4

จอมมารถานไถเดินตามหลังถานไถจิ้นมาหลังจากตามถานไถจิ้นมาถึงแล้ว ก็ต้องหยุดลงและยืนมองถานไถจิ้น ที่ตอนนี้กำลังซื้อถังหูลู่อยู่ แต่แปลกที่ซื้อมาแค่อันเดียว และหลังจากนั้นถานไถจิ้นก็หันมาเห็นจอมมารถานไถยืนมองอยู่ ก็เดินมาหาและยิ้มอย่างมีความสุข ก่อนจะหยุดลงและมองไปที่เสื้อจอมมารถานไถ ถานไถจิ้นนำมือของตัวเองหยิบผ้าออกมาและเอาไปเช็ดเสื้อของจอมมารถานไถที่เปื้อนเลือดอยู่

ถานไถจิ้น "เจ้าไปฆ่าใครมาอีกล่ะ" เช็ดเสื้อจอมมารถานไถ

จอมมารถานไถ "ไม่มีไรหรอก"

ถานไถจิ้น "ไม่อยากกล่าวเจ้าก็ไม่ต้องกล่าว" โยนผ้าทิ้งและเดินไปต่อ

จอมมารถานไถเดินตาม ก่อนจะสังเกตเห็นผู้ที่ยืนอยู่ข้างหน้า ผู้ยืนอยู่ข้างหน้าใส่เสื้อสีแดงกลีบดอกบัวลายมังกร ลายเส้นยาวลงมาจนสุด และทรงผมที่ยาวสวยงามดุจน้ำผึ้งราวหิมะตอนกลางคืน หลังจากที่จอมมารถานไถมองยืนจ้องจนพอใจแล้ว ไม่นานผู้ที่ยืนอยู่ข้างหน้าก็เริ่มขยับเท้าและเดินเลี้ยวไปทางขวามือ จอมมารถานไถคิดว่ามันแปลกๆก็เลยตามไป โดยทิ้งถานไถจิ้นเอาไว้

ถานไถจิ้นที่กำลังเดินเล่นอยู่ในเทศกาลลอยโคมไฟ สักพักก็เริ่มการปล่อยโคมไฟให้ลอยขึ้นไป ถานไถจิ้นมองไปยังทางอื่นๆก็เห็นแต่คู่รัก คู่สามีภรรยา ก็เกิดความคิดหนึ่งขึ้นมา

ถานไถจิ้น "ได้เวลาลอยโคมไฟแล้ว" หันหลังไปหาจอมมารถานไถ แต่จอมมารถานไถไม่ได้ยืนอยู่ข้างหลังหรือเดินตามหลังมาแล้ว

ถานไถจิ้นเลยเดินตามหาจอมมารถานไถ จนเดินไปเจอกับผู้หญิงผู้นึงที่มีใบหน้าสวยและดูยิ้มแย้มสดใส ใส่เสื้อสีชมพูมีลวดลายดอกไม้อยู่บางส่วน ถานไถจิ้นพยายามจะเดินหลบไปอีกทางหนึ่ง แต่ทั้งถานไถจิ้นและผู้หญิงผู้นึงก็ต่างพากันคิดที่จะหลบให้กันเหมือนกัน จนสุดท้ายกลายเป็นหลบไปทางเดียวกัน ทั้งสองคนเลยหยุดและยืนจ้องหน้ากันอยู่สักพัก

ถานไถจิ้น "เจ้าหลบตามข้าหรือ"

ผู้หญิงคนนึงยังไม่เอ่ยนาม "ข้าเปล่า เจ้าเองก็หลบตามข้าหรือ" เสียงใส มีความสุข ร่าเริง

ถานไถจิ้น "เจ้านามอะไร แซ่อะไร"

ผู้หญิงคนนึงยังไม่เอ่ยนาม "ข้าหรือ ข้านามเย่ซีอู้ แซ่เย่ เจ้าล่ะ นามอะไร แซ่อะไร"

ถานไถจิ้น "ข้านามถานไถจิ้น แซ่ถานไถ เป็นกษัตริย์แคว้นจิ่ง"

เย่ซีอู้ "กษัตริย์แคว้นจิ่ง ถานไถจิ้น" เดินเข้ามาหาและจับเสื้อของถานไถจิ้น

เนี่ยนไป๋อวี่ "ฝ่าบาท!" เดินมาพร้อมกับโยนอาวุธใส่เย่ซีอู้จนเย่ซีอู้ได้รับบาดเจ็บที่มือ

ถานไถจิ้น "ไป๋อวี่ เจ้าทำอะไร!" มองหน้าไป๋อวี่

เนี่ยนไป๋อวี่ "ฝ่าบาท นางเป็นใครก็ไม่รู้ แถมยังแตะตัวท่านอีก แบบนี้มัน.." ยังพูดไม่จบก็ถูกพูดแทรก

ถานไถจิ้น "ข้าจะพานางไปทำแผล"

เนี่ยนไป๋อวี่ "ฝ่าบาทพระองค์...."

เย่ซีอู้ "เจ้าเป็นถึงฝ่าบาทหรือ ข้านึกเสียแต่ว่าเจ้าโกหกซะอีก"