หลังจากที่เราโดนสอนเสร็จอาจารย์บอกให้เรา
หยุดได้ 3 วัน แล้วมาจะเริ่มสอนการสร้างโลกใน
จิตสำนึกของตัวเอง แล้ววันก็เลยมาถึง 3 วัน ใน
ช่วง 3 วัน เธอไม่ได้ทำอะไรนอกจากนั่งสมาธิเพื่อ
ให้กลายไหลเวียนกลับมาเป็นปกติ ส่วนพ่อแม่ก็ไม่
อยู่บ้าน 3 วัน เห็นมีกระดาษวางไว้บนโต๊ะ เขียน
เอาไว้ว่า พ่อกับแม่ไปทำงาน ประมาณ 4 วัน ก็จะ
กลับมา ถ้าหิวสามารถโทรสั่งได้เลย พ่อกับแม่ทิ้ง
ตัง เอาไว้ให้แล้ว เพราะงั้นนอกจากเธอทำกิจวัตร
ประจำวันเธอก็ใช้นิสัยเดิมตอนอยู่ในวง คือการเต้น
และ ร้องเพลง โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าพ่อของเธอได้
ทิ้ง กิ่งก่าลายพัณ กิ่งกาลายพัณ เป็นสัตว์ที่ศูนย์
พันธุ์-หาไม่เจอเลยเพราะมันมีความสามารถ
กลมกลืน กับ ธรรมชาติทำให้แม้คนที่มีพลังสูงสุด
ยังหามันไม่เจอเลย ซึ่งลักษณะ กิ่งกานี้ มันจะมีดวง
ตาสีดำโง่ๆกับหน้าที่ดูเอ๋อๆของกิ่งก่า ผิวหนังตรง
หลังเป็นสีเขียวมีพันธุ์ผืชหรือที่ร่อนตรงกลางลำตัว
สีเหลืองตรงท้องเป็นสีขาว มันมองหญิงสาวกำลัง
ซ้อมเต้นอยู่ โดยภาพที่ เห็นมันก็ส่งไปยังคุณพ่อ
...............................................................................
พ่อ : นี้ที่รักดีนี้สิ
แม่ : หืมไหนๆ โอ้วลูกเราเก่งจังลูกเราชอบร้องเพลง
ขนาดนี้เธอนะจะเป็นไอดอลได้เลยนะ
พ่อ : 55555 นั้นสินะงั้นเราต้องทำความฝันให้ลูก
ของเราแล้วสิ
แม่ : นั้นเป็นความคิดที่ดีที่สุดเลย
.................................................................................
คากาเน๊ะ : [หลังจากมาถึงในห้องแล้วเธอก็ยังเห็น
อีก 2 คนเช่นเคย เธอก็ยังนั่งกับ ชายที่ใส่ผ้าปิดตา
อยู่ โดยชายผ้าปิดตาก็ทักเธอก่อนเลย]
โคชิ : โยว์ เป็นไงบ้าง คาเน๊ะจัง
คากาเน๊ะ : สบายดี ไม่ใช่สิฉันชื่อ คากาเน๊ะ ค่ะ
ไม่ใช่ คาเน๊ะ ที่เป็นยี่ห้อน้ำผลไม้สีแดง
โคชิ : ก็ คาเน๊ะ มันสั่นกว่านิ อีกอย่าชื่อเธอยาวนิ
คากาเน๊ะ : ชื่อ ฉันไม่ได้ยาวเลยนะ แล้วคุณฮิบาริ
เป็นไงบ้างค่ะ [เธอหันไปเพื่อต้องการคำตอบ แต่]
ฮิบาริ : .........[พลิกหน้าอ่านนิยาย แล้วพูด] สบายดี
เขายังอ่านนิยายด้วยสีหน้าจริงราวกับกำลังถึงฉาก
สำคัญ
โคชิ/คากาเน๊ะ : (ไอ้หมอนี่พูดเยอะหน่อยไม่ได้รึไง
กลัวดอกไม้พิกุลจะร่วงเรอะ(
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 17
Comments