ตอนที่3 ประธานเจ้าเล่ห์กับเด็กสาวที่ติดหนี้

วันทั้งวันนั้นคุณใช้เวลาไปกับการเรียนรู้งาน

จนลืมไปเลยว่ายังไม่ได้ทานข้าว

ตกตอนเย็นเมื่อเลิกงาน

คุณก็ได้รีบกลับบ้านทันที

เพราะวันนี้ช่างเหนื่อยล้าเหลือเกิน

เมื่อถึงบ้านคุณก็ได้ทาน

อาหารเย็นที่แม่เตรียมไว้ให้คุณ

และคุณก็ขอตัวขึ้นไปอาบน้ำนอนทันที

*เช้าวันต่อมา 6:00 เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น*

คุณแทบอยากจะปิดมันแล้วนอนต่อ แต่ก็ต้องดีดตัวลุกขึ้น นำร่างอันเหนื่อยล้าของคุณไปทำงาน

เมื่อมาถึงบริษัท สิ่งแรกที่คุณต้องทำก็คือ

ชงกาแฟเข้าไปเสริฟแฟร้งค์ ที่ห้องทำงาน

เมื่อคุณเข้าไปเสริฟกาแฟ อยู่ๆแฟร้งค์ ก็ลุกจากเก้าอี้ เดินมาที่คุณ คุณยืนตัวเกร็งทำอะไรไม่ถูก

และยิ่งเขา ยื่นใบหน้าอันหล่อเหลาของเขามาใกล้คุณ สายตาเขาเลื่อนมอง เรือนร่างของคุณ อย่างหลงใหล ทำให้คุณหัวใจแทบหยุดเต้น คุณยืนตัวเกร็งกลั้นลมหายใจอยู่สักครู่ เขาก็เอาหน้ากลับไป

พร้อมพูดว่า

แฟร้งค์:วันนี้แต่งตัวน่ารักดีนะข้าวหอม

พร้อมยื่นมือมาลูบหัวคุณอย่างเอ็นดู

และหัวเราะเบาๆ ที่เห็นคุณตัวเกร็งขนาดนั้น

คุณรู้สึกเขินมาก คุณยิ้มและกล่าวขอบคุณเขา

และเดินออกจากห้อง กลับมานั่งทำงานต่อ

คุณทำงานไปจนเวลาล่วงเลย

มาถึงเที่ยงกว่าแล้ว

คุณจึงได้ไปทานอาหาร

เพราะวันนี้คุณหิวมากๆ

เมื่อทานอาหารเสร็จ คุณก็ได้กลับมาทำงานต่อ

และแล้วก็ถึงเวลาที่คุณรอคอยมาเกือบทั้งวัน

คือเวลากลับบ้าน

แต่แล้วความสุขของคุณก็สลายไป

^ เมื่อแฟร้งค์ออกมาบอกกับทุกคนว่า^

แฟร้งค์:มีโปรเจคงานที่ต้องทำให้เสร็จ เพื่อส่งให้ลูกค้าวันมะรืนนี้ ให้อยู่ช่วยกันทำโอทีวันนี้ จนถึง3ทุ่ม แล้วค่อยกลับ คุณรู้สึกแบตร่างกายหมดทันที ทั้งที่ก่อนหน้านี้แบตร่างกายคุณกลับมาเต็มร้อยแล้วแท้ๆ แต่คุณก็ไม่สามารถที่จะปฏิเสธคำสั่งของแฟร้งค์ได้ จึงต้องอดทนและทำงานต่อไป เวลาล่วงเลยมาจนถึง3ทุ่ม

เพื่อนร่วมงานต่างพากันทยอยกลับบ้าน แต่คุณต้องรอจนกว่าแฟร้งค์ จะตรวจงานเสร็จและอนุญาตให้คุณกลับ เพราะความเหนื่อยล้า คุณจึงได้เผลอหลับไป หลังจากนั้นไม่นาน แฟร้งค์ก็เดินออกมาจากห้องทำงานของเขา เขาเห็นคุณหลับอยู่ จึงเดินเข้าไปหาคุณ และก้มหน้าลงมามองใบหน้าที่น่ารักและ โดดเด่นของคุณ ทำเอาเขาหัวใจเต้นรัว ราวกับต้องมนต์เสน่ห์จากคุณ แล้วคุณก็รู้สึกตัวตื่นขึ้น ~แฟร้งค์จึงบอกกับคุณว่า~

