^^^หลังจากที่ร่างบางตักสายเพื่อนของตนร่างบางจึงหันไปไปมองนาฬิกาที่แขวนไว้ตรงผนังห้อง ร่างบางตกใจเป็นอย่างมากเพราะตอนนี้เป็นเวลาที่ตนต้องเข้างานแล้ว^^^
"เชี้ย!!สายแล้ว!"
...ร่างบางตะโกนเสียงดังพร้อมรีบดันตัวลุกออกจากตักของร่างใหญ่ทันที่ที่เห็นนาฬิกา...
"อะไรของมึงเนี้ย จะรีบไปไหน"
...ร่างใหญ่พูดด้วยสีหน้าที่นิ่งเฉยเหมือนกำลังสงสัยว่าอีกฝ่ายจะรีบไปไหนทั้งทีตอนนี้ยังเช้าอยู่ร่างใหญ่สงสัยกับท่าทางที่ตื่นตระหนกของร่างบางทีเหมือนแมวน้อยเจอหมาใหญ่ซะอย่างนั้น...
"โอ๊ย!หันไปมองนาฬิกาสิ ไอ่ควายเอ๋ย!!"
^^^ร่างบางหันมาตอนร่างใหญ่และหันกลับไปหาเสื้อที่ต้องใส่ไปทำงานวันนี้ แต่วันนี้เหมือนจะเป็นวันที่ค่อนข้างแย่สำหรับร่างบางเพราะกางเกงที่ตนกำลังหานั้นยังไม่ได้ซัก^^^
..."อะไรว่ะ!!ตัวนี้ก็ได้!"...
ร่างบางเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าที่หงุดหงิดเป็นอย่างมากเพราะวันนี้ตนน่าจะเข้างานสายแล้วก็ยังต้องมาติดอยู่ในห้องกับร่างใหญ่อีก
"แค่8:56เองจะรีบไปไหน"
^^^ร่างใหญ่พูดขึ้นพร้อมกับมองแผ่นหลังของร่างบางอย่างไม่ละสายตา และสายตาที่ร่างใหญ่ใช้มองร่างบางก็ยังเป็นสายตาที่หื่นกามอยู่ตลอดเวลา^^^
"ห๊ะ!8:56ไอ่เหี้ยเอ๋ย!!"
พอร่างใหญ่ได้รู้ว่าตอนนี้สายแล้วก็รีบวิ่งไปที่ร่างบางแต่งตัวอยู่ ร่างใหญ่ตกใจกับเวลาลาที่ผ่านไปเร็วขนาดนี้ เพราะตอนที่ตนกอดอีกฝ่ายยังเช้ามืดอยู่เลย
"ก็สายแล้วไง!!รีบหน่อยดิ!"
"เข้างานตอน9:30นะ รีบเลย!!"
...ร่างบางรีบใช้กางเกงพร้อมกับยังคงบ่นร่างใหญ่ไปด้วยความรู้สึกของร่างบางตอนนั้น ทั้งโมโหและหงุดหงิด ที่ร่างบางหงุดหงิดไม่ใช้เพราะจะเข้างานสายแต่เป็นเพราะตนกำลังมีอารมณ์อะไรแบบนั้น...
"เอ่อๆกูรู้แล้ว กำลังรีบอยู่นี้ไง"
...ร่างใหญ่รีบใส่เสื้อกับกางเกงใช้เร็วที่สุดเท่าที่ตนจะทำได้ ร่างใหญ่รีบใส่กางเกงจึงตัวเองเซเหมือนกำลังจะตก...
"โอ๊ย!อะไรของมึงเนี้ย!"
ร่างบางเอ๋ยขึ้นเสียงดังพร้อมกับดันหน้าอกของอีกฝ่ายให้ลุกขึ้น แต่ร่างของอีกฝ่ายกับหนักจนร่างบางเองไม่สามารถดันอรกฝ่ายให้ลุกได้
*ตัดให้ขาดเลยชับชับๆ✂️✂️✂️
ไรท์กลับมาแล้ววหายไปนานนนมากกกยังไงก็จอฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ในดวงจิตดวงใจของทุกคนอีกเหมือนเดิมม😁
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 9
Comments