Chapter 03

ซินเทียร์กลับมายังสตูดิโออีกครั้งเพื่อทำงานต่อ ตอนที่เขาจะไปหาโจอี้แต่เปลี่ยนใจเพราะว่า ดีแลนด์อยู่ที่นั่นและตอนนี้เขายังไม่พร้อมที่จะพบกับดีแลนด์ในตอนนี้

เขาหยิบพู่กันมาเพื่อจะวาดรูปต่อ แต่สายตาก็เหลือบไปเห็นแท่งหินอ่อนที่ เขาตั้งใจที่จะแกะสลักมันและนำไปขายต่อเพื่อใช้หนี้ให้กับพ่อ

ดูเหมือนว่าเขาจะเสียเวลากับการวาดภาพมุมต่างๆของรูปสลักไปมาก เพราะเขาต้องการให้มันสมบูรณ์ที่สุดในทุกๆมุม จึงต้องวาดออกแบบให้ดี

แต่มันก็มากจนไม่รู้ตัวว่าทั้งห้องเขามีแต่รูปชายในฝันจนเกลื่อนห้อง ชายนิรนามที่เขาไม่เคยพบมาก่อน พวกเราจะพบกันก็เพียงเมื่อซินเทียร์หลับเท่านั้น

ชายผู้นี้มีใบหน้าที่ไม่ว่าใครเห็นก็จะต้องอ้าปากค้างกันบ้าง ดวงตาลึกลึกล้ำยามจ้องมองก็คล้ายถูกดึงดูดให้ตกลงไป รู้ตัวอีกทีซินเทียร์ก็มายืนจ้องรูปสลักของตนเองต่อเสียแล้ว

มือขวานวลเนียนสัมผัสเข้าที่ท่อนแขนแกร่งที่สลักค้างไว้ ลูบลงไปถึงเส้นเลือดปูดโปนตามแขนและนิ้วมือ

" อุ่นดีจัง.... "

" เอ๊ะ! " ซินเทียร์สะดุ้ง เมื่อกี้เขาพูดว่าอุ่นเหรอ? หุ่นเนี่ยนะอุ่น?

อากาศร้อนจนเบลอแล้วซินเทียร์ เขาตบใบหน้าตัวเองเบาๆเพื่อเรียกสติ ก่อนจะหันหลังกลับไปถ่ายภาพผลงานศิลปะของตน วันนี้เขาจะขายภาพวาดทั้งหมดออกไปก่อน เขามั่นใจในงานครั้งนี้มากคงจะได้เงินมาสักก้อน

เขาจะนำเงินก้อนนี้ไปต่อรองกับเจ้าหนี้ก่อน เขาเป็นคนใจดีคงจะต่อรองได้อีกสักครึ่งเดือน ระหว่างนั้นเขาน่าจะแกะสลักเสร็จและนำเงินไปประมูลขาย มันน่าจะมากพอสำหรับใช้หนี้ของพ่อได้

ผลงานภาพวาดของซินเทียร์ถูกอัพโหลดลงไปที่อเมซานเว็บไซต์ขายที่ใหญ่ที่สุดในโลก เขาหวังว่าจะมีคนประมูลพวกมันไปในราคาสูงๆ

ซินเทียร์กลับมายังห้องของตนเอง ร่างบางเอนกายลงนอนพร้อมกับท่อนแขนเรียวๆข้างหนึ่งยกขึ้นก่ายหน้าผากอย่างกลัดกลุ้ม

หรือว่าจะหนีไปเลยดีนะ แต่เขาก็ทิ้งพ่อไม่ได้ ถึงตาแก่นั่นจะเป็นผู้ชายที่แย่ แต่ก็เป็นพ่อเขาอยู่ดี เขาไม่อยากมีคำว่าเนรคุณติดตัวไปจนตายหรอก

ซินเทียร์พยายามข่มตาหลับแต่ความวิตกกังวลของเขาก็ปลุกให้เขานอนไม่หลับตลอดทั้งคืน

ซินเทียร์ตื่นขึ้นมาในยามสายของวันถัดมา เขาเริ่มต้นยามเช้าด้วยการนั่งจ้องหน้าจอโทรศัพท์มือถือตัวเอง ใจหนึ่งก็อยากจะเปิดดูเว็บไซต์ที่ลงประมูลภาพเมื่อคืน แต่อีกใจก็กลัวว่าจะได้เงินมาไม่พอไปต่อรองกับเจ้าหนี้

