.ได้โปรดไปจากผม. 9

ณ โรงพยาบาล Q

โปเปย์

//เดินไปที่เคาเตอร์

ชุดของพี่เปย์

ไดโอ

//มอง

ไดโอ

ไม่ทราบว่าเป็นอะไรมาหรอครับ//เตรียมจด

โปเปย์

เป็นแฟนผู้ช่วยหมอครับ

ไดโอ

//มองหน้า

ไดโอ

ไม่เล่นนะครับ

โปเปย์

ก็ได้ครับๆ//ยิ้มนิดๆ

ไดโอ

อาการเป็นยังไงครับ

โปเปย์

ฝันถึงคนตรงหน้าค่อนข้างบ่อยครับ😊

ไดโอ

//มอง

โปเปย์

แล้วก็ยังมีหัวใจเต้นแรงด้วยนะครับ

หมอพัก

อยากหายมั้ยครับ//เดินมา

โปเปย์

อยากสิครับ//มองแต่ไดโอ

หมอพัก

หันหน้ามาครับ

โปเปย์

!//หันไป+ตกใจ

หมอพัก

//ตบหัว

แป๊ะ!

ไดโอ

😊

โปเปย์

โอ้ยไอ้หมอตบทำไม//ถลึงตาใส่

หมอพัก

ตบเรียกสติครับเขามีผัวแล้ว

โปเปย์

หึ! ใครหล่ะ//😬

หมอพัก

ผมครับ//ตบหัวอีกรอบ

แป๊ะ!

โปเปย์

พอแล้วไอ้หมอ!

หมอพัก

สรุปเป็นอะไรครับ//มอง

โปเปย์

ป่าวครั-

เบ๊บครับ

ทุกคนได้หันมอง

และได้พบกับหนุ่มน้อยหน้าตาดี

ที่มีอายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับไดโอ

ระราว

สวัสดีครับ😊//ยกมือไหว้

ชุดของหนุ่มน้อย

โปเปย์

ราว..//เสียงเรียบ

ไดโอ

//มอง

หมอพัก

//มอง

ระราว

ต้องขอโทษที่เสียมารยาทนะครับ//ยิ้มหวาน

หมอพัก

ครับ

โปเปย์

ขอคุยส่วนตัวนะไอ้หมอ//จับมือนะราว

หมอพัก

ครับ//มอง

ไดโอ

(เหี้ยไรเนี่ย😩)

ระเบียงด้านนอก

โปเปย์

//ปล่อยมือ

ระราว

//มองหน้า

โปเปย์

มาทำไม//หัวเสีย

ระราว

ที่นี้ของคุณหรอเราถึงมาไม่ได้//เสียงเรียบ

โปเปย์

คุณก็รู้ว่าผมไม่ชอบ

ระราว

//ยื้นหน้าเข้าใกล้

ระราว

นั้นมันเรื่องของคุณ//ยิ้ม

โปเปย์

//ผลักอฝ.ออก

ระราว

//เซนิดหน่อย

โปเปย์

อย่าทำให้ผมโมโห

ระราว

//มองบน

ระราว

แค่นี้น่ะหรอถึงจะโมโห?

ระราว

หึ! //ยิ้มมุมปาก

ระราว

ถ้าเราทำแล้วมันจะทำไม?

ระราว

//เดินไปกอด

โปเปย์

ปล่อย..//เสียงเรียบ

ระราว

ทำไม//ยิ้ม+มองหน้า

โปเปย์

//มองเหยียด

ระราว

//มุดอก+ยิ้มมุมปาก

โปเปย์

กูบอกให้ปล่อยไง//ผลักเต็มแรง

ระราว

อึก!! //ล้ม

ระราว

//มองหน้า

โปเปย์

มึงมองทำไม? //ยช.

ระราว

แล้วมึงเสือกทำไม? //ลุกขึ้น

โปเปย์

//หน้ากระตุก

โปเปย์

อย่ามาระรานกูให้มันมาก//ยช.

ระราว

ถ้าทำแล้วจะทำไม//เอียงคอ

ระราว

//เดินเข้าใกล้

โปเปย์

ได้นะมึง! //กำลังจะตบ

ตึก!..ตึก!..ตึก!

