.
.
.
.
.
.
.
.
มิริน โซลดิ๊ก ลูกบุญธรรมตระกูลนักฆ่า หลังจากจบการหนีออกจากบ้านรอบ2 ก็ได้เริ่มการเดินทาง1ปีที่นัดเจอกันที่ยอกชินเดือนกันยายน
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"แล้วนี่ไม่ไปกับพวกนั้นจะดีหรอ"เสียงของคนอายุสูงสุดในกลุ่มเพื่อน ที่ตอนนี้อยู่ด้วยกันทั้งสอง
"ไม่ล่ะ พวกนั้นต้องพัฒนาตัวด้วยตัวเอง"ฉันตอบเลโอลีโอก่อนเดินนำ เลโอลีโอที่เงียบมานานก็เริ่มเดินตามมาจากข้างหลัง
"แล้วนี่เราจะไปไหนน่ะ" เลโอลีโอถามพร้อมเดินตาม
"หอสมุด"ฉันตอบไปสั้นๆ เลโอลีโอนี่ไม่มีเป้าหมายตัวเองรึไง
"เลโอลีโออยากเป็นหมอนิ งั้นก็ไปเตรียมตัวได้แล้ว"ฉันพูดพร้อมเดินไปแบบไม่รอ
"แล้วเราจะไม่ฝึกกันหรอ ฉันยัง--"ก่อนจะพูดจบฉันก็หันหลังกลับไปหาเลโอลีโอพร้อมพูด
"ทำเป้าหมายตัวเองก่อน ส่วนเรื่องฝีมือเดี๋ยวฉันจะสอนให้ โอเครมั้ย"ฉันพูดอธิบายพร้อมมองเลโอลีโอ
"ไว้นายสอบหมอได้ เราค่อยฝึก แต่เร็วหน่อยก็ดีนะ"ฉันพูดต่อพร้อมค่อยๆเดินไปข้างหน้าต่อ
"งั้นสินะ!"เลโอลีโอพูดอย่างหนักแน่น
'ไม่คิดเลยนะว่ามิริน ที่เหมือนสนใจแต่กอร์นกับคิรัวร์ก็มีมุมเอาใจใส่แบบนี้ด้วย' เลโอลีโอคิดพร้อมยิ้มแย้ม
"จะยืนยิ้มคนเดียวอีกนานมั้ยเนี่ย ไปได้แล้ว"ฉันพูดพร้อมเดินต่อ ไหนบอกว่ารีบแต่ช้าจริง
.
.
.
.
.
.
.
.
.
'ขอถอนความคิดตอนนี้ทันมั้ยยัยนี่โหดโครต!!'
.
.
.
.
"โจมตีมาที่ฉันให้ได้จะได้ทานข้าว"ฉันพูดพร้อมเหลือบมองไปที่เลโอลีโอ
"ได้!!"เลโอลีโอขานรับ
'ของแค่นี้สบาย!'
.
.
.
.
.
หมอนั่นก็ไม่ได้ทานข้าวไปตามระเบียบ
จนผ่านมา2วัน
.
.
"ถ้าไม่ไหวขนาดนั้นก็"ฉันพูดพร้อมวางเบนโตะไว้ตรงหน้าของเลโอลีโอที่สภาพตอนนี้คือยืนไม่ขึ้นแล้ว
เลโอลีโอรีบลุกขึ้นมาพร้อมกับทานข้าวราวกับคนหิวโหย(ยิ่งกว่าคนหิวอีกเว้ย!)
"ขอโทษทีนะ สงสัยฝึกหนักไป"ฉันพูดพร้อมมองหมอนั่นที่กินข้าวอยู่แล้วโยนไม้ไว้ข้างๆเลโอลีโอ
"ฟาดมาที่ฉันก็แล้วกัน"ฉันพูดแล้วลุกขึ้นพร้อมเดินไผนั่งที่โข่นหิน
"ไปเรียนไหวใช่มั้ย"ฉันพูดพร้อมโยนขวดน้ำที่ตอนนี้หมอนั่นก็ทานข้าวเสร็จแล้ว
"งั้นก็ ไปนั่งที่ผาพร้อมกับอ่านหนังสือและต้องอ่านให้จบทั้งกอง1 กองหนังสือวางไว้ที่ขาห้ามทำตก"ฉันพูดแผนการฝึกครั้งใหม่แล้วยิ้ม อันนี้คงเบาสุดและ
"เอาอันเดิมเถอะ! ถึงทำแบบนั้นยังไงเรียนไปก็ไม่เข้าใจอยู่ดี"เลโอลีโอตะโกนพร้อมบ่นยุบยิบ
"5555 ไปอ่านหนังสือเถอะ เดี๋ยวอีก3เดือนก็สอบแล้วนิ"ฉันพูดประสมไล่พร้อมค่อยๆเดินไปเล่นในเมืองแทน
.
.
.
.
.
.
.
หลังจากที่ออกมาห่างจากเลโอลีโอก็รู้สึกกังวลนิดๆเลยเลือกที่จะแอบดูหมอนั่นแทน
แต่ผลลัพธ์ดีเกินคาดน่ะสิ
ภาพที่ฉันเห็นก็คือ เลโอลีโอนั่งอ่านหนังสืออยู่บนยอดหน้าผาจริงๆ และเหมือนจะตั้งสมาธิได้ดีกว่าเดิมด้วย
.
.
.
.
.
.
.
.
.
หมอนั่นก็ไม่ได้แย่นะ^•^ แบบนี้ค่อยฝึกง่ายขึ้นหน่อย
.
.
.
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments