..."ปล่อยกูเถอะน่ะ กูจะไปทำงาน"...
ร่างบางเองก็ยังคงพยายามจะออกไปจากอ้อมกอดของอีกฝ่าย แต่ร่างบางคงลืมไปว่าตนเป็นคนมากอดอีกฝ่ายเองดูไปดูมาแล้วร่างบางเองก็เหมือนคนเป็นประจำเดือนอยู่เหมือนกันน่ะ
..."ยังเหลือเวลาอีกตั้งเยอะ ไม่เห็นต้องรีบเลย"...
ร่างใหญ่เอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าที่ดูแล้วเหมือนจะเอ็นดูอีกฝ่ายเป็นอย่างมาก ร่างใหญ่ยังคงกอดอีกฝ่ายเอาไว้นานอยู่พอสมควรจนกระทั่ง
"อืดด~อืดด~"
...จุ่ๆเสียงโทรศัพท์ของร่างบางก็ดังขึ้นสลับกับเสียงของร่างใหญ่ เสียงโทรศัพท์ของร่างบางทำให้ร่างใหญ่อารมณ์เสียอยู่เหมือนกัน...
..."ใครโทรมา"...
ร่างใหญ่ทำเสียงเข้มหลังจากได้ยินเสียงโทรศัพท์ของอีกฝ่ายดังขึ้นขัดจังหวะที่ตนกำลังจะพูดอะไรบ้างอย่างกับอีกฝ่าย
"ไอ่ทีมโทรมา"
ร่างบางกำลังจะลุกขึ้นเพื่อไปลูกโทรศัพท์กับเพื่องของตน แต่กับถูกมือของร่างใหญ่ดึงกับมานั่งตักของตนไว้อีกเหมือนเคย
"ฮัลโหล มีอะไรว่ะ"
ร่างบางเองก็ยังแอบตกใจที่ทำไมร่างใหญ่ดึงตนกลับมาทั้งๆที่ไม่เคยทำแบบนี้กับตน
..."เปิดลำโพงด้วย"...
...ร่างใหญ่มองหน้าร่างบางด้วยสีหน้าที่ดูจริงจังเอาเรื่องอยู่เลยทีเดียว ร่างใหญ่ยังคงมองร่างบางอยู่เรื่อยไปเพื่อจะสังเกตว่าร่างบางเป็นอะไรกับไอ่คนที่ชื่อทีม...
"มึงมัวทำอะไรอยู่ว่ะ!! รับโทรศัพท์ช้าชิบหาย!!!!"
ถามหรือเพื่อนของร่างบางพูดขึ้นเสียงดัง จนร่างบางที่ฟังอยู่ถึงกับตกใจว่าทำไมไอ่ภามถึงต้องใช้เสียงที่ดังขนาดนี้กัน
"ป่าว!ว่าแต่มึงอ่ะโทรมาทำไม"
^^^ร่างบางรีบพูดขึ้นทันทีเพราะกลัวว่าเพื่อนของตนจะซักถามจนจนหลุดพูดออกมาว่าตนอยู่กับอีกฝ่ายเพราะพวกเขาไม่ได้เป็นเเฟนกันแต่อย่างไรแต่เหมือนเป็นที่รองรับอารมณ์ของกันและกันมากกว่า^^^
"ก็ทุกทีเวลานี้มึงจะมาบริษัทแล้วนิเห็นว่ายังไม่มาเลยเป็นหวง"
เพื่อนของร่างบางพูดขึ้นพร้อมกับยังคงสงสัยว่าเพื่อนของตนอยู่กับใครหรือว่าไปมีอะไรกับใครจนมาทำงานสายรึป่าว
"เออๆกำลังจะไปๆ แค่นี้นะ"
...ร่างบางรีบตัดสายเพื่อนของตนทันทีเพราะกลัวว่าเพื่อนตนจะถามเรื่องระหว่างตนกับอีกฝ่ายว่าเป็นอะไรกันเพราะช่วงนี้พวกตนตัวติดกันเป็นอย่างมาก...
*ตัดให้ขาดเลยชับชับๆ✂️✂️
ไรท์กลับมาแล้วววยังไงก็ของฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ในดวงจิตดวงใจของทุกคนด้วยน้าา อิอิอิ😁
#ไม่คิดว่าจะรัก*4*
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 9
Comments