บท1_หมดทุกข์แล้ว แต่ทุกข์ไม่หมด

สวัสดีครับ ผม มินตรา ได้ค้นพบว่าโลกใบนี้มันน่าเบื่อ เลยคิดว่าจะเก็บเงินก้อน เอาไว้ซื้อบ้านซักหลังหนึ่งที่ต่างประเทศแล้วไปอยู่คนเดียว ใช้ชีวิตหลังวัยเกษียณ

"เฮ้อเหนื่อยจังเลย เมื่อไหร่จะเลิกงานสักทีวะ"

    โอ๊ะๆ แนะนำตัวกันใหม่ดีกว่า สวัสดีครับ ผมมินตรา ชายผู้หล่อเหลาที่สุดในโลกหรือว่าจะน่ารักดีนะ

        จริงๆก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ นอกจากจะบ่นคำว่า โลกนี้มันน่าเบื่อ

...ไม่รู้จะน่าเบื่อยังไงอ่ะนะ เป็นนักธุรกิจมาก็หลายปีทำนู่นทำนี่มาก็หลายปีแต่รู้สึกว่า...

แ***โคตรน่าเบื่อ

งานอาจจะซ้ำๆจนเราเบื่อหรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ

แต่รู้สึกว่ามันน่าเบื่อมาก

      ว่าจะไปซื้อบ้านสักหลังอ่ะนะ แต่ก็ ดันเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันซะก่อน

โครมมมมม!!!!!!!!!!!!!!

           อยู่ดีๆก็มีรถคันนึงเข้ามาพุ่งชนร่างของผม ร่างผมกระเด็นไปนู่น ตายคาที่เลยล่ะครับ เฮ้อ เซ็งจริงๆ ออกจากงานดีๆดันมาตายซะงั้น

แต่ก็นะ

โลกมันน่าเบื่อ

 หมดทุกข์หมดโศกกันไปแล้วกัน

บ๊ายบายนะโลกใบนี้

...----------------------------------------------...

 แต่เหมือนโลกนี้ไม่อยากให้ผมไปไหน ..

       ผมตื่นขึ้นมาก็พบกับว่าผมอยู่ในร่างของใครบางคน

นาทีนี้ งานหนักแน่..

"ที่ไหนล่ะเนี้ย"ผมเดินสำรวจไปมาพร้อมกับสำรวจสถานที่แปลกประหลาดแห่งนี้

  ไม่คุ้นจริงๆนะมันดูหรูหราเกินไป

         จริงๆก็ไม่ได้หรูขนาดนั้นหรอก แค่มันดูดีเกินที่อยู่อาศัยเก่าของเขาอ่ะ

              หรือว่าผมเกิดใหม่เป็นลูกคนรวยกันนะ แต่จริงๆก็ไม่ต้องรวยหรอกมั้งเพราะผมก็รวยอยู่แล้วอ่ะนะ

หมายถึงชีวิตก่อนน่ะนะ

ผมหยุดเดิน ณ ที่ที่หนึ่งที่เรียกว่า

..หน้ากระจก

"เฮ้ยไอ้เด็กนี่แ***โคตรน่ารักเลย เป็นเด็กผู้ชายแท้ๆแต่น่ารักมาก!!!!!"ผมตกตะลึง!!! กับสิ่งที่อยู่หน้าตรงหน้ากระจก Oh! my! god! ไอ้เด็กนี่มันน่ารักมาก!!!!!!!!

  ไอ้เด็กนี่มันน่ารักเกินไป ทำไมมันน่ารักขนาดนี้วะ!!!!!!

       "แต่เอ้~ดูๆแล้ว เด็กนี่น่าจะอายุไม่เกิน 15 16 แน่เลยผิวนุ่มนิ่มเชียว"ว่าแล้วก็บีบจับตัวเองเข้าให้ ไอ้เด็กนี่มันผิวนุ่มมาก สมแล้วกับที่เป็นเด็กละอ่อน

   เดี๋ยวนะ! เหมือนเขาเป็นไอ้แก่โรคจิต ที่กำลังลวนลามเด็กเลยแหะ!?!

  "หน้าตาเหมือนคนญี่ปุ่นเลยแฮะ น่ารักจังไอ้หนุ่ม~"หยิกแก้มเข้าให้

 "โอ๊ย!! เจ็บชิบ ลืมไปเลยว่าอยู่ร่างนี้แล้ว"มินตราลูบแก้มตัวเองไปมา

"ผิวแดงง่ายจัง ฉันว่าฉันหยิกเบาๆล่ะนะ"ยืนหน้ากระจก สำรวจร่างการของเด็กคนนี้

"อ่า เด็กคนนี้ผิวขาวมากเลย พี่ขออนุญาตเปิดเสื้อ

ดูหน่อยน้าาาา"

OMG!!!!!!!!!!!!!

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!

ชมพู!!!!! ชมพูมาก!! สีชมพูไปหมดเลย!!!

   โดยเฉพาะเจ้าเม็ดทับทิบเม็ดเล็กนั้น ไหนจะช่วงเอวคอดที่คอดจนไม่รู้จะคอดอย่างไร

     เอวบางๆ ที่บางเกิดมาตรฐานของชายไทย เด็กคนนี้เกิดมาเพื่อโดนย่ำยีชัดๆ!!!!

