1

“นี่เจ้าเหตุใดเข้าถึงมาอยู่ที่นี่” เสียงอันเข้มแข็งของชายหนุ่มผู้หนึ่งได้เอ่ยขึ้น…

ชายผู้ที่ได้ยินนั้นก็ยังมิได้อะไรออกไปเพียงแต่เขาได้ยืนมองหน้าชายหนุ่มผู้นั้นอยู่สักครู่หนึ่ง ก่อนที่ชายผู้นั้นจะเอ่ยถามคนผู้นั้นอีกคราว่า “เจ้ามาทำอันใดที่นี่!”

“ได้ยินที่ข้าถามหรือไม่!!” ชายหนุ่มได้ยินเสียงที่เข้มขึ้นกว่าคนราก่อนจึงได้สะดุ้งเล็กน้อยก่อนที่จะเอ่ยตอบชายหนุ่มรูปงามผู้ที่ตนได้ยืนมองหน้าในคราแรกไปว่า “ข้ามาตามที่เพื่อนข้าบอกน่ะ เห็นเพื่อนของข้ามันบอกว่าที่นี่มีพ่อหมอที่เก่งกาจอยู่ผู้หนึ่ง แถมยังรูปงามอีกเสียด้วย” ชายหนุ่มเมื่อได้ยินอย่างนั้นจึงบอกปัดไปกับบุคคลตรงหน้าของตนว่า “เจ้าคงมาผิดที่แล้วแหละ กลับไปเสียเถอะ” ชายหนุ่มตัวเล็กร่างบางเมื่อได้ยินอย่างนั้นก็กำลังจักเถียงออกไปว่าแต่ที่นี่นั้นเป็นเพื่อนของตนที่ให้ที่อยู่มาเลยนะ แต่ยังมิทันได้พูดอะไรก็โดนชายหนุ่มรูปงามผู้นั้นพูดแทรกขึ้นมาก่อนว่า “ที่นี่มิเหมาะกับคนอย่างเจ้า กลับไปเสียเถิดอย่ามัวมาเสียเวลาเลย” เมื่อชายหนุ่มร่างบางได้ยินอย่างนั้นเขาจึงรู้ได้ทันทีเลยว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าตนนี่แหละคือพ่อหมอที่เพื่อนเขาบอก เขาจึงได้ด่าว่าพ่อหมอไปว่า “เจ้านี่มันไม่มีมารยาท! คนอุตส่าห์มาหาถึงที่ยังจะมาไล่เขาไปอีก เจ้านี่มันประสาทจริงๆ!!” พ่อหมอพอได้ยินเยี่ยงนั้นจึงได้แต่มองหน้าแต่ก็มิได้พูดอะไรออกมา ชายหนุ่มร่างบางผู้นั้นกำลังจะต่อว่าพ่อหมอต่อแต่ทว่าพ่อหมอก็เดินหนีเขาไปเสียก่อนเขาจึงได้ตะโกนด่าพ่อหมอไปตามหลังว่า “เจ้ามัน วิปริตไปแล้วแน่ๆ ขนาดข้าด่าเจ้าอยู่เจ้ายังไม่สะทบสะท้านเลยสักนิด หรือว่าเจ้าฟังภาษาคนมิรู้เรื่องกันแน่!!” ในขณะที่พ่อหมอกำลังเดินหนีชายผู้นั้นอยู่นั้นเขาก็ได้แต่เอามือกุมขมับตัวเองแล้วพูดกับตัวเองว่า

