1 การพบพาโชคชะตา

ในคืนที่ฝนหนัก ณ เมืองเมฆา

ได้มีคู่สามีภรรยาคู่หนึ่งวิ่งตากฝนในมือของสามีนั้นได้อุ้มเด็กทารกไว้ ในขณะนั้นก็ได้วิ่งมาจนถึงหน้าสำนักกระบี่...

นี้ที่รักข้าว่าถ้าเรายังวิ่งหนีพร้อมกับลูกแบบนี้มีหวังพวกเราได้พาลูกมาตายกับเราเป็นเเน่...ข้าว่าทิ้งเขาไว้ที่หน้าสำนักเล็กๆนี้น่าจะปลอดภัยสำหรับเขาเพราะพวกที่ตามเรามาคงไม่สนใจสำนักเล็กๆนี้เป็นแน่..

นี้ท่านจะให้ข้าทิ้งบุตรของข้าให้กับใครก็ไม่รู้เลี้ยงดูยังนั้นหรอ...(ร้องไห้)

แต่นี้เป็นทางเดียวที่ลูกของเราจะรอดเเละปลอดภัยจากพวกมันได้...

แต่ถึงอย่างนั้น...(ร้องไห้)....ขอให้ข้าได้กอดลูกเป็นครั้งสุดท้าย...ลูกแม่เมื่อเจ้าเติบโตขึ้นมาจงเป็นดีนะกินข้าวให้ครบ5หมู่ด้วย..และนี้คือแหวนของแม่เป็นของตระกูลเราจะไม่มีใครใช้มันได้นอกจากเจ้าคนเดียวเท่านั้น..

"หลังจากนั้นนางก็ได้วางบุตรไว้ที่หน้าประตูของสำนักกระบี่.."

เดียวข้าก็จะให้ของขวัญแก่เจ้าด้วยลูกจงรับนี้ไป..เขาได้กีดมือของตัวเองแล้วเลือดก็ได้หยดลงบนหน้าของทารก..

นี้คือเลือดของตระกูลพ่อมันจะช่วยให้เจ้าปลอดภัยจากสิ่งแวดล้อมอันตรายต่างๆนานาและเจ้าจะได้รับตราประจำตระกูลไว้ที่หลังของเจ้า..จะไม่มีใครรู้ว่ามันคืออะไรเพราะมีแต่คนในตระกูลข้าเท่านั้นที่รู้ได้มันจะช่วยให้เจ้าแข็งแกร่งขึ้นได้ในอนาคต.....

ไปกันเถอะที่รักก่อนที่ใครจะมาเห็นพวกเรา....

ลาก่อนนะลูกแม่ถ้าเรามีโชคชะตาร่วมกันแม่ขอได้พบหน้าลูกอีกสักครั้ง.....

หลังจากที่คู่สามีภรรยาจากไป...ได้มีแสงขาวบางๆห่อหุ้มเด็กทารกไว้ถึงจะมีฝนตกตัวของเด็กคนนั้นก็ไม่เปียกเลยสักนิดเดียว...หลังจากนั้นก็ได้มีตราเกิดขึ้นบนหลังเด็กทารกมีสัญญาลักษณ์คล้ายกับมังกรที่กำลังบินอยู่บนท้องฟ้า...

ตัดมาที่..ในสำนักกระบี่

นี้ผู้อาวุโส2 ตอนนี้ท่านก็แก่มากแล้วและไม่มีลูกศิษย์มาตลอด5ปีมานี้ระดับของท่านก็ไม่ได้สูงเหมือนแต่ก่อน..ข้าว่าท่านออกจากสำนักไปหาทำไร่ทำนาดีกว่า5555

ข้าจะอยู่ที่นี้เพราะที่นี้คือสำนักที่ข้าร่วมสร้างกับเจ้าสำนักรุ่นก่อน....ถ้าไม่มีอะไรนั้นข้ากลับที่พักก่อนแล้วกัน....

แก่ใกล้จะลงโลงอยู่แล้วยังมาทำเก่งได้อีกแล้วยังไงละเมื่อเจ้าตายไปสำนักนี้ก็เป็นของข้าอยู่ดี5555...

เฮ้ย...ข้าก็เริ่มแก่แล้วด้วยจะเอาอะไรไปสู้กับพวกมันได้แม้แต่ระดับพลังก็เริ่มลดลงเรื่อยๆ แม้แต่ลูกศิษย์ก็ไม่มี..หากข้าตายไปใครจะมาฝังศพให้ข้ากันข้าคิดถึงนางตอนนี้เจ้าทำอะไรอยู่"ชิงน้อย"5555

นี้ข้ากำลังคิดเรื่องไม่เป็นเรื่องไปซะได้

เอ๊!...นั้นแสงอะไรที่หน้าประตูสำนักตอนนี้ก็ฝนตกอีกด้วยไปดูก่อนว่ามันคืออะไร....

หลังจากที่เขาได้เปิดประตูออกไปกับพบเด็กทารกที่มีแสงสว่าง...

ทำไมถึงมีเด็กมาอยู่ที่หน้าประตูสำนักได้ละนี้..แต่ทำไมข้ากลับถูกใจเด็กคนนี้ทั้งที่พึ่งพบกันนี้สินะที่เรียกว่าโชคชะตา....

ว่าแต่เด็กคนนี้มีชื่อว่าอะไร....นี้มันแหวนนี้น่าเขียนว่าเย่....

นั้นต่อจากนี้ข้าจะเรียกเจ้าว่า "เย่เฉิน"

ข้าจะใช้ชีวิตที่เหลือสอนเจ้าเกี่ยวกับโลกนี้....ส่วนแหวนวงนี้ข้าจะเก็บไว้ก่อนเมื่อเจ้าโตขึ้นข้าจะให้เจ้าเอง......

นี้ก็คือจุดเริ่มต้นของชายที่จะยิ่งใหญ่

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***