กลับบ้าน

หลังจากกินข้าวเสร็จก็แยกย้ายกันไปเรียน

.

.

#เลิกเรียน

.

.

เจ: ป๊ะ!อียู กลับบ้าน

ยู: อื้อ....

.

#หน้าโรงเรียน

เจ: อ้าว น้องบี มายืนรอใครอยู่ตรงนี้อะ

บี: มายืนรอพี่มารับอะค่ะ แต่ไม่มาชักที สงสัยคงไม่มาแน่เลย...//ทำเสียงหงอย

เจ: หรอ....//มองหน้ายูพร้อมคุ่นคิด

ยูที่รู้สถานการณ์ก็ยอมหงึกหัวตามเจ เจก็รู้สึกผิดเล็กน้อย

เจ: งั้นให้พี่ไปส่งนะ//หันมาคุยกับบี

บี: จริงหรอค่ะ! อ้าว! แล้วพี่ยูละคะ? //แอ๊บใสชื่อ

ยู: ...พี่กลับคนเดียวได้จ๊ะ บีกลับๆเจเถอะ

เจ: ....ช่ายย พี่ยูเขาโตแล้ว กลับบ้านคนเดียวได้อยู่แล้ว บ้านก็ไม่ได้ไกลมากด้วย เนอะ! อียู

ยู: ไช่ๆ พี่กลับคนเดียวได้ พี่ไปแหละ กลับช้าเดี๋ยวจะค่ำเอา ไอ่เจมึงก็ส่งน้องเขาดีๆละ

เจ: เออ! 0

ยู: พี่ไปก่อนนะบี

บี: ค่ะ //ยิ้มเย้ย

แล้วยูก็รีบวิ่งหนีไปจากตรงนั้น เพราะถ้าเขาอยู่ต่อเขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะทนกลั้นน้ำตาของตัวเองได้ไหม หลังจากวิ่งออกไปไม่นาน น้ำตาที่กลั้นเอาไว้ก็ไหลออกมาเป็นสายไม่หยุด ยิ่งเธอพยายามจะเช็ดน้ำตาเท่าไหร่มันก็ยิ่งไหลออกมามากกว่าเดิม เธอวิ่งไปตามทางแบบนั้นเลยไม่รู้ว่า เธออยู่ที่ไหนแล้ว ยูหยุดที่ไหนชักทีของริมถนนแล้วก็ร้องไห้โฮอยู่ตรงนั้น

ยู: ฮึก....ฮือออ......อึก ฮือออ.... ทำไม อึก ต้องพูดขนาดนี้ด้วยวะ ฮึก ฮือๆ...... อยู่นั่งร้องไห้อยู่ตรงนั้นนานมาก...สุดท้ายเธอก็สลบล้มลงตรงนั้น

.

.

.

เอี๊ยดดด! (เสียงรถของใครคนหนึ่งกำลังชะลอความช้าเพื่อจอดรถพร้อมกับรีบเดินลงมาจากรถด้วยความเร่งรีบ)

??: คุณ! คุณ! คุณครับ!! คุณเป็นอะไรมั้ยครับ //พูดพร้อมกับรีบไปดูผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังนอนสลบริมทาง

??: ยู! ยูเป็นไร!! ยูอย่าเป็นไรนะยู //อุ้มยูขึ้นช้อนรถเพื่อไปโรงพยาบาล...

.

.

.

#หน้าห้องพยาบาล

ชายคนนึงกำลังเดินไปมาด้วยความกังวล

//แอ๊ดด เสียงคุณหมอเปิดประตู

??: คุณหมอ! เธอเป็นยังไงบ้างครับ! //พูดขึ้นด้วยความเป็นหว่งและกังวล

หมอ: เธอแค่เครียดและเสียใจจนเป็นลมนะครับ ไม่ได้เป็นอะไรมาก แค่นอนพัก นิดหน่อยเดี๋ยวก็ฟื้นและสามารถกลับบ้านได้เลยครับ

??: ขอบคุณมากครับคุณหมอ

หมอ: ไม่เป็นไรครับมันเป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้ว//เธอยิ้มให้(??)แล้วก็เดินจากไป

??: เฮ้ออ! โล่งอก

??: ใครทำให้เธอเสียใจกันนะ ยู......

.

.

.

อื้ออ.....น้ำ....ยูพูดหลังจากตื่นขึ้นมา

??: หิวน้ำหรอ! เดี๋ยวพี่หยิบให้

??: อ๊ะ//ยื่นน้ำป้อนยู ยูก็ดูดน้ำกิน

ยู: พี่ครีม หนูมาอยู่นี่ได้ไงอะ//ครีมคือรุ่นพี่ที่แอบชอบยูอยู่

ครีม: ก็เราอะดิ ไปนอนสลบอะไรอยู่ริมทาง ห้ะ! //พูดพร้อมเอามือไปขยี้ผมยู

ยู: โอ๊ยยผมยุ่งหมด//ทำหน้างอ

ครีม:นี่ ถ้าพี่ไม่ไปเจอป่านนี้คงยังนอนอยู่ริมทางนู่นแล้ว//น้ำเสียงเป็นห่วง

ยู: ก็....คงโดนทำมิดีมิร้ายแล้วม๊างง.....//พูดทำท่าทำทางใส่ครีม

ครีม:ยัง ยังจะล้อเล่นอีกนะเรา

ยู: แม๊...ล้อเล่นหน่อยก็ไม่ได้....//ทำปากจู๋

ยู: แต่ก็...ขอบคุณนะ พี่ครีม ถ้าไม่ได้พี่ช่วยไว้ป่านนี้ก็ไม่รู้จะเป็นไงบ้าง....ขอบคุณนะพี่

ครีม:ไม่เป็นไร~~ถ้าเป็นยูพี่เต็มใจช่วยอยู่แล้วววว

ยู: โว่ววว ขอบคุณค่าาา

ครีม: คร้าบๆ //พูดหยอกล้อกันไปมา

ครีม: รีบพักผ่อนเถอะ จะได้หายเร็ว

ยู: ค่าาาา

.

.

.

จบตอน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***