เส้นทาง

...เทียนที่ส่องเเสง เเละคำพวานาของฉันเเละเธอ เราเดินไปด้วยกัน สายฝนโปรยปราย...

...ฉันสับสน ฉันวางเปล่า ฉันมีความรัก ฉัน....

...สายตาที่เปี่ยมล้น เเละความสุข ฉันต้องการ ฉันได้มัน ฉันมีมัน ฉันรัก มัน....

...****************...

...****************...

มองมันด้วยความอบอุ่น ด้วยรักจาก...

ณ ปี1940

ฟาร์มเเห่งหนึ่ง

กลิ่นที่หอมเเละน่าหลงไหลชวนให้ตามไป เข้าที่เเสนสดใส กับคนที่เรารัก ความหอมหวาน เช้าที่คุ้นเคย หน้าต่างที่เปิดเเละรับเเสงเเดดยามเช้า สีส้ม กระทะที่ตั้งบนเตา อาหารที่ทำให้สุก ปรุงรสให้หอมหวาน อาหารยามเช้า เเกรส เสียงของหญิงสาวที่เรียกเขา มาทานเข้าได้เเล้วค่ะ ฉันทำเสร็จเเล้ว เเกรส คุณพรวนดินเสร็จยังคะ เราจะได้มาทานอาหารด้วยกัน หญิงสาว

ถือจานเเละเดินมาที่ระเบียงหน้าบ้าน โต๊ะเล็กๆเเละเก้าอี้สองตัว.

เราไม่ได้มาทานข้าวเช้าด้วยกันนานเเล้วนะ ไช่ เธอพูดเเละหันมายิ้มให้เขา ฉันว่าน้อยไปมั้ย ไม่ๆ ชายหนุ่มรีบปฏิเสธเธอ มันน้อยไปสำหรับเธอหรอ ถ้าอยากจะทานอีกฉันจะไปทำให้อีกได้นะ ไม่หรอกน่า ฉันไม่เชื่อ งั้นจะลองดูมั้ยล่ะ เขาพูดเสร็จเเละหยิบจาน เดินเข้าบ้านไป ก่อนถึงประตู เขาหันมาบอกเธอ ฉันจะโชว์ฝีมือให้ดูเอง เขายกคิ้วเเล้วยิ้มให้เธอ เดินเป็นจังหวะเพลงเข้าบ้านที่ไป เธอหัวเราะเขา เดี๋ยวนี้ทำสีหน้าเเปลกๆเป็นด้วย ฉันจะรอดูเเล้วกัน เเกรส

เตาที่เปิดขึ้นอีกครั้ง กระทะที่ถูกใช้อีกครั้ง วิทยุเก่าๆบรรเลงเสียงเพลงขึ้น เสียงเท้าที่กระทบกับพื้นเป็นจังหวะ(กึก กัก กึก กึก กัก) ไข่ไก่ที่ถูกหยิบขึ้นมาเเละตอกลงบนกระทะ พริกไทยที่ถูกโรยบนไข่ กลิ่นหอมลอยยละล่อง ชายหนุ่มเต้นเเละหมุนตัวเเละคยับตัวไปข้างหน้าเเละข้างหลัง เขาหยิบตะหลิวเเละหยิบมาใส่จาน เมนูง่ายๆ ง่ายกว่าของเอมมีลี่ เขาหยิบซ่อมเเละมีด มาวาง เขาเดินผ่านห้องต่างๆเดินเเละเดินเเล้วก็เดิน เอมมีลี่ เธอยังอยู่มั้ย เขาเดินมายังหน้าระเบียงบ้าน มาเเล้วหรอ เสียงของเธอมองเขา เเล้ววันนี้มีเมนูอะไรหรอคะเชฟ เขามองเธอ เชฟคนนี้ทำเมนูที่เเสนเรียบง่ายเเละโครตธรรมดา ครับ คุณผู้หญิง รอนานมั้ยครับ โครตนานเลยค่ะ (ตัดภาพไปที่)..

..."ยามเย็นที่เเสนสุข หนึ่งวันชั่งผ่านไปเร็ว บ่อน้ำที่เเห้งเฉา หน้าร้อนเเสนสุข วันหยุดที่เเสนสั้น"...

ผมจะไปเก็บผักนะ ก่อนที่เขาจะเดินไปสวนผักข้างบ้านเขาได้ถามเธอว่า คุณต้องการอะไรเป็นพิเศษมั้ย ไม่เป็นไรค่ะเธอเดินลงมาจากบ้าน เก็บเท่าที่ขาดเหลือก็พอค่ะ เธอได้พูดกับเขา ฉันจะเข้าเมืองหน่อยนะ ฉันจะไปร้านหนังสือเธอพูดเเละยิ้มให้เขาอ่อนๆ คุณล่ะอยากได้อะไรเป็นพิเศษมั้ย ไม่ดีกว่าครับ คุณเอาเงินไปเเล้วไช่มั้ย หญิงสาวหันไปพยักหน้าให้ชายหนุ่มเเละเธอได้เดินออกไปจากฟาร์ม

