เรื่องนี้สร้างขึ้นมาจากจินตนาการของผู้แต่งไม่เกี่ยวข้องกับบุคคลคนหรือใดๆทั้งสิ้นโปรดใช้วิจารณาในการอ่าน
"เจ้าเป็นใครกัน!! มิรู้รึว่าห้ามคนต่างแดนเข้าเมือง"
รู้สิยะทำไมฉันจะไม่รู้หลังจากจบสงครามทางอาณาจักรสั่งห้ามไม่ให้ใครเข้าหรือออกจากเมืองเลย
"ตรงนั้นมีอะไรกันรึ?" 2ชายแปลกหน้าเดินเข้ามาและถามไถ่ด้วยความสงสัย
"มีอะไรกันเหรอพี่ชาย"ฉันเห็นหน้าเขาไม่ค่อยชัดเท่าไหร่เพราะทั้งคู่สวมใส่ผ้าคลุมปิดบังใบหน้า
"ก็แม่หนูนี่นะสิ.. อยากจะเข้าเมือง แต่ทางเราจะทำการตรวจสอบก่อน"
"ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรนิ!" ฉันไม่แน่ใจเท่าไหร่แต่ลักษณะท่าทางของเขาคล้ายกับใครบางคน
"แต่ทางองค์จักรพรรดิสั่งห้ามคนนอกเข้าหากมิได้รับอนุญาต"
เขาเจรจากันครู่ใหญ่ก่อนที่ชายสวมผ้าคลุมจะบอกให้ฉันเข้าไปได้ ฉันรู้สึกขอบคุณชายแปลกหน้าทั้ง2
"ขอบคุณพี่ชายทั้ง2มากนะจ๊ะ ถ้าไม่ได้พวกพี่ฉันคงเข้าเมืองไม่ได้"
"แล้วเจ้าเข้ามาทำอะไรที่เมืองนี้ เป็นคนต่างถิ่นละสิ
เลยมิรู้ว่าเขาห้ามคนในออกคนนอกเข้า"
"เราไปกันได้แล้ว รีบไปทำงานให้เสร็จ"ชายอีกคนบอกชายตรงหน้าด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง
"พะ....ได้สิ"
"เจ้ารู้ทางไปหรือไม่ เพราะข้าเองก็มีธุระจำเป็นกับเพื่อนเข้าเช่นกัน"
"ท่านทั้ง2รีบไปทำธุระของพวกท่านเถอะ ข้าว่าจะเดินสำรวจรอบๆตัวเมืองดูก่อน"ฉันตอบคนตรงหน้าไป
"หากเป็นเช่นนั้นข้า...."เขาหยุดชะงักไปชั่วครู่ก่อนจะหันไปพูดคุยกับอีกคน
"ข้ากำลังจะไปที่อีกฝั่งของเมือง ถ้าเจ้ายังไม่รู้ว่าจะไปที่ใด เจ้าจะไปด้วยกันกับเพื่อนข้าหรือไม่"
"จะดีรึ? ท่านทั้ง2มีธุระสำคัญข้าเกรงว่า...."ก่อนที่ฉันจะได้พูดอะไรก็มีคนเอ่ยขึ้น
"เจ้าจะไปรึไม่ ถ้าไม่ไปข้าจะได้ไป"น้ำเสียงราบเรียบเย็นชาฟังดูคุ้นหู
"ปะ....ไป!! ข้าขอรบกวนท่านทั้ง2ด้วย" ฉันใช้เวลาเดินทางอยู่พอสมควรจนมาถึง ฉันเห็นสภาพความเป็นอยู่ที่ค่อนข้างยากลำบาก มันดูเหนือกว่าที่ฉันจะคาดเดาได้ราษฎรผู้คนขาดแคลนแหล่งน้ำฉันจึงเกิดความคิดขึ้น
"ข้าว่าถ้าสร้างอ่างเก็บน้ำในช่วงหน้าแล้งราษฎรจะมีน้ำใช้ตลอดปี"ฉันพูดเสนอหนทางในการแก้ไขปัญหา
"และเจ้าจะทำอย่างไร... กว่าฝนจะตกก็อีกตั้งกี่ฤดูกาล"ชายตรงหน้าพูดขึ้นพร้อมกับทำหน้าคิดในใจ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments