เเสงยามเช้า

...พระอาทิตย์เเละดวงจันทร์ ต้องเฝ้ารอวันที่ทั้งสองได้โคจรมาพบกัน ข้าถึงจะได้เห็นสิ่งแปลกตาที่ก่อเกิด ในรอบหลายล้านปี จงเป็นดั่งเทพอพอลโลที่นำพาเเสงสว่างเเละเสียงเพลง ให้ข้าเเละเจ้าได้เคริบเคริ้กับสิ่งเหล่านี้ เจ้าจะเป็นดั่งเทพีเซเลน่า ที่คอยให้สาดส่งเเสงจันทราในใจผู้คนเสียเถิด....

...****************...

...****************...

เช้าเเสนสงบสุข กับเสียงนกร้องมนยามเช้า

ถนนที่เงียบ ไม่มีใครสันจร ความรู้สึกนี้ไม่มีจางหาย

ณ ปี1940

ย่านชนบทในเมืองหนึ่ง

โอ้ นางพยาบาลของข้า อ่อนโยนเเละงดงามดุดดั่งเเสงในยามเช้า ที่ข้าได้เชยชมทุกวันวาน ที่มีโอกาส ความรักดั่งจักรวาลที่ไม่มีที่สิ้นสุด ครอบครองเเละครายมันออก

คำพูดนี้ถึงเเม้จะจางหายไปในอากาศเเต่มันอยู่ในใจผม หนึ่งอาทิตย์ที่เธอไป วันนี้คงเป็นวันที่ผมไม่ต้องเฝ้ารอเเล้วสินะ เธอไปหนึ่งอาทิตย์ วันข้างหน้า เธอคงต้องนานกว่านี้ มั้ยนะ เสียงของชายหนุ่มที่พูดกับตัวเอง

เขาลุกจากเตียงเเละเดินไปที่ห้องน้ำ ทุกวันมันรู้สึกอ่อนล้า เขาเดินไปที่หน้ากระจก ชายหนุ่มได้มองหน้าตัวเอง เเละค่อยๆลูบมัน ความรู้สึกที่ไม่มีที่สิ้นสุดมันก่อขึ้นตั้งเเต่เธอเข้ามา นางพยาบาลของข้า หมาวัดกับดอกฟ้าชัดๆ เขาได้เปิดก๊อกน้ำ ล้างหน้าเเละเเปลงฟัน เเละเเต่งตัว

ชายหนุ่มเดินไปเปิดประตู เเสงยามเช้าที่อบอุ่น เขาเดินไปที่โรงนา เเละให้อาหารสัตว์ต่างๆที่เขาเลี้ยงมันเอาใว้ กินเยอะจังนะเจ้าไก่ เเต่เเกคงอยู่ได้ถึงเเค่วันขอบคุณพระเจ้าเเหละนะ คำพูดที่เอ่ยขึ้นมากับใบหน้าที่เรียบเฉยของเขา วันนี้ฉันคงต้องเข้าเมืองไปซื้อสิ่งที่หมดในบ้านเเล้วล่ะ กับจักรยานคู่ใจ รอยยิ้มเล็กๆที่ปรากฏ

เเกรสอยู่มั้ย เสียงของป้าเเอนได้เรียกชายหนุ่ม อยู่ครับ คุณป้ามีอะไรหรอครับ อ่อ ที่บ้านป้าน่ะโต๊ะมันพุน่ะสิ ป้ากลัวมันพังเป็นอันนี้รักมากด้วย ช่วยไปซ่อมให้หน่อยนะ นี่ขนมปังป้าเอามาให้ ไม่ไช่ซ่อมฟรีนะ ป้าเเอนพูดกับเขาด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน ได้เลยครับ เเกรสได้ยิ้มตอบกลับคุณป้าไป นี่ดีใจด้วยนะเเกร์ส จะได้ไม่ต้องเศร้าเเล้ว ฮ่าฮ่า เอมมีลี่เธอจะกลับมาเย็นนี้ไช่มั้ย ป้าน่ะได้ยินมาจากลุงขายปลา ครับคุณป้า เธอจะกลับมาเเล้ว พอพูดถึงเรื่องนี้ยิ้มเลยนะป้าเเอนได้พูขึ้น

นี่ครับคุณป้าผมซ่อมให้เเล้ว ถ้าที่หลังมีอะไรบอกผมนะ จ้า เเสนดีจังเลยพ่อคุณณ ไช่นั่นเเหละความสามารถผมอีกอย่าง ผมสามารถซ่อมของใช้ต่างๆได้ บางทีคนในเมืองนี้ก็เรียกไปซ่อมโน่นซ่อมนี่ ผมไม่ได้ทำเเต่ฟาร์มอย่างเดียว งานช่างผมก็ทำเป็น

อดิตพนักงานมาเป็นชาวไล่ มันก็ไม่ได้มีเเต่เรื่องเเย่ๆ ได้สัมผัสกับบรรยากาศย่านชนบทบางครั้งก็ดี ที่นี่เมื่อก่อนเเทบไม่มีอะไรเลย ปัจจุบันมีไฟเเละน้ำประปามีเเล้ว สมัยผมเด็กๆ เย็นๆเเม่ที่เเสนอ่อนโยนของผมท่านจะจุดตะเกียงในบ้านทุกที่เลย เเละบางครั้งผมก็ช่วยท่าน เธอไม่ต่างจากเอมมีลี่เลยสักนิด ไม่ต่างเลย ร่าเริงอ่อนโยนเเสนดี

เเต่เสียดายท่านต้องมาเเต่งงานกับคนอย่างพ่อ ที่สนใจเเต่งานเเละเงิน ไม่สนใจลูกเมีย ผมไม่เคยเล่นกับพ่อเลยท่านไม่เคยว่าง ตอนเด็กๆผมคิดว่าโรงนาคือบ้านหลังที่สองของเขาเเล้วนะ เขาอยู่ในนั้นทั้งวัน กิจกรรมอย่างเดียวที่ได้ทำกับท่าน ก็เเค่ช่วยงานช่าง กับช่วยเก็บผัก เพื่อไปขาย ส่วนเเม่ของผมท่านทำงานบ้าน ว่างๆท่านจะทักโคเช ท่านเป็นหญิงสาวที่ถึงเเม้จะดูมอมเเมม เเต่ผมว่าท่านสวยที่สุดเเละงดงามที่สุด ท่านสอนผมเเต่งบทกลอน ท่านบอกผมว่ามันคือชีวิตของท่านเลย เเต่เสียดายปีที่เเล้วท่านเสียไป ท่านทิ้งผม กับบทกลอนที่ท่านได้เคยเเต่งในวันวาน ดังกึกก้องในใจ เสียงที่คุ้นเคย สายตาที่เหม่อลอย ของเขา

...**ในเวลาย่ำรุ่งข้าผู้นี้จะเผยตัวให้เเสงเเดดเเก่ผู้คน ในเวลามืดมีด...

...เจ้าจะคอยทำหน้าที่เเทนข้า ผู้นี้**....

...คุณอ่านเเล้วมีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้ามั้ย?...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***