คุณมาเฟียครับปล่อยผมไปเถอะ

บทนำ

ตึก... ตึก... ตึก... เสียงฝีเท้าวิ่งไปมาราวกับกำลังหนีอะไรสักอย่าง ชายหนุ่มหันหน้ามองมาทางชายตัวสูงที่กำลังเดินตามเขามาอย่างช้าๆ ตอนนี้เขาเดินมาตนถึงทางตันแล้วเขานั่งลงบนพื้นหลับตาลง แล้วหอบหายใจอย่างเหนื่อยๆ

"เหนื่อยเหรอ? ทำไมไม่วิ่งต่อล่ะวิ่งต่อสิ" ชายตัวสูงหยิบปืนหนึ่งกระบอกออกมาก่อนจะชี้มายังกลางศรีษะของชายหนุ่มที่กำลังนั่งหอบอยู่บนพื้น ตัวของเขาแข็งทื่อไม่กล้าขยับแม้แต่ปลายนิ้วมือ

"บอกมามันมึงทำอะไรลงไป" ชายตัวสูงนำกระบอกปืนเข้าประชิดกับกลางหน้าผากของชายหนุ่ม ชายหนุ่มเม้มปากเงยหน้ามองมาทางชายตัวสูง แววตาข้อร้องอ้อนวอนหวังให้อีกฝ่ายปราณี

"อย่าบอกกูแบบนั้นสิ กูภูมินไม่เคยไว้ชีวิตใคร" ภูมินลั่นไกลปืนก่อนจะมองภาพตรงหน้าที่ตนเองได้สร้างขึ้นมา แล้วยกยิ้มอย่างพอใจเลือดไหลอาบใบหน้าของชายหนุ่มเต็มไปหมด

แต่บัดนี้ชายหนุ่มไม่มีแม้แต่ลมหายใจที่หลงเหลือ เขามีเพียงร่างอันไร้ประโยชน์เท่านั้น ภูมินเดินจากไปก่อนที่จะมีลูกน้องของเขาเดินเข้ามาแล้วเก็บกวาดทุกอย่าง

"เก็บให้หมดอย่าให้ศพมันมาอยุ่ในที่ของกู" ภูมินเอ่ยน้ำเสียงเข้มพรางหยิบมวนบุหรี่ขึ้นมาแล้วจุดไฟด้วยไฟแช็ก ภูมินพ่นควันบุหรี่ออกมาแล้วมองไปยังร่างไร้วินญาณของชายหนุ่มอีกครั้ง

"กูน่ะคนร้าย ถ้ามึงอยากเป็นคนดีก็ตายไปนะ" ภูมินเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงราบชวนขนลุกแต่ไม่ว่าจะอย่างไรสิ่งที่เขาต้องการมันจำต้องเป็นของเขาเท่านั้น

ภายในห้องอันมืดสนิทมีเพียงแสงจากเทียนหนึ่งเล่มเท่านั้นที่ยังพอเป็นแสงสว่างให้ ภูมินนั่งบนเก้าอี้พร้อมกับก้มมองเอกสารหนึ่งฉบับด้วยสีหน้าตรึงเครียด

"พรุ่งนี้กูจะเข้าไปในร้านฐานะแขกอย่าบอกพนักงาน" ภูมินเอ่ยขึ้นพร้อมกับมองไปทางพรายลูกน้องคนสนิท ที่กำลังก้มหน้ายืนอยู่ตรงหน้าของภูมิน

ภูมิกระดิกนิ้วชี้ไปทางหน้าประตู พรายเดินออกจากห้องไปเมื่อเห็นสัญญาณของภูมิน ภูมิหยิบไวท์ขึ้นมาจิบก่อนจะยกยิ้มขึ้นมา ใบหน้าดุร้ายพร้อมกับร้อยยิ้มอันน่าขนลุก

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





novel PDF download