กวาดล้าง ( 1 )

ผ่านมาสิบสองที่เธอได้ทั้งเรียนรู้และอาศัยอยู่ที่นี่ เอาฟาและซาบีรดูแลเธออย่างดี เหมือนกับลูกในไส้คนหนึ่งของพวกเขาไม่มีผิด ระยะเวลาที่ผ่านมาก็มีอะไรๆเปลี่ยนไปมาก

พอเธออายุห้าขวบเอาฟาก็ตั้งครรภ์ลูกคนแรก เด็กคนนั้นเป็นเด็กผู้ชายอายุห่างจากเธอห้าปี ชื่อของเขาก็คือ ฟาอิส พวกเรารักใคร่กันดีไม่มีปัญหาอะไร เสมือนพี่ชายน้องสาวคู่หนึ่ง

จนปัจจุบันเอาฟาก็มีบุตรสาวเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งคน เด็กทารกน้อยนั่นชื่อว่า ฟาติน... ฮะซีนวางถ่านที่อยู่ในมือลง แล้วก้มมองข้อความในกระดานไม้อย่างพึ่งพอใจ เพราะที่นี่สำหรับสามัญชนแล้วการใช้กระดาษถือเป็นการสิ้นเปลืองเงินทองมากเพราะมีราคาแพง จะมีใช้เฉพาะพวกชนชั้นสูงเท่านั้น

" เจ้าควรจะออกเดินทางได้แล้ว " คูราบุนที่เหยียบอยู่ริมหน้าต่างเอ่ยขึ้นมา " อีกสักเดี๋ยวเถอะ ข้ายังอยากอยู่ที่นี่ต่ออีกสักหน่อย " ฮะซีนลุกขึ้นจากเก้าอี้ หาผ้ามาเช็ดรอยถ่านที่มือออก " หากเจ้ายังผูกความสัมพันธ์ต่อ เวลาแก้มันจะแก้ยากนักเจ้าเข้าใจมั้ย "

ผ้าที่เช็ดอยู่ในมือฮะซีนชงักเล็กน้อย ก่อนจะขยับเช็ดจนมือสะอาด ฮะซีนจึงเก็บแขวนที่เดิม " เข้าใจแล้ว กลางดึกอีกสองวันเราจะเดินทางกันทันที... " และหรี่ตาลงเล็กน้อย " แก้ยากรึ.. หึ "

ช่วงเวลาที่แสนสุขใกล้จะจบลงแล้ว ข้าใช้เวลากับมันมามากพอแล้ว..ถึงเวลาจะสืบหาเรื่องของข้าสักที

" ฮะซีน เป็นอะไรไป ดูเหมือนเจ้าจะไม่สบายนะ " เอาฟาที่เห็นเธอเดินออกมาจากประตู ด้วยท่าทีที่แปลกไปจึงเดินเข้ามาจับไหล่ของเธอด้วยความกังวล โดยที่มืออีกข้างหนึ่งอุ้มฟาตินเอาไว้ด้วย ฮะซีนส่ายหน้าเบาๆก่อนจะกล่าวออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม " ไม่มีอะไรหรอกท่านแม่ "

เห็นฮะซีนยิ้มออกมาแล้ว เอาฟาจึงคิดว่าคงไม่มีอะไรมาก เอาฟาจึงยกมือที่วางบนไหล่ออก

" องค์ราชินีเพคะ " นางกำนัลนางหนึ่งก้มหัวลงก่อนจะยื่นกระดาษบางๆให้กับสตรีที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับกระจก สตรีนางนั้นคลี่กระดาษที่รับมาแล้วหรี่ตาลง " ดูเหมือนนางเด็กนั้นยังรอด.. รึ " อ่านจบแล้วนางก็เผากระดาษนั่นทิ้งทันทีฉับพลันก็เหมือนอุณหภูมิรอบตัวของนางลดลงในทันที " ไปหยิบหมึกและกระดาษมาให้ข้า " ได้ยินคำ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ศักราชแรกของการกำเนิด (2)