เพื่อมุ่งหน้าไปในเมือง ผู้คนมากมาย ผู้ซื้อเเละผู้ค้า หญิงสาวเเละชายหนุ่มเดินวุ่นเด็กชายเล่ขายถั่ว เธอเดินมายังตึกเก่าๆเเห่งหนึ่งที่มีชายเเก่คนหนึ่งนั่งอยู่ในร้าน เธอยืนมองเเละเดินเข้าไป(กริ๊ง)เธอเปิดประตูเสียงกระดิ่งดังขึ้น เเสงไฟสีส้ม เคาเตอร์ไม้เก่าๆ ยินดีต้อนรับครับคุณลูกค้า เสียงเเหบๆของชายเเก่ใส่เเว่นพูดต้อนรับลูกค้าของเขา หลังจากเขาพูดเสร็จเเละก้มหน้าเขียนอะไรบางอย่างต่อ เธอหันมองชายเเก่เเละเดินเข้าไปล็อกที่หนึ่งเธอเห็นเด็กชายคนหนึ่งที่กำลังถูพื้นตรงทางเดิน ลูกชายของชายเเก่ กำลังถูพื้นอย่างคมักเคม่น เสียงเท้าที่เดินของเธอ ไซม่อน(ชื่อของเด็กชาย) เด็กชายเงยหน้าขึ้นมามองเธอ อ้าว คุณเอมมีลี่ ยินดีต้อนรับครับ สภาพของเด็กชายที่มอมแมมเเละหน้าตาที่เเปดเปื้อนไปด้วยฝุ่นได้เงยหน้ามาพูดกับเธอ เด็กชายยิ้มให้เธอ เชิญตามสบายครับ หลังเขาพูดเสร็จ ก็กลับไปถูพื้นต่อให้เสร็จในหน้าที่ ที่เขาต้องรับผิดชอบ ผ้าเช็ดชั้นหนังสือพาดบ่า เธอยิ้มตอบรับเเละเดินไปเลือกหนังสือที่เธอต้องการ กลิ่นอายของหนังสือ ความเรียบของกระดาษ ชั้นหนังสือสามชั้น สูงเทียบเท่าตัวของเธอ พื้นไม้ที่เปียกหมาดๆ ตอนเย็นมีคนน้อยนัก ในนี้ เเต่ข้างนอก..

ที่ฟาร์ม

ชายหนุ่มเก็บผักที่ปลูกใว้ข้างบ้านของเขาเเละเอมมีลี่ ผักมากมายที่ได้ปลูกดินที่เย็นเเละใส้เดือนที่อยุ่ไต้พื้นดิน ผักกาดสีสด เเครอตสีส้มงอกเงย ตามวันเวลาที่พัดผ่าน เขาได้มาถอนวัชพืชที่ขึ้นเเทรกผักที่เขาปลูกออก ผักที่ปลูกเเละวันที่เฝ้ารอ เติบโตเเละยังต้องปกป้องมันจากพวกวัชพืชอีก

เสียงเเมลงส่งเสียง ใบใม้พัดไหวตามสายลม

นกบินกับรังของมัน.

ต้นไม้คุยกัน.

เธอเดินมาตรงเคาเตอร์ เเละยื่นหนังสือเล่มนั้น ยื่นให้ชายเเก่ที่อยู่ต่อหน้าคิดเงิน คุณลุงคะ หลังจากที่เธอทักชายเเก่ที่ยังเขียนจดหมายถึงลูกชายคนโตของเขายังไม่เสร็จ บทความที่พร่ำพรรณาถึงความคิดถึงเเละความห่วงไหญ่เเก่ลูกของเขา ที่ได้ไปรับใช้ชาติ วีรบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ เขาเงยมามองเธอเเละเอ่ยคำขอโทษต่อหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าของเขา ฉันขอโทษๆ เสียงเเหบๆได้เอ่ยบอกกับหญิงสาว เดี๋ยวฉันจะรีบคิดเงินให้เลย ขอโทษนะฉันจะตั้งใจเขียนจดหมายน่ะ เเต่ก็ตามประสาคนเเก่ อย่าถือสาฉันเลยนะเเม่หนู หลังจากที่เขาพูดจบ ชายเเก่ค่อยๆเปิดหน้าหลังสุดท้ายของหนังสือเพื่อจะดูราคาที่เขียนใว้ในหน้าหลัง เอ่อ ชายเเก่มองเเล้วจับเเว่นของเขานิดหน่อย นี่ประมาณ 3.10 เหรียญนะเเม่หนู เเล้วเขาก็ได้ปิดหนังสือนั้นลง เขาได้หยิบกระดาษห่อขึ้นมา เพื่อจะห่อหนังสือเล่มนั้นที่หญิงสาวตัดสินใจซื้อมัน นี่ค่ะเงิน เธอหยิบเงินออกมาจากกระเป๋าเงิน มือที่เบาะบางกำเงินเเละวางบนเคาเตอร์ไม้เก่าๆ ชายเเก่มองเเละหยิมมันใส่ลิ้นชักของโต๊ะ เเละยื่นกระดาษที่ห่อหนังสือเล่มนั้นที่หญิงสาวได้เลือกเอาใว้ ขอบคุณนะครับคุณลูกค้า ชายเเก่ยิ้มให้เธอเเละกลับไปเขียนในสิ่งที่ค้างคาเอาใว้

...มีหญิงสาวใส่ชุดกระโปรงเดินมาเเต่ไกล ชายหนุ่มเห็นอย่างเลือนลาง....

...คุณอ่านเเล้วมีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้ามั้ย?...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***