมกับพูดตอบกลับคุณว่า

ลุงอะไรกันหนูข้าวหอม อีกไม่นาน

เราก็จะเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว

เอาใหม่ๆ เรียกว่าพ่อนะ

ต่อไปห้ามเรียกลุงอีก เขาพูดจบก็ยื่นมือมา

ลูบที่หัวของคุณอย่างเอ็นดู

คุณยิ้มพร้อมพยักหน้าให้พ่อของแฟร้งค์

คุณ:ค่ะ...คุณพ่อ

สยมภูมิ:มาๆนั่งทานอาหารกันเถอะ

เดี๋ยวทานเสร็จฉันมีเรื่องคุยกับแกหน่อย

เขาพูดกับแฟร้งค์ พร้อมหยิบ

ตะเกียบคีบอาหารทานทันที

หลังทานอาหารเสร็จ

พ่อของแฟร้งค์ได้ขอให้คุณออกไป

รอข้างนอกก่อน คุณหันไปหาแฟร้งค์

แฟร้งค์พยักหน้าให้คุณ คุณก็ลุกและเดิน

ออกไปทันที

คุณนั้นก็ได้เดินออกไปจนถึงส่วนของไนท์คลับด้านหน้าคุณได้มานั่งลงที่เคาน์เตอร์บาร์เพื่อขอเครื่องดื่มจากพนักงาน ไม่นานมีชายหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามาหาคุณ พร้อมกับแนะนำตัวกับคุณ

สวัสดีครับคุณผู้หญิง ผมชื่อกิตนะครับ

คุณ:อ๋อค่ะ มีอะไรหรือเปล่าคะ

กิต:ถ้าไม่รังเกียจผมขอ

ชนแก้วด้วยได้ไหมครับ

คุณไม่อยากที่จะปฏิเสธ

เพราะกลัวเขาจะเสียหน้าจึงได้

ชนแก้วกับเขาและได้ยกน้ำ

ขึ้นมาดื่ม 1 ครั้งหลังจากนั้นคุณ

ก็ได้หันหน้าไปทางอื่นทันที

โดยไม่สนใจชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า

แต่ในขณะที่คุณหันหน้าไปทางอื่นนั้น

คุณไม่ได้สังเกตเลยว่า

ชายหนุ่มนั้นได้แอบใส่อะไร

บางอย่างลงไปในแก้วน้ำของคุณ

และเขาก็ได้ขอตัวเดินออกมาจากคุณ

คุณก็ไม่ได้สนใจเขา เมื่อเขาเดินจากไป

คุณจึงหันมาหยิบแก้วน้ำนั้นขึ้นมาดื่มอีกครั้ง

เวลาผ่านไปไม่นานคุณเริ่มรู้สึกเวียนหัวเหมือนจะเป็นลม คุณพยายามที่จะดันตัวเองลุกขึ้นเพื่อกลับเข้าไปในห้อง แต่คุณรู้สึกว่าเรี่ยวแรงของคุณนั้นกลับไม่มีเลยในขณะที่ภาพในดวงตาของคุณกำลังเลือนลางปรากฏตรงหน้ามีชายคนหนึ่งเดินเข้ามาพยุงตัวคุณและพาคุณเดินออกจากตรงนั้นไป