เสียงกดกริ่งรัวๆจากหน้าประตู เป็นเสียงปลุกให้ซินเทียร์หลุดออกจากภวังค์ เขาเดินกึ่งวิ่งเพื่อไปดูว่าใครมาหาเขา แต่ในใจก็ภาวนาอย่าให้เป็นดีแลนด์เลย

" โจอี้? มาทำไมที่นี่ " เพื่อนผิวแทนตัวสูงเผยรอยยิ้มทักทาย แล้วดึงแขนเรียวเล็กของซินเทียร์ให้เข้าไปด้านใน

" นี่มันสุดยอดไปเลยซิน!!!! ไม่รู้เลยนะว่านายเก่งขนาดนี้ "

" เดี๋ยวๆ บอกฉันทีได้ไหมว่าพูดเรื่องอะไรอยู่ " ซินเทียร์ที่ยังงุนงงกับพฤติกรรมแปลกๆของเพื่อนตัวสูงด้วยความสงสัย

" แปลว่ายังไม่รู้ใช่ไหม ดูนี่สิ " โจอี้ยื่นโทรศัพท์ของเขามาให้ซินเทียร์ดู ในจอปรากฏเทรนทวิตตี้ที่ขึ้นอันดับหนึ่งในตอนนี้

#ตามหานายแบบในรูป บอกฉันทีว่ารูปวาดที่กำลังดังในอเมซานนี่เขาเป็นใคร ทำไมถึงหล่อขนาดนี้ เขามีตัวตนจริงไหมคะ วอนนักวาดมาตอบที

#ตามหานายแบบในรูป ฉันอยากเจอคนในรูปวาด มีใครมีวาร์ปไหมคะ

#ตามหานายแบบในรูป omg ประมูลกันโหดมากกกก

#ตามหานายแบบในรูป ฉันไม่อยากได้ภาพวาด แต่อยากได้คนในภาพมากกว่า

และอีกหลายหลายทวิตตี้ที่มีการพูดถึงภาพวาดของเขา นี่ผลงานของเขาเป็นไวรัลชั่วข้ามคืนเลยเหรอเนี่ย พลังของอินเตอร์เน็ตน่ากลัวเกินไปแล้ว

" เข้าเว็บไซต์ไปดูเร็ว " โจอี้เร่ง คนตัวเล็กส่งโทรศัพท์คืนเพื่อนตัวสูงแล้วรีบไปหยิบโทรศัพท์ตนเองมาเช็คเว็บไซต์ประมูล

และก็เป็นไปตามคาด ผลงานภาพวาดของเขามีคนต่างพากันประมูลในราคาที่สูงลิบลิ่ว และมีผู้คนจำนวนมากส่งข้อความมาหาเขาอย่างถล่มทลาย

ทำไมกัน เกิดอะไรขึ้น

" เกิดอะไรขึ้นเนี่ยโจอี้... เราเผลอไปทำอะไรไม่ดีรึเปล่า " ซินเทียร์ถามอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง โจอี้หัวเราะเต็มเสียงอย่างตลกขบขันกับพฤติกรรมน่ารักๆของเพื่อนตัวน้อย

" ก็งานซินดีหนิ ไม่แปลกที่จะมีคนสนใจ " โจอี้พูดจากใจจริง งานรอบนี้ของซินเทียร์สวยมากจริงๆ แล้วยังมีภาพวาดจากหลายมุม ยิ่งทำให้เห็นความงดงามของภาพวาดมากขึ้นไปอีก ไม่แปลกที่ใครเห็นก็ต่างอยากได้และอยากจะเจอนายแบบภาพนี้

" ถามหน่อยสิ ไปเอานายแบบมาจากไหนเนี่ย ขอคอนแทคบ้างได้ไหม อยากได้ไปทำงานที่บาร์ " นั่นคือจุดประสงค์ของโจอี้ในวันนี้ นอกจากแสดงความยินดีกับเพื่อนตัวเล็ก

" ไม่มีหรอก " ซินเทียร์ส่ายหน้าปฏิเสธเบาๆ

" ก็เคยบอกแล้วไงว่าวาดจากความฝันน่ะ...." ความกระอักกระอ่วนเจืออยู่ในน้ำเสียง สีหน้าของซินเทียร์ดูไม่สู้ดีนัก เพราะกลัวว่าเพื่อนจะมองตนผิดไป แต่ถ้าจะให้ไปหาผู้ชายที่ตนฝันถึง ซินเทียร์ก็คงทำไม่ได้

" แล้วไอ้หนุ่มที่ยืนอยู่ด้านหลังนั่นใคร? "

^^^ติดตามตอนต่อไป >>>>>^^^

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***