เสียงฝีเท้าได้วิ่งเข้าใกล้

ไดโอ

คุณโปเปย์หยุดเถ-

เพี๊ยะ!

ระราว

//หน้าหัน+มีรอยมือ

หมอพัก

//วิ่งตามมา+ตกใจ

ไดโอ

//ตกใจ

โปเปย์

//ตกใจ+มือสั่น

โปเปย์

เอ่อ..อึกผมขอโทษนะคุณ//จะจับ

ระราว

//หัน+มอง

ระราว

//มีเลือดไหลที่มุมปาก

ไดโอ

คุณครับเป็นอะไรมั้ย//วิ่งมา

หมอพัก

//ตาม

ระราว

หึ..อ่อนจัง//ยิ้ม

โปเปย์

//ขมวดคิ้ว

ระราว

แต่งมากี่ปีแล้วทำไมเราจะไม่รู้

ไดโอ

(แต่งงั้นหรอ)

หมอพัก

(ไอ้สัสเหี้ยจริงๆ)

ระราว

ว่าคุณมันโง่ยันกระดูกดำ//ยิ้ม+เลิกคิ้ว

โปเปย์

เจ็บขนาดนี้มึงยังมีหน้ามาพูดมากอีกนะ//ชี้หน้า

หมอพัก

คุณโปเปย์ครับหยุดเถอะ

หมอพัก

อย่ามาก่อความวุ่นวายในโรงพยาบาลของผม

ไดโอ

//ประคองระราว

โปเปย์

มึงไม่ต้องเสือกไอ้หมอ!

โปเปย์

คนเขาจะคุยกันไม่ต้องเสือก

ไดโอ

ถ้าหากจะมาก่อความวุ่นวายเชิญออกไปครับ

ระราว

เห็นมั้ยน้องไล่แล้ว//ยิ้มจิต

โปเปย์

มึงหุบปากเลยนะ!!

หมอพัก

พาเขาออกไป

ครับ

คนจำนวน 4-5 คน

ได้ลากโปเปย์ออกไป

ไดโอ

มันเกิดอะไรขึ้นหรอคับ

ระราว

เรากับมันแต่งกันมา 2 ปีแล้ว

ระราว

แต่เมื่อปีที่แล้ว

ระราว

มันเกิดเหตุบางอย่างขึ้น

ระราว

ทำให้มันเปลี่ยนไป

ระราว

แล้ก็เข้าใจผิดเรา

ไดโอ

ไม่เป็นอะไรนะครับ

หมอพัก

เข้าไปทำแผลก่อนก็ได้นะครับ

ระราว

ไม่เป็นอะไรครับ

ไดโอ

ไหวแน่นะครับ

ระราว

แน่สิ..เราไปก่อนนะ//ลุกขึ้น

ไดโอ

//มอง

หมอพัก

//มอง

ระราว

//เดินออกไป

ด้านนอก โรงพยาบาล

ระราว

ในเมื่อมึงคิดว่ากูทำ..ได้กูจะทำให้

ระราว

กูจะรอวันที่มึงได้รู้ความจริงล่ะกัน

ระราว

//ยิ้ม+หน้ากระตุก

ธามเท

อ้าวพี่

ระราว

//มอง

ธามเท

ระราว

แกมาทำอะไร

ธามเท

ผมนี้แหละที่ต้องถามพี่//หรี่ตา

ระราว

อย่ามากวนตอ

ธามเท

จะไปบ้านมั้ยเนี่ยพี่

ระราว

เออๆ ไปก็ไป//เดินไปขึ้นรถ

ตอนที่10จะมาเล่าความหลังของพี่เปย์สุดหล่อกับหนุ่มน้อยหน้ามนต์

เริ่มเซจากแนวที่ตั้งแล้วแต่จะพยายามให้อยู่ในเส้นตามากที่สุดนะคะ😩🙇🏻‍♀️

ดอก อเซเรีย ความหมาย

ระลึกถึงบ้าน การดูแลตนเอง ความสง่างามและความมั่งคั่ง

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