แคว้นฉี

หลังจากเดินทางจากแคว้นฉินไปยังแคว้นฉี ที่ใช้เวลาไปเจ็ดวันถึงเดินทางถึง แม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นฉีให้บ่าวไพร่พาตัวทั้งสองไป ให้พ่อบ้านของจวนจ้าวจัดการเรื่องที่พักของเฟยหนิง โดยกำชับว่าห้องของเฉลยผู้ต้องอยู่ใกล้ๆกับเขามากที่สุดนั้นเอง ส่วนตัวเขาจะต้องไปเข้าเฝ้าฮ่องเต้เสียก่อน และหาลือบางอย่างเป็นการส่วนพระองค์

"องค์รัชทายาทเสด็จกลับมาแล้ว ประชาชนที่มารอรับขบวนศึกต่างโปรยดอกไม้และเครื่องหอมไปตามทางถนนหนทางในเมือง มีการฉลองชัยชนะที่แคว้นฉีมีชัยเหนือศัตรู หญิงสาวหลายคน คุณหนูและเกอต่างมองเหล่าแม่ทัพนายกองอย่างชื่นชม สาวชาวบ้านที่มารอสามีที่ไปออกรบอย่างใจจดจ่อ บางคนก็ยินดี บางคนก็ไม่เห็นคู่ชีวิตของตนก็ต่างกันเศร้าสลด แต่พวกนางก็ภูมิใจที่สามีได้ทำเพื่อบ้านเกิดเมืองนอน 

จ้าวหนิงหลงเมื่อมาถึงก็เตรียมเข้าเฝ้าฮ่องเต้แห่งแคว้นฉี เมื่อเดินเข้ามาก็มีทั้งสายตาที่ชื่นชมยินดี และอิจฉาริษยาเช่นกัน แต่เขาหาได้สนใจพวกมดปลวกพวกนี้ไม่ ร่างสูงสง่าเดินไปตามทางท้องพระโรง เหล่าเสนาบดีเจ้ากรมหลายคนฝันหวานไว้ว่า หากบุตรสาวหรือบุตรเกอของพวกตนได้รับเลือกให้เป็นคู่หมายกับองค์ไท่จื่อ อำนาจในมือจะไปไหนเสียยิ่งองค์ไท่จื่อทรงปรีชาไปด้วยความสามารถ ยิ่งเป็นการเพิ่มอำนาจให้กับตระกูลของตนเองมากเท่านั้น

"ถวายพระพรฝ่าบาท ขอพระองค์ทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่นๆปี กระหม่อมขอรายงานสถานการณ์ของแคว้นฉิน ซึ่งบัดนี้ได้ยินยอมศิโรราบแด่พระองค์ ทางแคว้นฉินได้ส่งบรรณาการมาเป็น ทองคำหนึ่งร้อยหีบ ผ้าไหมหนึ่งห้าร้อยพับ ม้าอีกหนึ่งร้อยตัว นอกจากนี้องค์หญิง หยางเข่อซิงก็เป็นตัวแทนของฮ่องเต้แคว้นฉินพ่ะย่ะค่ะ" องค์หญิงแคว้นฉินปรากฏตัวออกมาในมือถือเครื่องบรรณาการเพื่อเตรียมถวายฮ่องเต้แห่งแคว้นฉี ถึงนางจะเจ็บปวดเพียงใด แต่นางก็ต้องอดทนอดกลั้นเอาไว้

"พระถวายพระพรเพค่ะฝ่าบาท หม่อมฉันหยางเข่อซิงพ่ะย่ะค่ะถวายพระพรขอทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่นๆปี หม่อมฉันเป็นแค่เพียงผู้น้อยผลัดบ้านเมืองมาแดนไกล หวังพึ่งพระบารมีของฝ่าบาทและองค์ฮ่องเอาเพคะ ถ้าหม่อมฉันทำสิ่งใดผิดพลาดไปขอพระองค์ได้โปรดเมตตาหม่อมฉันด้วยนะเพค่ะ" สายตาหวานที่มองไปยังฮ่องเต้แห่งแคว้นหารืออย่างสื่อความหมาย แต่ในทางกลับกันนางโดนหมายหัวจากฮ่องเฮาไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

"หึ นังแพศยาอสรพิษ เจ้าอย่าหวังว่าจะได้ใกล้ชิดบุตรชายหรือแม้แต่สวามีของข้าเป็นเด็ดขาด" นางได้แต่คิดในใจก่อนเอ่ยบางอย่างออกมาต่อหน้าผู้คน

