บทที่ 1 ปลุกโลก (1)

หลังจากที่เธอกลับมาบ้านเธอก็รีดเสื้อผ้าและ

เตรียมของต่างๆเพื่อเตรียมไปยังโรงเรียน เทียนโซ

วินเรี่ยม หลังจากที่เธอเก็บเสื้อผ้าที่รีดแล้วเธอก็

ถอดปลักแล้วอาบน้ำและขึ้นมานอน

...............................................................................

เป็นไงบ้างครับนายพลอารมณ์สตรอม

อารมณ์สตรอม : หึ ฉันจัดการให้แล้วพวกที่จะมา

จัดการเรื่องพวกนี้ต่อคือพวกนาย ส่วนฉันจะกลับ

ละ

เซฟ : นายพลครับเจอสิ่งนั้นไหมครับ

อารมณ์สตรอม : หึม นี้แก่โง่เรอะ

เซฟ : (อ้าว จู่ๆก็โดนด่า)

อารมณ์สตรอม : แน่นอนว่ามันต้องไม่เจออยู่แล้ว

แปลกมาก

เซฟ : แสดงว่ามันไม่ใช่สิ่งที่โลกท่านตอบสนองสินะ

ครับ [โดยโลกที่สร้างในจิตสำนึกจะตอบสนองกับ

สิ่งของพิเศษที่หล่นลงมาจากฟ้า เช่น ถ้าเราปลูก

โลกสัตว์อสูร เราจะสามารถเห็นสัตว์อสูร แต่ถ้าระ

บบผสมเช่นโลกฝึกตน ก็จะเห็นอาวุธและสัตว์

อสูรในเวลาเดียวกัน อย่างนายพลอารมณ์สตรอม

ปลุกโลกเทคโนโลยีผสมกับโลกดาบ ก็จะเห็นสิ่ง

มีชีวิตนั้น แต่ถ้าคนที่มีระบบแรกจะไม่เห็นอาวุธที่

เป็นสิ่งที่เป็นนอกระบบของคนนั้น ถึงจะฟังแล้ว

งงก็ประมาณว่า เราเกิดเป็นแมวเราจะไม่เห็นสี หรือ

เกิดเป็นปลาไม่สามารถเดินได้ แต่ถ้าปลาเกิดในน้ำ

ปลาจะว่ายน้ำ ประมาณนี้ละมั้ง ไม่รู้จะเอาอะไรมา

เปรียบเปรย]

อารมณ์สตรอม : เอาเถอะฉันกลับหล่ะ

เซฟ : ขอให้เดินทางปลอดภัยครับ (ในที่สุดตัวชิบ

หายก็ไปแล้วเว้ย)

อารมณ์สตรอม : เออรู้แล้ว (ดูหน้ามันราวกลับ

อยากให้เราไปใจจะขาด)

.................................................................................

วันต่อมาคากาเน๊ะได้อาบน้ำเช็ดตัวและใส่เวื้

นักเรียนแล้วกินข้าว นั่งย่อยซักพักก็บอกลา

คากาเน๊ะ : หนูไปก่อนนะค่ะพ่อแม่

พ่อ/แม่ : ไปดีมาดีนะ

จากนั้นเธอก็ปิดประตูและไปทันที

แม่ : แล้วเมื่อไหร่เธอจะออกมาจากประเทศสีชมพู

ละคุณ

พ่อ : เห้อ ทำไงได้ลูกสาวเราสวยคนตามเป็นขโยง

อย่างกับพวกบ้าดารา

แม่ : พูดซะฉันว่าลูกสาวเรากำลังไปแสดงที่

ประเทศนั้น

พ่อ : ล้อเล่นน่า พวกนั้นมันตามล่าเธอ เพราะไป

ขโมยตัวอ่อนนางฟ้าที่นั้นกันหาก

แม่ : ฉันจำได้ว่าเธอโลกสมบูรณ์มีหน้าที่ปกป้อง

สัตว์ใกล้สูญพันธุ์นิค่ะ และเธอเองก็ไม่ได้มีนิสัยเช่น

นั้นด้วยนิค่ะ

พ่อ : พวกนั้นมันอ้างนะสิเลยทำให้ลูกเราแทบจะ

หนีไม่ได้ผล

แม่ : แล้ว ซูซานไม่ได้ปกป้องหรอกหรอ

พ่อ : เหอะไอ้บ้านั่นทดสอบลูกสาวเราอยู่นะสิ

แม่ : เชอะมันกลับโดนฉันแน่

..............................................................................

[นะในตึกแห่งหนึ่งมีชายมองกล้องส่องทางไกล

โดยมีป็อคคอนรสชีส อยู่ข้างๆเขานั่งกินอยู่ จู่ๆเขา

ก็รู้สึกหนาวขึ้นมาทันที]

ซูซาน : ทำไมรู้สึกหนาวขึ้นมาละ ประเทศสีชมพู

เริ่มเย็นขึ้นอรกแล้วหรอ [เขาสายหัวและมองหญิง

สาวใช้แซ่โจมตีและป้องกันอยู่ข้างร่างซึ่งตัวเธอ

ใกล้ถึงเครื่องบิน แต่แซ่นั้นจริงๆแล้วเป็นงูแบล็คด

ราก้อน งูสายพันธุ์ที่ใกล้สูญพันธุ์นั้นเอง

ซูซาน : กระบวนท่าน่าสนใจแต่ยังอ่อนนะ คงต้อง

พาเธอไปส่งต่อให้ เซฟ ซะแล้วสิ เมื่อไหร่ลูกศิษย์

ฉันจะมานะ รอไม่ไหวแล้วละการประชุมระหว่าง

ประเทศก็อีกเดือนสินะ คงได้สนุกแน่เลย หึ หึ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***