14

เมื่อจอมมารถานไถกลับมาพร้อมกับเนี่ยนไป๋อวี่และถังเหลียนหู่ จอมมารถานไถเห็นความผิดปกติ จากนั้นก็มีคนสนิทของจอมมารถานไถ วิ่งเข้ามาหาและทำความเคารพก่อนจะเอ่ยคำพูดออกมา

ซีหลิน "ถานไถ ถานไถจิ้นออกไปแล้ว ทหารคนอื่นเห็นถานไถจิ้นแปลกๆจึงแอบเดินตาม ถานไถจิ้นไปอย่างเงียบๆ"

จอมมารถานไถ "ถานไถจิ้นเปลี่ยยไปแล้วหรือ"

ซีหลิน "ข้าเห็นกับตา"

จอมมารถานไถ "ถ้างั้นข้าฝากถังเหลียนหู่และเนี่ยนไป๋อวี่ด้วย อีกอย่าง ถังเหลียนหู่อยู่ณาน"

พอจอมมารถานไถพูดจบก็เดินออกไป ไม่ได้หาบแว็บไปแบบตอนนั้นหรือตอนอื่นๆ ซีหลินคนสนิทของจอมมารถานไถ ยืนมองหน้าทั้งสองคน อย่างไม่ละสายตา

เนี่ยนไป๋อวี่ "มองแบบนี้ ตาทะลุแน่" พูดในใจ

ซีหลิน "ข้ารู้ว่าเจ้าพูดอะไร"

เนี่ยนไป๋อวี่ "ถ้างั้นเจ้าก็เก่งมากแล้ว"

ซีหลิน "ข้าจะพาเจ้าไปพักผ่อนที่ห้อง เชิญตามข้ามา ส่วนเจ้าถังเหลียนหู่ รอข้าอยู่ตรงนี้"

ซีหลินพาเนี่ยนไป๋อวี่ไปพักผ่อน ส่วนถังเหลียนหู่ก็ยืนรอซีหลินอยู่ที่เดิม ทางฝั่งของจอมมารถานไถที่ตามหาถานไถจิ้นอยู่ ก็เปิดใช้ตาสีดำ เพื่อเปิดหาถานไถจิ้น เมื่อจอมมารถานไถใช้ตาสีดำ ก้รู้ว่าตอนนี้ถานไถจิ้นอยู่ตรงส่วนไหน จึงหาบแว็บไป โผล่อยู่หน้าถานไถจิ้น

จอมมารถานไถ "ถานไถจิ้น"

หลังจากที่จอมมารถานไถโผล่มาอยู่ตรงหน้าของถานไถจิ้น ทหารที่ตามถานไถจิ้นก็หยุดลงและทำความเคารพจอมมารถานไถ

จอมมารถานไถ "ถานไถจิ้นเปลี่ยนไปมากขนาดนี้หรือ ความเป็นมาอย่างไร"

เหล่าทหารของจอมมารถานไถก็เล่าความเป็นมาของถานไถจิ้นที่มาอยู่ตรงจุดนี้ ให้จอมมารถานไถฟังจนจบ เมื่อจอมมารถานไถรู้จึงพุ่งตรงเข้าไปที่ถานไถจิ้นและใช้มือลงจุดที่คอของถานไถจิ้น ทำให้ถานไถจิ้นสลบลงไป จอมมารถานไถพาถานไถจิ้นกลับมาที่เหวร้าง ส่วนทหารของจอมมารถานไถก็เดินกลับเหวร้าง โดยไม่หายแว็บหรือวิ่งตาม เพราะไม่มีเรื่องที่เร่งรัด ดังนั้นทหารของจอมมารถานไถจึงไม่ต้องวิ่งหรือหายแว็บ ถ้ามีเรื่องจำเป็นจริงๆจึงต้องวิ่งหรือหายแว็บ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

บทต่อไป