"องค์หญิงแห่งแคว้นฉินให้เกียรติเราขนาดนี้ ถ้าอย่างนั้นประทานให้นางอภิเษกสมรสกับองค์ชายสามสิเพค่ะ องค์ชายสามโอรสของพระสนมเหมยฮวา ข้าว่าน่าจะเหมาะสมที่สุด กุ้ยเฟยซูเจียว เจ้าว่าอย่างไรดี" นางพญาจิ้งจอกแห่งวังหลังอย่างถามความคิดเห็น

"ตามที่พระองค์ประสงค์เลยเพค่ะ" กุ้ยเฟยซูเจียเห็นด้วยกับความคิดของฮองเฮา องค์หญิงผู้นี้มากด้วยเล่ห์กลตัดกำลังนางได้ตอนนี้คือต้องตัดไปเลย ไม่อย่างนั้นนางจะเป็นหอกข้างแคร่ในภายภาคหน้า

"เอาละตามที่ฮองเฮาได้เอ่ยออกไป องค์หญิงแห่งแคว้นฉินจะอภิเษกกับองค์ชายสาม ซึ่งเป็นโอรสของเราสนมเหมยฮวาในอีกเจ็ดวันข้างหน้า" หยางเข่อซิงได้แต่แค้นในใจเข้าไปอีก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว ได้แต่รับคำอย่างไม่เต็มใจ หลังจากประชุมเสร็จ ฮ่องเต้แห่งแคว้นฉีก็ได้มาคุยหารือกับบุตรชายเพียงลำพังเท่านั้น

"หลิงหลง เจ้ารู้ใช่ไหมว่าพ่อภูมิใจในตัวเจ้ามาก" จ้าวห่าวอู๋กล่าวออกมาอย่างชื่นชมลูกชายคนนี้ 

"ขอบพระทัยเสด็จพ่อ มันคือสิ่งที่ลูกควรกระทำต่อบ้านเมืองของเราอยู่แล้ว" ชายหนุ่มโค้งคำนับอย่างเจียมตน

"ขอบใจเจ้ามาก ส่วนเรื่องที่เจ้าขอไว้ว่าห้ามพระราชทานสมรสให้ไม่ว่ากับผู้ใด ยกเว้นเจ้าจะเต็มใจแต่งเองนี้เหล่าขุนนางก็รับรู้กันหมดแล้ว อ้อแต่ถ้าเจ้าสนใจรับใครเป็นชายาก็ให้รีบบอกพ่อเลยนะ" จ้าวห่าวอู๋กล่าวออกมาอย่างอารมณ์ดี

"สำหรับลูกในตอนนี้การแต่งงานเลือกคู่ครอง กระหม่อมยังไม่คิดใส่ใจพ่ะย่ะค่ะ ตอนนี้ลูกอยากรวบรวมแผ่นดินและรับใช้เสด็จพ่อไปก่อน เรื่องพวกนั้นหาได้สำคัญไม่" ชายหนุ่มพูดออกมาอย่างจริงจัง

"อืมเอาเถอะ ในอนาคตสิ่งเจ้าทำมาทั้งหมดมันก็ย่อมเป็นของๆเจ้าอยู่แล้ว พ่อภูมิใจในตัวเจ้ามาก" ทั้งคู่พูดคุยกันอีกเล็กน้อยก่อนที่ชายหนุ่มจะขอตัวกลับก่อน

"ตำหนักองค์ไท่จื่อยังรอเจ้ากลับมาอยู่นะ พร้อมเมื่อไหร่เจ้าก็กลับมา ที่ตรงนั้นมันคือของเจ้า" จ้าวหนิงหลงรับคำก่อนจะกราบทูลลา

"บุตรชายของข้าผู้นี้ ข้ารักมากยิ่งกว่าสิ่งใดเหล่ากงกง ให้คนดูความเป็นในตำหนักองค์ไท่จื่อให้ดี โดยเฉพาะผู้ที่มากับเขาด้วย ช่างน่าสนใจเสียจริงที่ไม่พามาพบข้า" รูปวาดเจินเฟยหลิงอยู่ในมือฮ่องเต้แห่งแคว้นฉี เหล่ากงกงก็ไม่อาจคาดเดาความคิดของฝ่าบาทได้เลยในตอนนี้

"งามล่มเมือง เป็นเกอที่มีความงามล่มเมืองเสียจริงๆ หึหึ" พูดจบก็เก็บม่วนภาพวาดนั้นให้กับเล่ากงกงไปเก็บเอาไว้

ตัดมาที่เฟยหลิงและซูเหมยที่ตอนนี้ได้เข้ามาพักอาศัยในบริเวณเดียวกันกับจ้าวหนิงหลง โดยห้องของเขากับซูเหมยต้องแยกกันอยู่ แต่ห้องนอนของเขากลับอยู่ใกล้ไอ้ปิศาจนั้น