คุณได้รวบรวมสติและ

เพ่งมองชายที่กำลังพยุงคุณอยู่

ปรากฏว่าเขาเป็น

ชายคนเดียวกันกับตอน

ที่เดินมาขอคุณชนแก้วด้วย

คุณพยายามผลักเขาออกไปจากตัวคุณ

เพราะคุณเริ่มรู้สึกถึงภัยร้ายที่กำลังคุกคามคุณ

แต่ตรงนั้นไม่มีใครยืนอยู่เลย

คุณไม่สามารถที่จะขัดขืน

สู้แรงของเขาได้ ทำได้แค่เพียง

เปล่งเสียงเล็กๆออกมา

เพื่อร้องให้คนช่วย

กิต:สาวน้อย เธอร้องไปก็ไม่มีประโยชน์

ไม่มีใครช่วยเธอได้หรอก

เขาหัวเราะอย่างสะใจ

ในขณะเดียวกัน

แฟร้งค์กับพ่อของเขา

ก็คุยธุระกันจนเรียบร้อย

แฟร้งค์จึงขอตัวออกมาเพื่อตามหาคุณ

เพราะเขาเป็นห่วงคุณมากๆ

เขาพยายามเดินหาคุณทั่วไนท์คลับ

แต่ก็ไม่เจอวี่แววของคุณเลย

ตอนนี้ในใจของเขาร้อนรนเป็นอย่างมาก

จึงได้เรียกให้เจและลูกน้อง

มาช่วยกันตามหาอีกแรง

แฟร้งค์เดินไปจนถึงห้องน้ำ

ได้พบกับกิตที่กำลัง

ยื้อยุดฉุดกระชากคุณอยู่

และกิตก็ได้ตบไปที่หน้า

ของคุณอย่างเต็มแรง

จนร่างบางของคุณ

ล้มลงไปกองที่พื้น

เพื่อให้คุณหยุดการขัดขืน

แฟร้งค์ที่เห็นภาพตรง

ทำเอาเขาเลือดขึ้นหน้า

ตรงปรี่เข้าดึงคอเสื้อของกิต

แฟร้งค์: ไอ้กิต ที่แท้เป็นมึง

ไอ้สารเลว

จบประโยค แฟร้งค์ชกอัดเข้า

ไปที่หน้าของกิต อย่างเต็มแรง

เขาในเวลานี้ดูน่ากลัวมากๆ

คุณพยายามประคองร่างของคุณ

เพื่อเข้าไปห้ามแฟร้งค์

คุณ:คุณแฟร้งค์คะ พอแล้วค่ะ

พอเถอะนะคะ หนูขอร้อง

เขาเมื่อได้สติจากเสียงเรียก

ของคุณ เขาจึงหยุดชกกิต

แต่สภาพของกิตใน

ตอนนั้นสะบักสะบอมมาก

แฟร้งค์ลุกขึ้นเดินมาประคอง

คุณพร้อมกอดคุณไว้ในอ้อมแขน

ด้วยความเป็นห่วง อย่างอ่อนโยน

แฟร้งค์:ผมขอโทษ ขอโทษที่ทำให้คุณ

ต้องตกอยู่ในอันตราย

เขาเอ่ยขอโทษกับคุณซ้ำๆ

คุณไม่ได้ตอบอะไรเเฟร้งค์

ได้แต่กอดแฟร้งค์ไว้แน่น

คุณนั้นไม่อาจปฏิเสธได้ว่า

คุณกลัวและตกใจมากกับสิ่งที่เจอ

แต่คุณก็ยังรู้สึกโชคดี

ที่แฟร้งค์มาช่วยคุณไว้ทัน

ไม่นานพ่อของแฟร้งค์

เจและลูกน้องอีก3-4คน

ก็เดินมาเจอคุณทั้งสอง

เขารีบเข้าช่วยประคองพวกคุณ

พ่อ :ข้าวหอมลูก เป็นอะไรหรือเปล่า

นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น

พ่อของแฟร้งค์ เข้ามาจับตัวคุณดู

ว่าคุณนั้นบาดเจ็บตรงไหน

ด้วยความห่วงใย

คุณ:หนูไม่เป็นอะไรแล้วค่ะพ่อ

แฟร้งค์หันไปดึงคอเสื้อของกิตขึ้นมา

แฟร้งค์: คราวหน้าแกอย่ามายุ่ง

กับคนของฉันอีก ไม่งั้นแกตายแน่

พร้อมเหวี่ยงกิต จนไปตัวไปกระแทกกับกำแพง

แฟร้งค์เดินเข้ามาอุ้มคุณ

เดินกลับขึ้นรถเพื่อกลับบ้าน

พ่อ: เดี๋ยวพ่อเคลียร์ทางนี้เอง

แกรีบพาหนูข้าวหอมกับบ้านเถอะ

แฟร้งค์ : ขอบคุณครับพ่อ

เมื่อมาถึงบ้าน แฟร้งค์ก็ได้พาคุณ

ขึ้นมานั่งที่โซฟาในห้องนอนของคุณ

พร้อมให้เจไปหยิบกล่องยา

มาเพื่อทายาให้คุณ คุณในตอนนี้เจ็บ

ระบมไปทั้งตัว แฟร้งค์ค่อยๆทายาที่ใบหน้า

ให้คุณ เมื่อเขาสำรวจร่างกายคุณ

พบว่าคุณนั้นมีรอยช้ำตามร่างกาย

เต็มไปหมด ทำให้ความโกรธของเขาปะทุอีกครั้ง

คุณ:คุณแฟร้งค์คะ ไม่โกรธแล้วได้ไหม

เวลาคุณโกรธ หนูกลัวจังค่ะ

แฟร้งค์ระงับอารมณ์ของเขาทันที

พร้อมเอามือหนาของเขามาลูบหัวคุณ

แฟรงค์:ผมโกรธมัน ที่ทำให้คุณเจ็บ

โกรธตัวเองที่ปล่อยให้คุณเจ็บตัวแบบนี้

คุณยื่นมือน้อยๆของคุณ

ลูบไปที่ใบหน้าหล่อเหลาของเขา

คุณ: ขอบคุณนะคะที่ห่วงหนูขนาดนี้

เรื่องมันผ่านไปแล้ว หนูปลอดภัยแล้ว

ปล่อยมันผ่านไปเถอะนะคะ

แฟร้งค์มองหน้าคุณอย่างหลงใหล

เขาเอามือลูบไล้ไปตามใบหน้าและร่างกาย

ของคุณ พร้อมบรรเลงจูบคุณอย่างอ่อนโยน

คุณและเขาเวลานี้ ไม่สามารถหยุดความ

ต้องการของกันและกันได้อีกแล้ว

ความรักที่ก่อเกิดขึ้นโดยไม่ทันได้ตั้งตัว

ของคุณและเขาจะเป็นอย่างไรต่อไป

ไม่อาจรู้ได้ แต่เวลานี้คุณรู้แต่ว่า

คุณต้องการแค่เขา ..................

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***