...เจ้าลืมตาขึ้นมาด้วยความรักที่ผู้ให้กำเนิดให้เจ้า เเละสิ้นด้วยความขอบคุณ เหนื่อยล้าเพียงใดเเต่หัวใจของเจ้ามันยังเต้นต่อไป จงเป็นอย่างตุ้กตาล้มลุก ที่ล้มเพียงใด มันก็ยังลุกขึ้นมาเฉิดฉายได้ เต้นรำเสียเถิดสหาย ปล่อยให้ร่างกายเเละจิตใจได้เคลื่อนไหว เเทนคำพูดของเจ้าเถิดหนา....
...
...****************...
...****************...
.........
...ณ ปี 1940...
...วันธรรมดา ในบ้านหลังหนึ่ง...
...วันเวลาผ่านไป ฉันที่ได้เเค่มานั่งรอ บนเก้าอี้เก่าๆ นั่งรอเธอ เธอผู้เบิกบาน เหมือนดอกไม้ในยามเช้าที่งดงาม ผึ้งหลายตัวอยากจะดูดเกษร ฉันคงห้ามมันไม่ได้...
..."เฮ้ เเกรส อยู่มั้ย ได้ยินที่ฉันพูดมั้ย" เสียงของชายวัยกลางคนได้เอ่ยขึ้น พร้อมปากที่คาบบุหรี่...
..."ถ้านายไม่ตอบฉันจะเข้าไปเเล้วนะ"...
..."อยู่ๆ ฉันกำลังจะออกไปเเล้ว" เเกรสได้ตอบกลับ...
...ไช่นั่นเจ้าหนี้ของผมเอง เขาปล่อยเช่าที่ดินให้พ่อของผมเเต่เขาได้ตายจากผมไปเเล้ว เหรือเเต่หนี้สินที่ผมต้องเเบกรับ...
...นั่นคืออย่างเดียวที่เขาเหรือให้ผม...
...เขายืนอยู่หน้ารั้วบ้านของเรา...
..."ดรอส์ย นายมาเร็วเกินไปมั้ย เห็นใจคนอื่นบ้างสิ " เสียงของชายหนุ่มได้บอกเจ้าหนี้พร้อมกับความเร่งรีบ...
..."นั่นขึ้นคำพูดของฉันตั้งหาก...
...ถ้าไม่มีเงินจ่ายเนี่ยนะ ก็เองเมียนายมาขัดดอกก็ได้ "...
..."ดรอส์ย มันมากไปเเล้วนะ นายพูดไม่ให้เกียตเธอเลย "...
..." ฮ่าฮ่าฮ่า " เสียงของชายวัยกลางคนได้หัวเราะอย่างชอบใจ...
..."ฉันแค่หยอกเล่น เอาเถอะฉันไม่อยากมาเสียเวลาอันมีค่ากับเเค่ต้องมาทวงเงินหรอกนะ งั้นเเล้วรีบเอาเงินมาสะ "...
..." นี่เงินของนาย " เขาต้องจ่ายเงินที่พ่อของเขายังจ่ายไม่หมด ให้กับเจ้าหนี้หน้าเลือด...
..." ก็ครบดีนิ ก็ดีจะได้ไม่ต้องใช้กำลัง ไปล่ะเเกรส เอมมีลี่กลับมาบอกฉันด้วยนะ " ฮ่าฮ่าฮ่า เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่สมเพศในตัวของผม...
...ชายวัยกลางคนเขาได้เดินจากไปพร้อมกับถุงเงินที่เเกรสให้เขา สายตาของชายหนุ่มได้เเค่เฝ้ามองเขาจากไป...
...อากาศที่เย็นเเละเมฆครึ้ม กับหญ้าที่พัดไปตามสายรม นกที่บินกลับรัง ย่านชนบทที่เเสนเงียบ คงต่างจากในเมือง ที่เต็มไปด้วยเเสงสีสินะ ชายหนุ่มได้ลุกขึ้นจากเก้าอี้ที่เขาได้มานั่งไม่นาน เเละเดินเข้าบ้านไป เเละสายรมที่พัดผ่านตัวเขา ชายหนุ่มได้เดินมาจุดไฟหน้าเตาผิง มือที่หยาบกร้านจากการทำงานของเขา ได้หยิบกิ่งไม้เพื่อมาเป็นฟืนให้เเก่ตัวเขาได้อบอุ่น เหมือนวันวานที่เอมมีลี่ยังอยู่ เเละเดินไปชงชาอุ่นๆ เขาวางเเก้วชา...
...เเละนั่งลงบนโซฟา ที่เคยเป็นที่นั่งประจำของพ่อเขา...
..." ฉันคงต้องหาสัตว์เลี้ยงสักตัวเเล้วล่ะ เวลาที่เอมมีลี่ไม่อยู่ฉันจะได้ไม่ต้องรู้สึกโดดเดียว "...
...หมาสักตัว ที่ซื่อสัตย์ เหมือนฉันที่ซื่อสัตย์ต่อเอมมีลี่ ไม่มีวันจางหาย เเละคงอยู่ต่อไป ถ้าเรามีลูกเเล้วเธอต้องเดินทางไปทำงานในเมือง ลูกของเราจะคิดถึงเเม่มั้ยนะ เเต่ก็มีพ่ออยู่นี่ ฉันจะเป็นพ่อที่ดี ดีที่สุด ถ้าเรามีลูกด้วยกันคงดี รอยยิ้มได้ปรากฏบนใบหน้าของชายหนุ่ม รอยยิ้มที่เเสนอ่อนโน เธอจะรู้มั้ยนะเอมมีลี่ ว่าฉันรักเธอขนาดไหน...
...ถ้าสิ่งที่เราต้องการสำคัญจริงๆ เราคงตั้งใจหามัน เเต่ถ้าเพียงต้องการความสุขชั่วคราวมันคงหาได้ไม่ยากไช่มั้ย เห็นด้วยมั้ยเพื่อนของข้า....
...คุณอ่านเเล้วมีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้ามั้ย?...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
Haris Saputra
แอดเขียนดีมากครับ! 🤩
2023-07-20
1
Ning Dhiroh
ผมอ่านชิ้นนี้แล้วติดใจมากๆ เขียนต่อนะครับ🤩
2023-07-20
1