“ผีที่ข้าเลี้ยงยังไม่ติ๊งต๊องเท่าเจ้าเลย“ แล้วยังได้พูดขึ้นอีกประโยคหนึ่งด้วยว่า “ข้าขอให้เทวดาส่งคนดีๆมาให้ข่าใยจึงส่งคนวิกลจริตเช่นนี้มา เจ้าต้องผิดเพี้ยนไปแล้วแน่ๆ” เทวดาที่ปกปักรักษาประจำตัวพ่อหมออยู่พอได้ยินเช่นนั้นก็แทบอยากจะเอามีดหมอนั้นแทงเข้าไปที่อกพ่อหมอทันที “ ความคิดเทวดา :ไอ่มนุษย์นี่มาหาว่าข้าผิดเพี้ยนแบบนี้ได้อย่างไรกัน!ข้าอุตส่าห์หามาให้แล้วแท้ๆ” แต่ทว่ายังมิทันไรพ่อหมอก็ดันได้เดินมาเจอกับไอ่หนุ่มนั่นอีกเขาจึงได้คิดในใจว่า “ ไอ่เทวดานี่จะส่งมันมาให้ข้าให้ได้เลยงั้นรึใยจึงเดินมาเจอไอ่หนุ่มนี่อีกแล้ว”แต่ครานี้เทวดาดันได้ยินที่พ่อหมอคิดจึงได้พูดกับพ่อหมอไปว่า “ เทวดา: มันเองข้าไม่เกี่ยวแต่ไหนๆก็ไหนๆล่ะข้าว่าไอ่หนุ่มนี่ก็หน้าตาใช้ได้อยู่นะ” หลังเทวดาพูดจบนั้นพ่อหมอก็ได้เอ่ยขึ้นว่า “ใช้ได้อะไรกันไอ่หนุ่มนี่มันวิกลจริตชัดๆมาหาข้าแต่ดันมายืนด่าข้าเองว่ามันสมควรแล้วรึไอ่เทวดา!!!” ในขณะที่พ่อหมอกับเทวากับลังแอบเชียร์เทวาของพ่อหมอเนื่องจากว่าชายหนุ่มนั้นรู้สึกหมั่นไส้พ่อหมออยู่หน่อยๆที่อยู่ดีๆก็มาไล่เขากลับทั้งที่เขายังมิทันได้ทำอะไร

พ่อหมอเมื่อเห็นสีหน้าของไอ่หนุ่มนั่นก็ได้เอ่ยขึ้นทันทีว่า “ข้ารู้นะว่าเอ็งคิดอะไรอยู่ คิดอยากจะฆ่าข้าล่ะสิ หึ!” ชายหนุ่มนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า “ถ้าใช่แล้วมันจะทำไมกันเล่า พ่อหมออะไรก็ไม่รู้ทำตัวน่าหมั่นไส้จริงๆ” หลังพูดจบหนุ่มร่างบางก็ได้ทำท่าทีว่ากำลังจะเดินหนีไปแต่ พ่อหมอก็ดันเอื้อมมือไปคว้าแขนของอีกคนไว้ก่อนและก็ได้กระซิบข้างหูไปว่า “ข้ามิได้ว่าอยากจะรับใครก็รับหากปากหมาเยี่ยงเอ็งข้าคงมิทำพิธีให้หรอก ถ้าอยากจะให้ข้าทำพิธีให้ก็ไปเอาหมาออกจากปากเอ็งเสียก่อนนะ” พอพูดจบพ่อหมอก็ปล่อยแขนของอีกคนและได้เดินหายลับเข้าไปในป่าทางที่ตนได้เดินออกมาเป็นครั้งแรก เมื่อไอ่หนุ่มนั่นได้ยินที่พ่อหมอเอ่ยว่าตนอย่างนั้นก็รู้สึกโมโหเล็กน้อยและยังได้สะบดด่าพ่อหมออีกด้วย ถึงพ่อหมอจะเดินไปไกลจากไอ่หนุ่มนั่นแล้วแต่เขาก็ยังได้ยินคำที่ไอ่หนุ่มนั่นสะบดด่า ไม่ใช่ว่าพ่อหมอหูดีหรอกนะแต่เทวดาประจำตัวเป็นคนบอก เทวดาก็หวังดีแหละอยากให้พ่อหมอมีคู่สักที เมื่อพ่อหมอได้ยินคำที่ไอ่หนุ่มนั่นสะบดด่าพ่อหมอก็เลยสะบดด่าเทวดาไป1ทีเนื่องจากว่าถ้าสะบดด่าไอ่หนุ่มคนนั้้นมันคงไม่ได้ยินเลยด่าเทวดาตัวเองสะเลย ในขณะที่พ่อหมอกำลังจะเดินกลับไปที่เรือนนั้นก็ได้มีชาวบ้านกลุ่มหนึ่งวิ่งตรงเข้ามาหาพ่อหมอแถมยังมีท่าทีที่ลุกรี้ลุกรนอีกด้วย พ่อชาวบานวิ่งเข้ามาถึงตัวพ่อหมอก็ต่างพากันพูดพร้อมกันทำให้จับใจความมิได้ว่าเกิดอันใดขึ้นเนื่องจากว่าแต่ละคนก็ต่างพูดมิเป็นภาษา ต่างรีบพูดจนทำให้พ่อหมอต้องตวาดไปที “นี่พวกเจ้าค่อยๆพูดกันไม่เป็นรึยังไง!! คิดว่าแย่งกันพูดแล้วข้าจะฟังรู้เรื่องงั้นรึ” หลังจากสิ้นเสียงของพ่อหมอชาวบ้านคนหนึ่งก็ได้เอ่ยขึ้นว่า “ชาวบ้าน:มีไอ่หนุ่มเมืองกรุงคนหนึ่งมันนอนเป็นลมหมสติอยู่ท้ายป่ายฝั่งนํ้นน่ะพ่หมอพวกเราพยายามปลุกยังไงก็ไม่ยอมตื่นว่าจะพาไปที่วัดพระท่านก็ไม่อยู่ก็เลยได้เร่งรีบมาบอกพ่อหมอนี่แหละ” หลังจากที่พ่อหมอได้ยินได้ฟังคำจากชาวบ้านพูดแล้วนั้นก็เหมือนจะรู้ได้เลยในทันทีว่าไอ่หนุ่มเมืองกรุงคนนั้นมันเป็นใคร พ่อหมอไม่เพียงแต่ไม่รีบร้อนไปดูแต่ยังพูดอีกว่า “ปล่อยให้มันนอนอย่างนั้นไปก่อนละกันเดี๋ยวข้าทำธุนะเสร็จแล้วจะไปดูให้ ไอ่หนุ่มนั่นคงมิเป็นอะไรมากหรอกปากหมาเยี่ยงนั่นแปล่อยให้สงบปากสักพักก็ดี” หลังจากพ่อหมอพูดจบก็ได้มีชาวบ้านอีกคนนั้นได้เอ่ยขึ้นว่า “แต่อาารไอ่หนุ่มนี่ดูไม่ดีเอาเลยนะพ่อหมอตัวขาวซีดไปทั้งตัวอย่างกับคนโดนของ ข้าว่ามันแปลกๆยังไงก็ไม่รู้นะตัวขาวซีดแต่หน้ากลับหมองคล้ำ มิรู้ว่าไปโดนอะไรมา” “พ่อหมอ:คงจะไปปากหมาใส่ใครเขามาล่ะสิเขาเลยทำของใส่อย่างไอ่หนุ่มนั่นเดี๋ยวข้าไปดูให้ไม่ต้องรีบร้อนกันหรอกมันมิเป็นอันใดมากหรอก อย่างมากก็แค่สลบไปสัก4-5ว้นเดี๋ยวก็ฟื้นของพันนี้ไม่ทำให้ไอ่หนุ่มนี่ถึงกับตายหรอก”

