1

.../เหวร้าง/...

ทหารและเหล่าบริวาร "ทำความเคารพท่านจอมมาร~~" ลากเสียงพร้อมกับโค้งตัวลงอย่างช้าๆ

จอมมารถานไถเดินเข้ามา ดวงตาของจอมมารถานไถที่มองแต่ละคนนั้น ทำให้เหล่าทหารมากมายที่คำนับอยู่แต่ไม่ได้ก้มหน้าก็รีบก้มหน้าลงทันที

เมื่อจอมมารถานไถเดินขึ้นบันไดทั้งหมด 30 ก้าว ก็ได้เดินขึ้นมาถึงและนั่งลงบนที่นั่งของจอมมาร

ทหารและเหล่าบริวาร "ท่านจอมมาร" ทหารและเหล่าบริวารพูดจบ ก็เลิกโค้งคำนับและกลับมายืนในท่าที่ปกติ

จอมมารถานไถไปรอบๆและขยับนิ้วเล่นอยู่บนที่นั่งของจอมมาร ก่อนจะเอ่ยคำพูดออกมา

จอมมารถานไถ "เจ้ากรมคลัง"

เจ้ากรมคลัง "ท...ท่านจอมมาร" หวาดกลัว

จอมมารถานไถ "ข้าขอถามเจ้า ที่กรมคลังของเจ้าเป็นอย่างไรบ้างแล้ว"

เจ้ากรมคลัง "ขาดภาษีพ่ะย่ะค่ะ" เสียงสั่น

จอมมารถานไถ "ขาดภาษีหรือ" เอียงตัวมาข้างหน้าก่อนจะลุกขึ้นยืนและเดินลงมาหาเจ้ากรมคลังอย่างช้าๆ

จอมมารถานไถ "ขาดภาษีอย่างนั้นหรือ" นำมือตนเองแตะไปที่ไหล่ก่อนจะใช้มือของตนเองปัดไหล่ของเจ้ากรมคลังอย่างเบาๆ

จอมมารถานไถ "เจ้ากรมคลัง ดูตัวเจ้าสิ มีแต่ฝุ่นเต็มไปหมด"

เจ้ากรมคลังรีบเดินถอยหลังแล้วค้อมคำนับจอมมารถานไถทันทีก่อนจะพูด

เจ้ากรมคลัง "ข้าเลอะเลือนเอง มิได้สนใจเรื่องฝุ่นพวกนี้เลย"

จอมมารถานไถ "ทหาร! จับตัวเจ้ากรมคลังผู้นี้ไปขังไว้ที่คุกนิรนาม!" พูดเสียงดังออกมาก่อนจะเดินถอยหลังและนำมือมาเช็ดเสื้อตนเอง

เจ้ากรมคลัง "ท่านจอมมาร!! ท่านทำแบบนี้ไม่ได้นะ ทุกวันนี้ผู้คนต่างลำบากทั้งนั้นเลย ท่านจอมมาร!"

จอมมานถานไถที่กำลังเดินขึ้นบันไดก็หยุดชะงักแล้วหันหน้ากลับมามองที่เจ้ากรมคลัง

เจ้ากรมคลัง "หลายวันมานี้ชาวเมืองทุกคนต่างพากันเสียภาษี และมีชาวเมืองอีกหลายคนที่เสียชีวิตเพราะขาดอาหาร"

จอมมารถานไถ "เพราะเหตุใด"

เจ้ากรมคลัง "มี....มีกษัตริย์แคว้นชิงเข้ามาปล้นชิงเงินทองและของมีค่าจากชาวเมืองไป"

จอมมารถานไถทำมือให้ทหารที่กำลังจะจับเจ้ากรมคลังไปขังไว้ที่คุกนิรนามแต่ยังไม่ได้จับเจ้ากรมคลังก็พูดขึ้นมาก่อน เมื่อตอนนี้ทหารเห็นจอมมารถานไถทำมือก็รู้ได้ทันทีว่าตอนนี้สามารถจับตัวเจ้ากรมคลังได้แล้ว เลยเดินเข้ามาและจับเจ้ากรมคลังไปที่คุกนิรนามทันที

เมื่อเดินออกไปแล้ว จอมมารถานไถก็เดินลงกลับมาคืนและเดินออกไปจากที่นี่ทันที

.../โลกมนุษย์/...

จอมมารถานไถมาถึงโลกมนุษย์และรีบเดินไปที่กษัตริย์แคว้นจิ่งทันที

เมื่อเดินมาถึงกษัตริย์แคว้นจิ่งก็เข้ามาที่ท้องพระโรงก็เดินเข้ามายืนข้างหน้าของถานไถจิ้น ถานไถจิ้นที่กำลังอ่านฎีกาอยู่ก็เห็นใครสักคนกำลังยืนอยู่ข้างหน้า เมื่อวางฎีกาลงก็รู้ได้ทันทีว่าคนที่อยู่ตรงนั้น ที่แท้เป็นจอมมารถานไถนี่เอง

ถานไถจิ้น "จอมมารถานไถ" ลุกขึ้นและโค้งคำนับ

จอมมารถานไถ "เจ้ากรมคลังกล่าวว่า ที่นี่มีกษัตริย์แคว้นชิงเข้ามาปล้นเงินทองและของมีค่าจากชาวเมือง"

ถานไถจิ้น "ที่แท้ก็เป็นเรื่องนี้เองหรือ"

จอมมารถานไถ "เหตุใดเจ้าจึงไม่กล่าวแก่ข้า" ขึ้นเสียงพร้อมกับนำมือตีโต๊ะแรง

ถานไถจิ้น "จอมมารถานไถ ทุกวันเจ้าทำอะไรข้าย่อมรู้ แต่ข้ากะว่าจะกล่าวกับเจ้า แต่วันนั้นข้าไปหาเจ้าแล้ว เจ้ากำลังยุ่งอยู่" เดินออกจากที่นั่งและเดินมายืนข้างหลังของจอมมารถานไถ

จอมมารถานไถ "ทีหลัง ข้าจะยุ่งไม่ยุ่งเจ้าก็ต้องกล่าวแก่ข้า" หันหลังมามองถานไถจิ้น

ถานไถจิ้น "ไหนๆเจ้าก็มาแล้ว ไม่เช่นนั้นเจ้าช่วยข้าแปลความหมายนี้ทีสิ ข้ากำลังศึกษาอยู่ ข้าถามเนี่ยนไป๋อวี่แล้ว"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***