"ที่พักของเจ้าเป็นอย่างไรบ้างซูเหมย ไม่ลำบากใช่หรือไม่" เฟยหลิงถามอีกฝ่ายอย่างเป็นห่วง

"สะดวกสบายดีเจ้าค่ะคุณชาย" หญิงสาวตอบไปตามความเป็นจริง

"คุณชายสิ่งที่ท่านต้องการข้าได้จัดเตรียมไว้ให้แล้ว เชิญท่านใช้ได้ตามสบาย ขาดเหลืออะไรก้ให้สาวใช้ของท่านไปแจ้งข้าให้ทราบนะขอรับ" พ่อบ้านอู๋ถงฉิงกล่าวกับเฟยหลิงอย่างนอบน้อม

"ขอบคุณพ่ออู๋มากเลยนะขอรับ ที่เป็นธุระให้ข้า" เฟยหลิงกล่าวอย่างเกรงใจ

"ไม่เป็นไรขอรับ มันเป็นหน้าที่ของข้าอยู่แล้ว" หลังจากให้บ่าวไพร่ในจวนจัดเตรียมครัวเรียบร้อยแล้ว พ่อบ้านอู๋ก็ขอตัวไปทำอย่างอื่นในจวนต่อไป

"เอาละซูเหมย ตอนนี้เราอยู่ในบ้านเมืองผู้อื่น จงจำไว้อย่าได้ไว้ใจใครง่ายๆเข้าใจหรือไม่" เฟยหลิงพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"เจ้าค่ะคุณชาย บ่าวจะจำไว้" ซูเหมยรับคำอย่างแข็งขัน

"คารวะคุณชายเจินเฟยหลิงเจ้าค่ะ ก่อนที่องค์ไท่จื่อจะกลับมาข้าจะมารับใช้ท่านก่อนที่พระองค์จะเสด็จกลับมา คุณชายได้โปรดให้ความร่วมมือกับพวกข้าด้วยเจ้าค่ะ" ถึงจะเป็นของศัตรูเขาก็ไม่ได้อยากให้ใครเดือดร้อนเพราะเขาหรอกนะ

 สาวใช้พวกนั้นให้คนเอาน้ำมาเติมในห้องของเขาที่มีห้องอาบน้ำอยู่ด้านใน ไอความร้อนจากน้ำอุ่นทำเอาเฟยหลิงรู้สึกผ่อนคลายอย่างเห็นได้ชัด โดนเฉพาะจุดอ่อนไหวที่โดนเจ้าปิศาจนั้นย่ำยีจนบอบช้ำอย่างหนัก

สาวใช้เหล่านั้นเริ่มขัดผิวให้กับเฟยหลิงอย่างเบามือ เส้นผมนุ่มสลวยถูกปล่อยสยายพร้อมกับถูกบำรุงอย่างดีจนกลิ่นหอมฟุ้ง ผิวเนียนที่มีแต่รอยรักเต้มไปหมด สาวรับใช้เห็นดังนั้นก็อดรู้สึกที่จะเขินอายไม่ได้ หลังจากอาบน้ำเสร็จพวกนางก็ลงน้ำมันหอม นวดไปยังผิวเนียนนุ่มนั้นอย่างเบามือ สัญญาลักษณ์ดาวแปดดวงนั้น ทำเอาพวกนางถึงกับตกใจนี่มันเกอที่ไม่ว่าผู้ใดบนแผ่นดินนี้ต้องการตัวไม่ใช่หรอกหรือ แต่พวกนางก็ไม่ได้เอ่ยอะไรออกไป เมื่อทาน้ำมันหอมเสร็จแล้วก็จับคนตัวเล็กสวมอาภรณ์ด้วยชุดลายดอกโบตั๋นสีขาว ยิ่งเฟยหลิงใส่แบบนี้ยิ่งดูงดงามสูงส่งเข้าไปอีก

"เรียบร้อยแล้วเจ้าค่ะ ส่วนสำรับอาหารเห็นว่าท่านมีครัวแล้วไม่ขอรับจากเรือนใหญ่ ถ้าอย่างนั้นข้าขอตัวนะเจ้าค่ะ" เหล่าหญิงรับใช้ทำความเคารพต่อเขาแล้วก็ขอตัวกลับไป

"คุณชายเจ้าค่ะ สำรับอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว ท่านจะรับเลยหรือไม่เจ้าค่ะ" ซูเหมยเดินเข้ามาถามผู้เป็นนาย

"ยังก่อนซูเหมย ในเมื่อเจ้าของบ้านยังไม่กลับมา เราที่เป็นผู้อาศัยจะมารับอาหารก่อนเจ้าของบ้านมันก็คงไม่ใช่เรื่องที่ดีนัก" หญิงสาวรับคำอย่างเข้าใจ ก่อนจะเก็บสำรับกลับออกไป

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***