แม่นางผู้นั้น

หยางหลงเอ่ยถามหายางโฉว่า"นี่รึแม่นางที่เจ้าบอกข้า"

"ขอรับ"หยางโฉเอ่ยตอย่างรวดเร็ว"คารวะเจ้าค่ะ"

เซียเหลียงนพูดพรางโคงคำนับ"ข้าเซียเหลียนขออภัยเจ้าค่ะ"เซียเปลี่ยนตอบเสียงสั่นพร้อมก้มหน้าลง"ไม่เป็นไรเจ้าไม่ได้ทำอะไรผิดเหตุใดต้องขอโทษ"หยางหลงพูดพร้อมยิ้มอย่างอ่อนโยนให้กับเซียเหลียน"หึ...ท่านพ่อ"หยางหลงขันมามองลูกชายของเขาบัดนี้ทำหน้าไม่ค่อยสู้ดีนัก"ไม่เป็นไรหรอกข้าไม่ชอบแย่งของผู้อื่นหรอก"หยางหลงพูดพลางหัวเรอะในใจ(ลูกข้าบัดนี้รู้จักรักคนอื่นเป็นแล้วรึ)(กระซิบในใจ)"เอาเถอะแม่นางข้าขอพบพ่อแม่ของแม่นางได้รึไม่"หยางหลงพูดโดยไม่คิดมากแต่สีหน้าของเซียเหลียนดูหม่นหมอนขึ้น"ข้าไม่....มีพ่อแม่หรอก"เซียเหลียนตอบเสียงสั่นพร้อมน้ำตาคลอเบ้า

ในอดีตนั้นเซียเหลียนเคยสูญเสีย

พ่อและแม่ไปในเหตุการณ์ไฟไหม้มันทำให้เธอเศร้า

ทุกครั้งที่นึกถึงความทรงจำนั้น

"ข้าขอโทษแม่นางเซียเหลียนหากเจ้าไม่มีพ่อแม่.."

"ข้าจะเป็นพ่อให้เจ้าหากเจ้ายอมมาเป็นหฟูเหรินของหยางโฉ"(ฟูเหลินแปลว่าเจ้าสาว)เซียเหลียนยืนอึ้งซักพักก่อนจะพูดว่า"เจ้าค่ะ"เพราะจริงๆแล้วเซียเหลียนนั้นเป็นเพื่อนสมัยเด็กของหยางโฉมาก่อนแต่ด้วยเกิดสงคราในตอนนั้นทำให้ทั้งสองต้องจากกันเซียเหลียนนั้นหลังจากสูญเสียพ่อแม่ไปก็มาอาศัยอยู่ที่บุพาแดง"เซียเหลียนเจ้าจะมาเป็นฟูเหลิน

ของข้างั้นรึ"อืม..เจ้าเองก็ต้องเป็นฟูจวินที่ดีเหมือนกันนะ"

(ฟูจวินแปลว่าเจ้าบ่าว)"หากพวกเจ้ารักกันจริงงั้นข้าจะจัดงานแต่งงานให้พวกเจ้าภายในเดือนหน้า"

"เจ้าค่ะ"

"ขอรับ"

"งั้นตอนนี้ก็ต้องไปสาบานรักนิรันดร์ก่อน"

ณ บุพาแดง

"ข้าขอสาบานว่าจะรักฟูเหลินของข้าชั่วดินชั่วฟ้านิรันด์"

"ข้าขอสาบานว่าจะรักฟูจวินของข้าชั่วดินชั่วฟ้านิรันด์"

หลังจากทั้งสองได้สาบานกันแล้วหยางหลงจึงสั่งให้คนมานำข้าวของของเซียเหลียนไปที่เรือนใหม่ของเซียเหลียน

"รีบหน่อยตะวันจะตกดินแล้ว"

ณ เรือนบ่าว

"นี่ข้าได้ยินว่าเดือนหน้านายท่านจะจัดงานแต่งให้คุณชายใช่รึไม่" "นั้นสิแม่นางผู้นี้คงงามากนายท่านถึงได้ยอมรับ"

"งามอย่างไรก็ไม่เท่าข้าหรอก5555"เสียงบ่าวซุบซิบกันดังทั่วเรือนบ่าว"พวกเจ้ามั่วทำอะไรกันอยู่ไปทำความเคารพคุณหนูได้แล้ว" "รู้แล้ว" เมื่อบ่าวทั้งหมดไปที่เรือนรับแขกก็เห็นเซียเหลียนนั่งอยู่พร้อมหยางโฉและหยางหลงความงามของเซียเหลียนนั้นทำให้พวกบ่าวต้องมนต์สะกดของเซียเหลียนจนลืมไปว่าที่นี่ยังมีหยางโฉกับหยางหลงอยู่ด้วย"อืม....พวกเจ้าทำความเคารพเซียเกลียวสิ"หยางหลงพูดออกมาจึงทำให้บ่าวทั้งหมดหลุดออกจากมนต์สะกดได้

"เคารพแม่นาย"

ติดตามตอนต่อไป

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ต้นเหตุคือข้า

บทต่อไป

บุพาที่เบ่งบาน



ฮอต