แฟร้งค์: เดี๋ยวผมไปส่งที่บ้านนะครับ วันนี้ดึกมากๆแล้ว ให้คุณกลับเองมันอันตราย

คุณ: อ๋อได้ค่ะ ขอบคุณนะคะ

คุณและแฟร้งค์จึงลงลิฟท์ไปด้านล่างพร้อมกัน

เพื่อจะไปที่ลานจอดรถ เมื่อเข้ามาในลิฟท์ คุณทั้งสองก็คุยกันเรื่องงาน เรื่องโปรเจคกัน จนกระทั่งเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น เมื่ออยู่ๆลิฟท์เกิดการกระตุก และหยุดการทำงาน ไฟในลิฟท์ดับลง ตัวคุณนั้นกลัวความมืดและที่แคบเป็นอย่างมาก คุณจึงได้เผลอตัว ไปกอดแฟร้งค์ไว้แน่น

^^อื้อหือ จังหวะซิตคอมแท้ๆ555+^^

แฟร้งค์เห็นดังนั้นจึงได้กอดคุณ

เอาไว้ในอ้อมแขนแน่น

เหมือนกับเขาอ่านใจคุณออก

และรู้ว่าคุณกำลังกลัวมากๆ

แฟร้งค์เอื้อมมือไปกดสัญญาณ

ขอความช่วยเหลือ

ไม่นานนักก็มีเจ้าหน้าที่

มาเปิดประตูลิฟท์ให้พวกคุณ

แต่เนื่องด้วยตอนที่ลิฟท์ค้างนั้น

ประตูลิฟท์ กับทางออกก็อยู่ต่างระดับกัน

คุณที่ตัวเล็กตัวน้อยเสียเหลือเกิน

จึงไม่สามารถปีนขึ้นมาเองได้

แฟรงค์จึงอาสาให้คุณเหยียบหลังของเขา

เพื่อปีนขึ้นไป แต่คุณนั้นก็ลังเล

เพราะรู้สึกว่ามันไม่เหมาะสม

และรู้สึกเกรงใจเขามากๆ

ในขณะที่คุณกำลังเผลอ

แฟรงค์ก็ได้ถือโอกาสนี้อุ้มคุณ

ส่งขึ้นไปข้างบนได้ และเขาก็ปีนตามขึ้นมา

แฟร้งค์ได้ไปส่งคุณที่บ้าน

ด้วยความเหนื่อยล้าของคุณทำให้คุณนั้นเมื่อขึ้นมาบนรถก็เผลอหลับไปอีกครั้ง แฟรงค์ไม่ได้ปลุกคุณและไม่อยากจะกวนคุณ จึงปล่อยให้คุณนอนหลับต่อไปจนมาถึงหน้าบ้าน แฟรงค์ได้ยื่นมือของเขามาปลดเข็มขัดนิรภัยออกจากตัวของคุณ

ในขณะนั้นคุณรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาพอดี

ด้วยความตกใจของคุณก็เลยเผลอขยับตัว

จนจมูกของคุณไปชนกับแก้มของเขา

แฟรงค์หันหน้าของเขามาจนจมูกคุณกับเขา

ชนกัน สายตาที่เขาจับจ้องมาที่คุณ มันช่างมีสเน่ห์เหลือเกิน จนคุณเองก็ไม่สามารถ

ละสายตาจากเขาได้เช่นกัน

ไม่นานคุณก็ขอตัวลงจากรถ

เพื่อที่จะเข้าบ้าน

คุณหันหลังมาพูดกับเขาว่า

คุณ: ขับรถกลับดีๆนะคะคุณ ฝันดีค่ะ

แฟร้งค์: ฝันดีเช่นกันครับข้าวหอม

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***