ชาอึนอู:ตอนนี้แหละ ไปเลย!
อียอนจีกับชเวโดโยนลำโพงที่เปิดเสียงเพลงดังไว้ไปที่ห้องอีกฝั่งหนึ่งด้วยแรงที่พอจะมี
พวกตัวประหลาดที่ได้ยินเสียงเพลงก็รีบพากันวิ่งตามเสียงนั้นไปรวมถึงตัวประหลาดที่อยู่ข้างนอกบางส่วนด้วย
ยูกี:เกิดอะไรขึ้น พวกมันกำลังไปไหน
ชาอึนอู:ครูครับ! พวกผมล่อพวกมันไปอีกห้องแล้วครับ ตอนนี้ให้ตำรวจมาช่วยได้แล้วครับ!
ยูกี:พวกเธอ ฉันทำขนาดนี้แบ้ว ยังจะช่วยครูอีกหรอ!
พัคจูฮี:ถึงยังไงก็เป็นครูนะคะ! ครูอาจจะมีเหตุผลก็ได้ที่ทำแบบนั้น!
พัคจูฮี:ถึงยังไงก็เป็นครูที่ให้ความรู้พวกเรา เราจะต้องรอดออกไปให้ได้ค่ะ!
ตำรวจที่ยืนอยู่ข้างนอกเปิดประตูอย่างช้าๆเข้ามาในโรงเรียน และทำมือเป็นสัญลักษณ์ว่าให้ลงมา เดี๋ยวจะเอาบันไดไปให้ปีนลงมา
ตำรวจโจ:ทางนี้ครับครู มาเร็ว
ตำรวจโจเลือกที่จะช่วยครูก่อน ส่วนอีกกลุ่มหนึ่งก็ไปช่วยนักเรียนที่ติดอยู่บนอาคารเรียน
?:พวกเธอลงมาช้าๆนะ!
นักเรียนปีหนึ่งกำลังจะลงมาแต่ทันใดนั้นก็มีเสียงของตัวประหลาดวิ่งไปกัดตำรวจหนึ่งคนทำให้ตำรวจคนอื่นๆตกใจ
และบันไดก็ตกลงมา ตำรวจโจรีบช่วยครูยูกีและวิ่งออกไปหน้าโรงเรียนแล้วปิดประตูไม่ให้ตัวประหลาดออกไปได้
ส่วนพวกเด็กๆก็คงจะต้องใช้วิธีอื่น
อียอนจี:ขนาดใช้ไฟแล้วนะ ทำไมยังไม่ตายอีก
พัคจูฮี:อีกแค่นิดเดียวเองนะ พวกเราก็จะออกไปได้แล้ว
ชเวโด:นั่นสิ! ครูยูกีออกไปได้คนเดียวน่ะ
นักเรียนปีหนึ่งเขียนคำลงบนกระดาษแล้วยกขึ้นให้ตำรวจมองเห็น
—พวกมันอาจเป็นไวรัส รีบไปหานักวิจัยด้านไวรัส แล้วหาทางแก้ครับ—
ตำรวจโจ:เข้าใจแล้ว
ยูกี:ฉันพอรู้อยู่ค่ะ (พวกเธอต้องเป็นเด็กที่มีอนาคตไกลแน่)
เมื่ออ่านเสร็จตำรวจก็พาครูยีกีไปจากตรงนั้นและให้ตำรวจบางส่วนอยู่กั้นทางออกและดูแลอย่างแน่นหนาเพื่อไม่ให้ตัวประหลาดพวกนั้นออกไปได้
ตำรวจจะสับเปลี่ยนกันทุกๆ 5 ชั่วโมง
พัคจูฮี:เราจะต้องรอใช่ไหม
อียอนจี:พวกมันจะไม่เข้ามาก่อนหรอ!
ชาอึนอู:ตราบใดที่เราไม่ส่งเสียงดัง พวกมันก็ไม่มีทางหาเราเจอ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 21
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments