ราชสีห์แยกเขี้ยว

ระหว่างค่ำคืนที่ฝนสีเลือดตกมาจากฟ้า วิญญาณของข้าจะฟื้นคืน~

นี่เป็นวลีที่สลักอยู่บนแท่งหินที่โผล่มาพร้อมๆกับซอมบี้ ในวันที่ฝนสีเลือดตกลงมา ทำให้คนที่โดนมันนั้นป่วยหนักอย่างกระทันหัน

ทำให้มีข่าวเล่าข่าวลือต่างๆนาๆเป็นที่แตกตื่นของเหล่าร่างทรงและคริสเตียนที่คลั่งศาสนาพวกเขาบอกว่ามันคือวันสิ้นโลก

ผมชื่อว่า กิฟท์ พ่อกับแม่ตั้งให้เพราะเขาบนกับศาลเจ้าไว้ว่าไม่ว่าลูกจะเป็นชายหรือหญิงจะให้ชื่อว่ากิฟท์ เป็นชื่อที่สาวโคตรๆผมเกลียดชื่อนี้

วันที่ 9 กรกฎาคม 2019 เวลา23:00น. หลังจากที่พ้นไปเพียง1วันช่วงกลางดึก ผมได้ยินเสียงรถชนที่หน้าห้องพัก ภาพที่เห็นตอนนั้นคือท้องถนน เต็มไปด้วยฝูงคนที่ไล่กัดกัน เลือดสาดจนเต็มพื้น ถ้าหากจะมีที่ไหนในโลกที่จะเรียกว่านรกแล้วละก็ มันคงเป็นที่นี่

ภาพที่ผมเห็นทำให้ผมสั่นโดยไม่รู้ตัว

"นี่มันไม่เกี่ยวกับเรา" ภายในจิตใจผมบอกอย่างนั้นก่อนที่จะค่อยๆปลีกตัวออกไปอย่างเงียบๆ

ผมล็อคประตูห้องพักในแคมป์ก่อสร้างและหลบในตู้เสื้อผ้า รอจนเช้า ว่าจะค่อยออกไปดู.....

กรี๊ด!!!!!

เสียงร้องในตอนเช้าปลุกผมที่เผลอหลับไปโดยไม่รู้ตัวออกมา "มันเป็นแค่ความฝัน" แม้การที่ผมตื่นจากตู้เสื้อผ้าจะเป็นการบอกผมในๆว่ามันคือความจริงแต่เป็นผมที่พยายามหลอกตัวเอง

แต่ภาพตรงหน้าของผมก็ทำให้ตื่นขึ้นมายอมรับความเป็นจริงได้ ภาพของคนที่ถูกกัดร่างกายซูบผอมผิวหนังซีดเทา นอนอยู่เป็น10หน้าที่พักคนงาน

ได้มีแถบตัวหนังสือสีฟ้าขึ้นมาตรงหน้าของผม

[ได้รับ]

[กิฟท์ Bเนตรแห่งความถ่องแท้]

และพลังนี้เองที่พาผมเอาตัวรอดจากฝูงซอมบี้ได้ถึง3ปีก่อนที่ผมจะเจอกับซอมบี้ต้นกำเนิดและสู้จนตายตกตามกันไป

กลับมาปัจจุบัน

ทันที่ตายจากการระเบิดฉันก็ถูกส่งมาโลกใบนี้ พร้อมด้วยเสื้อผ้าที่น่าจะโดนทำลายเพราะการต่อสู้ไปแล้วกลับมาสภาพเดิมกับร่างกายที่อายุ15

...สเตตัส...

...นาจา (ชื่อปลอม)...

...เผ่าพันธุ์ มนุษย์...

...ฉายา-ไม่มี...

...พละกำลัง 10...

...ความเร็ว 10...

...ความฉลาด 30...

...ความทนทาน 10...

...???? 00...

ศักยภาพโดยรวมของ นาจาถึงขีดจำกัดแล้วยกเว้นค่าความฉลาด

สกิล ต้านทานไวรัสซอมบี้ C , ผู้ติดเชื้อ A

ต้านทานไวรัสซอมบี้C

ความสามารถ ต้านทานไวรัสซอมบี้อย่างสมบูรณ์โดยการคงไวรัสไว้ในร่างกายและให้มันต้านกันเองไปเรื่อยๆ

ผู้ติดเชื้อA

ความสามารถ รักษาอาการบาดเจ็บด้วยไวรัสโดยทุกครั้งที่ใช้จะค่อยเสียสติไปทีละนิด,ความสามารถในการฟื้นฟูสภาพจะทวีคูณขึ้นในเวลากลางคืน

[ไม่โดนพิษแหะ]

[เอาล่ะ]

[ท่าน หยุน ท่านมีเวลา ราวครึ่งชั่วยาม ก่อนที่พวกซอมบี้จะพากันบุกเข้ามา เอาหนังสือข้าที่ท่านได้เก็บเอาไว้

เอาออกมาให้ข้า อ่านข้าเวลาหน่อย]

[เจ้าได้หนังสือพวกนี้มาจากไหน]

[จากร้านของชำข้างทางไง เจ้าคิดว่าข้าจะเอามาจากไหน]

การโกหกที่ดีที่สุดคือการพูดความจริงผสมลงไปข้าไม่ว่าจะไว้ใจพวกนี้ได้ขนาดไหน แต่อย่างไรก็ตามแต่ การเคลื่อนไหวมากจนเกินพอดีมีแต่จะทำให้เปลืองแรงและน่ารำคาญเปล่าๆ

[นาจา แววตาเจ้าแปลกดีหนิ]

[....]

[แปลกอย่างไง]

[มันผ่อนคลายเกินกว่าจะเป็นของคนที่จะถูกประหารพรุ่งนี้ ไม่ว่าใครเมื่อความตายอยู่ตรงหน้า จะแสดง"หน้า"ที่แท้จริงออกมา แต่ข้าไม่สามารถสัมผัสสิ่งเหล่านั้นจากเจ้าได้เลย]

[อย่างไรกันนะ อย่าลืมเตรียมการเผื่อศพพวกนั้นมันลุกมาละ]

[ศพน่ะมันไม่ค่อยลุกมาเดินเรื่อยเปื่อยหรอกนะ]

ข้าละเบื่อกับผู้ชายกะล่อนที่สุด คอยแต่จะวกมาที่เรื่องไร้สาระ

ตู้มม!!มีเสียงดังสนั่นขึ้นมาจากประตูอีกฟากหนึ่ง

[มันเริ่มแล้วสินะ]

หยุนชิงหยางมองดูนาจาคุยกับถังซินหลานอย่างเงียบๆสิ่งที่รู้ตอนนี้มี3อย่าง อย่างแรกนาจาไม่ใช่คนที่นี่เพราะเขาไม่รู้จักข้าคือจอมยุทธ1ในผู้แข็งแกร่งของแถบนี้ถ้าเกิดหรือโตที่นี่ไม่ทางที่จะไม่รู้จัข้า และซินหลานหญิงสาวที่งดงามเสียจนถ้าหากนางเรียกตัวเองว่าที่2คงไม่มีใครกล้าเรียกตัวเองว่าที่1 ข้อต่อไปนาจาเป็นชื่อปลอมเพราะช่วงที่ถูกเรียกชื่อ เขาชะงักไปแปปนึง ข้อสุดท้ายเขามีปัญหากับตระกูล เพราะหลีกเลี่ยงที่จะเอ๋ยชื่อถ้าเป็นชาวบ้านธรรมดาถึงเอ๋ยชื่อตะกูลไปก็ไม่ได้เป็นปัญหาอะไร ความใจเย็นในสถานการณ์แบบนี้ยิ่งแปลกประหลาดเข้าไปใหญ่ และที่แสยะยิ้มหลังจากที่พูดนี่เขากำลังรอสถานการณ์แบบไหนอยู่นะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***