หลังจากสิ้นเสียงพ่อหมอชาวบ้านก็ได้กล่าวลาและเดินจากไป หลังจากที่ชาวบ้านได้เดินกลับไปแล้วพ่อหมอผู้มีวิชาอาคมก็ได้เรียกกุมารทองออกมาเพื่อที่จะใช้ให้ไปทำอะไรบางอย่าง “ไอ่เก้าลูกพ่อเอ็งช่วยออกมาหาพ่อสักประเดี๋ยวพ่อมีงานจักให้ทำเสียหน่อย”หลังจากสิ้นเสียงก็ได้มีกุมารทองตนหนึ่งโผล่ออกมากุมารทองตัวนี้ยังเด็กยิ่งนักมีรูปร่างร่สงเล็กตัวขาวถ้าเป็นเด็กธรรมดาก็ถือว่าหน้าตาจิ้มลิ้มน่ารักเลยทีเดียวหลังจากที่กูมารทองนั้นได้ปรากฎกายให้พ่อหมอเห็นแล้วนั้นพ่อหมอก็ได้เอ่ยขึ้นมาว่า “เอ็งช่วยไปดูให้ข้าที่สิเจ้าเก้าว่ามีใครตามไอ่หนุ่มนั่นมาอีกหรือไม่มิว่าจะเป็นคนหรือผีสางสัมพเวสีตนใดก็ตามข้าอยากจะรู้ว่าไอ่หนุ่มนี่มันโดนอะไรมากันแน่ทำไมถึงได้มาหาข้าถึงที่นี่” “กุมารทอง:ได้จ๊ะพ่อเดี๋ยวข้าจะไปดูให้รอสักเดี๋ยวนะจ๊ะ”

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***