ได้ข้อมูลแล้ว

พัคจูฮี: ผอ.

ผอ:ไงเด็กๆ วันนี้มาหา ผอ. มีเรื่องอะไรอย่างนั้นหรือ

นักเรียนปีหนึ่งรู้สึกประหม่าจนพูดอะไรไม่ออก ผอ.ได้เดินเข้ามากระซิบข้างหูของมีนาว่า

ผอ:สืบคดีหรือ

! ผอ.รู้เรื่องสืบคดีด้วย หรือว่า ผอ.จะรู้เรื่องทุกอย่างจริงๆ

ผอ.ได้ยืนเอกสารฉบับหนึ่งที่อนู่ในมือให้กับมีนา และให้มีนาอ่านให้ทุกคนฟัง

เอกสารฉบับหนึ่ง

"คดีเรื่องโรคประหลาดเมื่อ500ร้อยปีก่อนได้เริ่มขึ้นในตอนที่โรงเรียนมัธยมแดฮยอนซูพึ่งเริ่มตั้งถิ่นถานได้ไม่กี่ปี

มีผู้สมรู้ร่วมคิดอยู่ว่า ครูยูกีกับครูวิทย์ได้ช่วยกันสร้างเชื้อประหลาดขึ้นมา ไม่ทันระวัง นักเรียนไปพบเข้า จึงจับเธอเข้าไปและทำการทดลองเธอ ต่อมาเธอจึงได้แพร่เชื้อโรคนี้ไปให้คนอื่นๆในโรงเรียน

ทำให้ตำรวจต้องอีกสืบคดีนี้ให้กระจ่าง

แต่กลับพบว่า มีตำรวจบางส่วนหายไปในขณะที่ปฏิบัติหน้าที่ ทำให้ตำรวจหลายคนเริ่มถอดถอนใจ ไม่อยากไขคดีนี้ เพราะว่าการทำคดีนี้ถือเป็นเรื่องที่เสียเวลา และก็อันตรายมากด้วย"

พัคจูฮี: ผอ.รู้เรื่องนี้อยู่แล้ว!?

ผอ:แน่นอน ผอ.อุดส่ารวบรวมข้อมูลไว้ในเอกสารนี้เลยนะ

ผอ:นักเรียนก็อย่าดูแคน ผอ.สิ

ชาอึนอู:ตอนนี้ ผอ.รู้ไหมครับว่า ครูวิทย์อยู่ไหน แล้วยังมีชีวิตอยู่หรือป่าวครับ

ผอ:ยังไม่ตายหรอก ตอนนี้อยู่ในคุกกับครูยูกีที่สถานีตกรวจ

เมื่อนักเรียนปีหนึ่งได้ยินดังนั้น ก็คิดว่าครูวิทย์น่าจะฉีดยาใส่ตัวเองเหมือนกับครูยูกี ไม่งั้นก็คงตายไปหลายร้อยปีแล้ว

นักเรียนได้ขอบคุณ ผอ. ที่ให้ข้อมูลที่ต้องการ และขอลากลับบ้านเพื่อไปเตรียมตัวในวันต่อไป

ผอ:กลับดีๆล่ะ

โบกไม้โบกมือลากันเสร็จก็แยกย้ายกันกลับบ้าน

ครั้งนี้จะไปนอนให้เต็มอิ่มเลย เพราะว่าหาข้อมูลทั้งคืน แถมยังต้องสรุปอะไรอีกมามาย ทั้งการเรียนและการสืบคดี

ล้วนไม่ได้หลับได้นอนกันทั้งนั้น

แต่การสืบคดีนี้ ก็มีความเสี่ยงสูงอยู่มาก เพราะเมื่อไม่กี่ปีก่อน เคยมีคนสืบคดีนี้แล้วหายตัวไปตลอดกาล ทำให้การจัสืบคดีในครั้งนี้ค่อนข้างจะเสี่ยง