ไหนจะไหลบางๆนั้น บางกว่าไหลของผู้หญิงมั้ง

แล้วก็ผิวขาวๆนั้น!!!

"เกินไป เกินไปมากจริงๆ"รู้สึกได้กลิ่นเลือดในจมูกเลยแฮะ จะตุยแล้วซิฉัน

"จะว่าไป ถ้าขอตรวจตรงนั้น....."มองไปที่จุดกลางของลำตัว

"มันคงไม่เล็กจนน่าเกลียดหรอกมั้ง"ยิ้มให้กับตัวเอง

บ้าจริง!!! นี้เราหยุดยิ้มไม่ได้!!

เด็กคนนี้ อย่างที่บอก เกิดมาเพื่อโดนย่ำยีโดย

แท้!!!!

"ทำไมฉัน มินตราคนนี้ ถึงไม่ได้เจอเด็กแบบนี้ที่ที่ฉันเคยอยู่กันนะ"ยิ้มให้กับความเศร้าของตัวเอง

    อิจฉาอ่าาาาาา อยากได้เป็นเมียโว้ยยยยยย!!!!

    ตายจริง นี้มันไม่ใช่เวลาจะมาเสียใจนะ ตอนนี้สิ่งที่เราต้องโฟกัสก็คือ เด็กคนนี้ชื่ออะไร!

"กระเป๋าเงินเด็กคนนี้อยู่ไหนกันนะ"ผมเดินหาทั่วห้องของเด็กคนนี้ จนเจอมันวางอยู่ใต้หมอน

"โห เด็กนี่ นิสัยคล้ายฉันแฮะ ชอบเอากระเป๋าไว้ใต้หมอน" มันเป็นนิสัยอัตโนมัติอ่ะนะ

จากคนที่ ที่บ้านชอบเปิดกระเป๋าเงินโดยไม่ขอกันอ่ะ

"ไหนดูสิ ชื่ออะไร"

"นาย___ _____ ชื่อเล่น จ๋า หืม!?"

ทำไมชื่อเล่นน้องคุ้นๆ บ้า ไม่น่าใช่หรอก

ดูท่าจะหลอกตัวเองไม่ได้แฮะ

"สรุปแล้ว เข้ามาอยู่ในเกมจีบหนุ่มสินะ"คิดหนักเลยเรา นี้ต้องสร้างฮาเร็มเป็นพวกผู้ชายตัวใหญ่งั้นเหรอ

รับไม่ได้!!!

ถ้าถามว่าทำไมถึงรู้นะเหรอ ก็ หน้าตาของยัยจ๋าล่ะนะ

ความใสซื่อ เต็ม100

ความน่ารัก เต็ม100

ความสวย เต็ม100

ความร่างบาง เต็ม100

ผมทองด้วย น่ารักซะไม่มี เต็ม100 ไปอีก

"เครียด เครียดครับ นี้ฉันต้องเปลี่ยนชื่อจากมินตรา เป็นยัยจ๋า แล้วสินะ"มินตราบ่นพึมพัมกับตัวเอง

เอาจริงเขาก็เครียดและเสียใจแหละ

มีใครบางไม่เสียใจ ตอนที่ตัวเองตาย

แต่เกิดขึ้นไปแล้ว จะให้ทำไงล่ะเนอะ

"พี่มินตราคนนี้จะสวยๆ เชิดๆ เริดๆ ไปเลยจ้าาาา"

จะว่าไป นี้เขาก็สงสัยมาตั้งนานล่ะนะ ยัยจ๋ามีพ่อแม่ไหมนะ

เพราะส่วนใหญ่ เนื้อเรื่องของเกมจีบหนุ่ม จะบรรยายแค่ฉากที่นางเอกเจอกับเหล่าฮาเร็มและพิชิตใจเธอ แค่นั้นเอง

"ลองเดินลงไปข้างล่างดีกว่า"มินตราพูดกับตัวเอง แล้วเดินไปที่ประตูของห้อง

"โอ๊ย!! โอ๊ยยยยย!!!"ทันใดนั้น ตอนที่มินตราจับลูกบิดประตูนั้นเอง

อาการปวดหัวก็จู่โจมขึ้นมา

"ไอ้บ้า!!! มาปวดอะไรตอนนี้ อ่ะ-"มินตราที่กำลังสูบด่า ก็หยุดทันที เพราะดันมีความทรงมากมายของเด็กคนนี้เข้ามา

อาการปวดหัว ก็ค่อยๆเบาลง กับภาพความทรงจำ ที่หยุดฉายจนถึงเรื่องราวปัจจุบัน...

"ยัยจ๋า นี้ยัยจ๋าเป็นตัวร้ายเหรอ"

...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...

เย้!!!! ตอนแรกจบแล้ว บอกตามตรงว่านี้คือการแต่งบรรยายครั้งแรกเลยฮะ

**ลองฝึกแต่งด้วยเสียงครั้งแรกครับ ไม่รู้จะไปไงดี ฝากดูน้องๆกันด้วยนะครับ✨

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***